헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ πλησίον ἤδη ᾖ τοῦ παροξυσμοῦ, κύκλῳ μαρμαρυγαὶ πρὸ τῆσ ὄψιοσ πορφυρέων ἢ μελάνων, ἢ πάντων ὁμοῦ συμμεμιγμένων, ὡσ δοκέειν τὴν ἐν οὐρανῷ τετανύσθαι ἶριν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.3)
ἢν γὰρ τάδε μὲν μὴ ἀπογίγνηται, μίμνῃ δὲ ἡ σκοτοδίνη, ἢ χρόνῳ μακρῷ τελεωθῇ τοῖσι ἰδίοισι συμπτώμασι οὔ τινοσ ἀκεομένου, πάθοσ τὸ σκότωμα γίγνεται, ἐπ’ αἰτίῃ ὑγρῇ τε καὶ ψυχρῇ· ἀλλὰ καὶ ἀρχὴ παθέων ἄλλων, ἢν ἐσ ἀνήκεστον τραπῇ, μανίησ, μελαγχολίησ, ἐπιληψίησ, προσεπιγιγνομένων ἑκάστῃ τῶν ἰδίων ξυμπτωμάτων· σκοτάματοσ δὲ ἡ ἰδέα, βάροσ τῆσ κεφαλῆσ, ὀφθαλμῶν μαρμαρυγαὶ ἐπὶ πολλῷ τῷ σκοτώδεϊ· ἀγνωσίη ἑωυτέων τε καὶ τῶν πέλασ· καὶ ἢν ἐπ’ αὐξήσει ἡ νοῦσοσ γίγνηται, τά τε γυῖα λύονται, καὶ ἑρ́πονται χαμαί· ναυτίη καὶ ἔμετοσ φλέγματ οσ, ἢ χολωδέων, ξανθῶν, ἢ μελάνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.19)
σφυγμοὶ σμικροὶ καὶ ἀμυδροὶ, ἀγρυπνὴ, ἄχροια, καὶ τἄλλα πάντα ὁκόσα οἱ πυρεταίνοντεσ· ἰδέαι δὲ ὑγρῶν μυρίαι, πελιδνῶν, μελάνων κατακορέων , ἢ ὠχρολεύκων , ἢ λευκοχλωρέων· πλατέων, στρογγύλων · σκληρῶν, δυσλύτων, ἢ μανῶν, λυομένων· ἢ ἀνόσμων, ἢ κακωδέων· ἅπαντα δὲ τάδε πύου ἐάσι ἰδέαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.146)
ἢν δὲ κοῖλα καὶ ἀνεσθίοντα ἐσ τὰ ἄνω γένηται, πυρετοὶ ὀξέεσ, ἀλαμπέεσ, ἐν τοῖσι σπλάγχνοισι ὑποβρύχιοι, περίψυξι σ, ἀποσιτίη, ἀγρυπνίη · ἐρυγαὶ κακώδεεσ, ναυτίη, χολῆσ ἔμετοι, σκοτοδίνη · ἢν δὲ πολλὴ μὲν ἡ φορὴ, χολωδεστέρων δὲ γίγνηται, ἐπίμονοι στρόφοι, καὶ ἄλλοι πόνοι μᾶλλον· ποτὶ καὶ ἐκλύσιεσ δυνάμιοσ, ὑπολύσιεσ γουνάτων, καυσώδεεσ, διψαλέοι, ἀσώδεεσ, ναυτίη μελάνων, γλῶσσα ξηρὴ, σφυγμοι σμικροὶ, ἄτονοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.229)
κρείττουσ δ’ οἱ λευκοὶ τῶν μελάνων καὶ πυξοειδεῖσ καὶ οἱ Μιλήσιοι τῶν λεγομένων κριῶν οἵ τε χλωροὶ τῶν ξηρῶν καὶ οἱ βεβρεγμένοι τῶν ἀβρόχων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 44 3:4)
"τῶν δὲ μελάνων καὶ πυρρῶν οἱ μείζονεσ καὶ εὔσαρκοι εὔστομοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 3:3)
πολύχυλοι, ὥσ φησιν Ἱκέσιοσ, εὐστομίᾳ διαφέροντεσ, εὐέκκριτοι, ὀλιγότροφοι καὶ κακόχυμοι, διαφέρουσι δ’ εὐστομίᾳ οἱ λευκότεροι τῶν μελάνων, ἡ δὲ τῶν χλωρῶν κωβιῶν σὰρξ χαυνοτέρα ἐστὶν καὶ ἀλιπεστέρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 832)
ἐπιλέξασα δὲ βοῶν μελάνων τριάκοντα μυριάδασ τὰ μὲν κρέα τοῖσ τεχνίταισ καὶ τοῖσ πρὸσ τὴν τῶν κατασκευασμάτων ὑπηρεσίαν τεταγμένοισ διένειμε, τὰσ δὲ βύρσασ συρράπτουσα καὶ χόρτου πληροῦσα κατεσκεύασεν εἴδωλα, κατὰ πᾶν ἀπομιμουμένη τὴν τῶν ζῴων τούτων φύσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 16 9:1)
ἡ δὲ κατάληψισ γίνεται κατ’ αὐτοὺσ αἰσθήσει μὲν λευκῶν καὶ μελάνων καὶ τραχέων καὶ λείων, λόγῳ δὲ τῶν δι’ ἀποδείξεωσ συναγομένων, ὥσπερ τοῦ θεοὺσ εἶναι, καὶ προνοεῖν τούτουσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 52:3)
Ἀλλ’ εἰ ἐζητοῦμεν, ἔφη, περὶ λευκῶν καὶ μελάνων, ποῖον ἂν κριτήριον παρεκαλοῦμεν πρὸσ διάγνωσιν αὐτῶν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ φιλοστοργίασ. 9:2)
‐ Μηδαμῶσ, ἀλλ’ ἐκεῖνο μᾶλλον "τοῦτον τὸν πεπλανημένον καὶ ἐξηπατημένον περὶ τῶν μεγίστων καὶ ἀποτετυφλωμένον οὐ τὴν ὄψιν τὴν διακριτικὴν τῶν λευκῶν καὶ μελάνων, ἀλλὰ τὴν γνώμην τὴν διακριτικὴν τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν μὴ ἀπολλύναι;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν τοῖσ ἁμαρτανομένοισ. 6:1)
Εν κεφαλαίῳ δ’ εἴρησθαι, αἱ ἀπὸ ὀξέοσ ὀξύτητεσ πικροχόλοισι μᾶλλον ἢ μελαγχολικοῖσι ξυμφέρουσι‧ τὰ μὲν γὰρ πικρὰ διαλύεται καὶ ἐκφλεγματοῦται, μετεωριζόμενα ὑπ’ αὐτέου‧ τὰ δὲ μέλανα ζυμοῦται καὶ μετεωρίζεται καὶ πολλαπλασιοῦται‧ ἀναγωγὸν γὰρ μελάνων, ὄξοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.10)
τοῦδέ τοι ἕνεκα αὐτά σοι διακριβοῦμαι, εἴ τινι ἡμῶν αὐτῶν τῷ αὐτῷ διὰ μὲν ὀφθαλμῶν ἐφικνούμεθα λευκῶν τε καὶ μελάνων, διὰ δὲ τῶν ἄλλων ἑτέρων αὖ τινῶν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 258:3)
ἐξαπόλοιτο παντάπασιν, εἶτά τισ βιάζοιτο καὶ τὴν ὄψιν ἀπολωλέναι, λευκῶν γὰρ οὐκ εἶναι καὶ μελάνων αἴσθησιν τί κωλύει φάναι πρὸσ αὐτόν, ὅτι δεινὸν οὐδέν, εἰ τὴν μὲν ὑπὸ σοῦ λεγομένην ὄψιν οὐκ ἔχομεν, ἄλλη δὲ πάρεστιν ἀντ’ ἐκείνησ αἴσθησισ ἡμῖν καὶ δύναμισ, λευκῶν ἀντιλαμβανόμεθα καὶ μὴ λευκῶν χρωμάτων;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 17 8:1)
"τῶν δὲ μελάνων καὶ σκιερῶν ἕκαστον ἡμιδακτυλίου φαίνεται μεῖζον, ὥστε τῆσ διαμέτρου μεῖζον ἢ εἰκοστοτέταρτον εἶναι.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION