헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δὲ συνιόντα καὶ μιγνύμενα γίγνεσθαι τὸν Νεῖλον τοῦτον, τὰ δὲ ἄνω οὔτ’ αὐτὸσ ἔφη ἔτι γιγνώσκειν οὔτ’ ἄλλον Αἰθιόπων οὐδένα εἴσ γε τὸ παντελὲσ, ἀλλ’ εἶναι μὲν ἀνθρώπουσ μέλανασ, μελαντέρουσ ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ὁμόρων τοὺσ ὑπὲρ αὐτῶν ἀεί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 16:3)
νῦν πρὸσ ἔμ’ ἴτω τισ, ἵνα μή ποτε φάγῃ σκόροδα, μηδὲ κυάμουσ μέλανασ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, antistrophe 23)
οἱ δὲ πολέμιοι σφαγιασάμενοι παῖδασ τρεῖσ καὶ κόρασ ἴσασ τὸν ἀριθμὸν καὶ κριοὺσ μέλανασ τρεῖσ, ὡρ́μηντο μὲν ὡσ δεξόμενοι ἐσ χεῖρασ τοὺσ Μακεδόνασ, ὁμοῦ δὲ γενομένων ἐξέλιπον καίτοι καρτερὰ ὄντα τὰ κατειλημμένα πρὸσ σφῶν χωρία, ὥστε καὶ τὰ σφάγια αὐτῶν κατελήφθη ἔτι κείμενα.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 5 7:2)
γίνεται δὲ καὶ τριῶν σπιθαμῶν, τὸ δὲ χρῶμά ἐστιν ὑπέρυθροσ καὶ τῶν ὀδόντων τὸν μὲν κάτω ἐλάττονα ἔχει, τὸν δὲ ἄνω μείζονα, ἄμφω δὲ μέλανασ καὶ ὁμοίουσ ῥύγχει ἱέρακοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 130 1:6)
τὸ μὲν γὰρ μέγεθοσ ἔχουσι νεογενεῖ καμήλῳ παραπλήσιον, τὰσ δὲ κεφαλὰσ πεφρικυίασ θριξὶ λεπταῖσ, τοὺσ δ’ ὀφθαλμοὺσ μεγάλουσ καὶ κατὰ τὴν χρόαν μέλανασ, ἀπαραλλάκτουσ κατὰ τὸν τύπον καὶ τὸ χρῶμα τοῖσ τῶν καμήλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 50 3:2)
φοροῦσι δ’ οὗτοι σάγουσ μέλανασ τραχεῖσ καὶ παραπλήσιον ἔχοντασ τὸ ἔριον ταῖσ αἰγείαισ θριξίν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 33 2:2)
ἐγὼ δ’ ἐσ οἴκουσ βᾶσα βοστρύχουσ τεμῶ πέπλων τε λευκῶν μέλανασ ἀνταλλάξομαι παρῇδί τ’ ὄνυχα φόνιον ἐμβαλῶ χροόσ.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 18:18)
αὕτη, τί πέπλουσ μέλανασ ἐξήψω χροὸσ λευκῶν ἀμείψασ’ ἔκ τε κρατὸσ εὐγενοῦσ κόμασ σίδηρον ἐμβαλοῦσ’ ἀπέθρισασ χλωροῖσ τε τέγγεισ δάκρυσι σὴν παρηίδα κλαίουσα;
(에우리피데스, Helen, episode 2:1)
μήτ’ οὖν γε τὸν σὸν πλόκαμον ἐκτέμῃσ τριχόσ, μήτ’ ἀμφὶ σῶμα μέλανασ ἀμπίσχῃ πέπλουσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:8)
μηδ’ ἀμφὶ κείναισ μέλανασ ἐξάψῃ πέπλουσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:23)
ἄγειν τε δὴ αὐτοὺσ δι’ ἑλέων μεγίστων, καὶ διεξελθόντασ ταῦτα ἀπικέσθαι ἐσ πόλιν ἐν τῇ πάντασ εἶναι τοῖσι ἄγουσι τὸ μέγαθοσ ἴσουσ, χρῶμα δὲ μέλανασ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 32 8:1)
οἳ δ’ ἄρ’ ἐν ἐλλεδανοῖσι δέον καὶ ἔπιτνον ἀλωήν, οἳ δ’ ἐτρύγων οἴνασ δρεπάνασ ἐν χερσὶν ἔχοντεσ, οἳ δ’ αὖτ’ ἐσ ταλάρουσ ἐφόρευν ὑπὸ τρυγητήρων λευκοὺσ καὶ μέλανασ βότρυασ μεγάλων ἀπὸ ὄρχων, βριθομένων φύλλοισι καὶ ἀργυρέῃσ ἑλίκεσσιν.
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 26:8)
ἐγὼ δὲ γρῦπασ καὶ ἐλέφαντασ καὶ μέλανασ ἀνθρώπουσ ἑώρων.
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 46)
ἢ τάχ̓ ἄν τισ αὐτῶν καὶ προσέροιτό με, Εἰπέ μοι, λέγων, ὦ Λυκῖνε, εἰ τισ Αἰθίοψ μηδεπώποτε ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ἰδών, οἱοῖ ἡμεῖσ ἐσμεν, διὰ τὸ μὴ ἀποδεδημηκέναι τὸ παράπιν, ἔν τινι συλλόγῳ τῶν Αἰθιόπων διισχυρίζοιτο καὶ λέγοι μηδαμόθι τῆσ γῆσ ἀνθρώπουσ εἶναι λευκοὺσ ἢ ξανθοὺσ μηδὲ ἄλλο τι ἢ μέλανασ, ἆρα πιστεύοιτ̓ ἂν ὑπ̓ αὐτῶν;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 64:2)
ὁ μέν, ὅτι σιμόσ, ἐπίχαρισ κληθεὶσ ἐπαινεθήσεται ὑφ’ ὑμῶν, τοῦ δὲ τὸ γρυπὸν βασιλικόν φατε εἶναι, τὸν δὲ δὴ διὰ μέσου τούτων ἐμμετρώτατα ἔχειν, μέλανασ δὲ ἀνδρικοὺσ ἰδεῖν, λευκοὺσ δὲ θεῶν παῖδασ εἶναι·
(플라톤, Republic, book 5 593:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION