헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ Διὸσ, ὦ Πλάτων, εἰ δὲ δὴ σοῦ τισ λαβόμενοσ κατηγόρει λέγων ὅσα διέπλεισ ἐν ὁλκάσι τὴν θάλατταν καὶ πλάνην ὁπόσην πεπλάνησαι περὶ τὴν χάρυβδιν, ὁμοῦ τοῖσ ναύταισ ἐσκηνωμένοσ καὶ δεόμενοσ τῆσ κώπησ καὶ τοῦ τροπωτῆροσ, καὶ ταῦθ’ οὕτω δυσχεραίνων τὰ ναυτικὰ καὶ τοῖσ ὁπλίταισ προσκείμενοσ, ἆρ’ οὐκ ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἔμελλεσ ἐρεῖν, ἅτε ὢν μουσικὸσ καὶ πάλαι κατεγνωκὼσ τοῦ ῥήματοσ, τὸ ποῖον δὴ λέγω, ὦ μοχθηρὲ μελαγχολᾷσ, εἶπεσ δ’ ἂν οὑτωσί πωσ, ὦ δαιμόνιε, ἐγὼ ταῦτα ἔπραττον, οὐ τὸν τῶν ναυτῶν βίον ᾑρημένοσ, οὐδ’ ἐκείνουσ ἀντὶ τῶν ὁπλιτῶν κοσμῶν, οὐδ’ ἐν γήρᾳ ναυτίλλεσθαι μεταμανθάνων, οὐδὲ τοῖσ κατ’ ἤπειρον πράγμασι λυμαινόμενοσ, ἀλλ’ οὐκ ἦν ἄλλωσ ἐλθεῖν εἰσ Σικελίαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 94:7)
μελαγχολᾷσ ὦνθρωπε νὴ τὸν οὐρανόν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode36)
"ὦ μοχθηρέ, μελαγχολᾷσ," ἀλλ’ ἅτε μουσικὸσ ὢν πρᾳότερον ὅτι "ὦ ἄριστε, ἀνάγκη μὲν καὶ ταῦτ’ ἐπίστασθαι τὸν μέλλοντα ἁρμονικὸν ἔσεσθαι, οὐδὲν μὴν κωλύει μηδὲ σμικρὸν ἁρμονίασ ἐπαί̈ειν τὸν τὴν σὴν ἕξιν ἔχοντα·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 276:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION