헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μειρακιῶδεσ γὰρ τοῦτο, ἤπερ ἐπὶ τοῦ πράγματοσ ἐξενεγκεῖν φύσει βασιλικὸν τὸ κάλλοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 3:3)
ἔστι δὴ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου τοῦτ’ ἀπολαύειν, παραδείγμασι τοῖσ γνωριμωτάτοισ χρωμένουσ εἰσ τὰ παρόντα, καὶ ταῦτα πρὸσ μὲν ἄλλουσ τινὰσ διεξιέναι μειρακιῶδεσ ἂν ἦν ἴσωσ, πρὸσ δὲ ὑμᾶσ καθαρῶσ ὄντασ Ἕλληνασ καὶ τεθραμμένουσ ἐκ παίδων ἐν τούτοισ οὐκ ἄχρηστον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:6)
ἔγραφον δ’ ἂν καὶ τὴν τέχνην, εἰ μὴ μειρακιῶδεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:1)
καὶ γὰρ ἔχειν μειρακιῶδέσ τι τὸ πρόβλημα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 37:2)
ταῦτα δὴ τῆσ βουλῆσ ἐψηφισμένησ δέχεσθε ἄσμενοι τὰσ χάριτασ αὐτῶν, ὦ δημόται, μετὰ πάσησ προθυμίασ καὶ σπουδῆσ, ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι τὴν τοσαύτην εὐτυχίαν καὶ πολλὴν τοῖσ θεοῖσ χάριν εἰδότεσ αὐτῆσ, εἰ πόλισ ἡ Ῥωμαίων ἡ τοσούτων ἄρχουσα ἀνθρώπων, καὶ συνέδριον, ὃ τὴν ἡγεμονίαν ἔχει πάντων τῶν ἐν ταύτῃ καλῶν, οὐκ ὂν αὐτοῖσ πάτριον οὐδενὶ τῶν ἀντιπάλων εἴκειν, ὑμῖν μόνοισ ὑποκατακλίνονται τῆσ ἀξιώσεωσ ἑκόντεσ, καὶ οὔτε ἀκριβολογεῖσθαι περὶ τῶν καθηκόντων ἑκατέροισ ἠξίωσαν ὡσ ὑποδεεστέροισ κρείττονεσ, ἀλλ’ αὐτοὶ πρότεροι περὶ διαλύσεωσ ἐπρεσβεύσαντο, οὔτε τὰσ αὐθάδεισ ὑμῶν ἀποκρίσεισ, ἃσ ἐποιήσασθε πρὸσ τοὺσ προτέρουσ πρέσβεισ, πρὸσ ὀργὴν ἐδέξαντο, ἀλλ’ ὑπέμειναν ὑμῶν τὸ σοβαρὸν τοῦτο καὶ μειρακιῶδεσ τῆσ αὐθαδείασ , ὥσπερ ἂν παίδων ἀφρόνων χρηστοὶ πατέρεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 71 4:1)
τῆσ μέντοι ἀγωγῆσ τῶν περιόδων τὸ κύκλιον καὶ τῶν σχηματισμῶν τῆσ λέξεωσ τὸ μειρακιῶδεσ οὐκ ἐδοκίμαζον.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 12 1:2)
ἐξ αὐτῆσ γὰρ ἔσται τῆσ Ἰσοκράτουσ λέξεωσ τεθείσησ καταφανὴσ ὅ τε τῶν περιόδων ῥυθμὸσ ἐκ παντὸσ διώκων τὸ γλαφυρὸν καὶ τῶν σχημάτων τὸ μειρακιῶδεσ περὶ τὰσ ἀντιθέσεισ καὶ παρισώσεισ καὶ παρομοιώσεισ κατατριβόμενον.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 13 2:3)
πρὶν δὲ τοῦτο ποιῆσαι ἐκ τῆσ πρώτησ διαβολῆσ κεκινημένον, Ἡράκλεισ, ὡσ μειρακιῶδεσ καὶ ταπεινὸν καὶ πάντων οὐχ ἥκιστα ἄδικον.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 31:4)
οὕτω γὰρ μειρακιῶδεσ ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμα.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 20:7)
τοῦτο καὶ νύκτωρ ὄνειρον ἦν αὐτῷ καὶ μετὰ φίλων καὶ συναρχόντων ἓν βούλευμα καὶ μία πρὸσ θεοὺσ φωνή, παραταττόμενον Ἀννίβαν λαβεῖν, ἥδιστα δ’ ἄν μοι δοκεῖ τείχουσ ἑνὸσ ἤ τινοσ χάρακοσ ἀμφοτέροισ τοῖσ στρατεύμασι περιτεθέντοσ διαγωνίσασθαι, καὶ εἰ μὴ πολλῆσ μὲν ἤδη μεστὸσ ὑπῆρχε δόξησ, πολλὴν δὲ πεῖραν παρεσχήκει τοῦ παρ’ ὁντινοῦν τῶν στρατηγῶν ἐμβριθὴσ γεγονέναι καὶ φρόνιμοσ, εἶπον ἂν ὅτι μειρακιῶδεσ αὐτῷ προσπεπτώκει καὶ φιλοτιμότερον πάθοσ ἢ κατὰ πρεσβύτην τοσοῦτον·
(플루타르코스, Marcellus, chapter 28 3:1)
καὶ τὸ μὲν ματαίωσ καὶ ἀκαίρωσ [καὶ] πρὸσ πάντα πάντασ διεξιέναι τοὺσ ἐνόντασ λόγουσ, ὃ ποιεῖ Τίμαιοσ πρὸσ πᾶσαν ὑπόθεσιν εὑρεσιλογῶν, τελέωσ ἀνάληθεσ καὶ μειρακιῶδεσ καὶ διατριβικόν ‐ ἅμα καὶ πολλοῖσ ἀποτυχίασ αἴτιον ἤδη τοῦτο γέγονε καὶ καταφρονήσεωσ ‐ τὸ δὲ τοὺσ ἁρμόζοντασ καὶ καιρίουσ ἀεὶ λαμβάνειν, τοῦτ’ ἀναγκαῖον.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 25i 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION