헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Εὐριπίδην δὲ λαλεῖν αὐτοὺσ ἐθίσαι καταιτιαθέντα, ἀφελεῖν τι δόξαντα τοῦ βάρουσ καὶ τῶν καιρῶν, καὶ μετ’ ἐκεῖνον αὖ πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα Ἀριστοφάνησ μειράκια γενέσθαι φησὶν, ἅτ’, οἶμαι, τοσοῦτον Εὐριπίδου λειπόμενα κατὰ τὴν ποίησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:3)
εἰ δέ τισ τῇ Πλάτωνοσ δόξῃ περὶ πάντων ἰσχυρίζοιτο, καὶ φάσκοι μὲν ζῆν Σωκράτη, ὅτε ὁ τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ Λεχαίῳ τετελευτηκότων ἐλέγετο ἐπιτάφιοσ, πίνειν δ’ ἐν Ἀγάθωνοσ μετὰ τὴν εἰρήνην, λύζειν δ’ Ἀριστοφάνη ἐν τῷ συμποσίῳ, κωμάζειν δὲ Ἀλκιβιάδην, μειράκια δ’ εἶναι τηνικαῦτα Ἀγάθωνα καὶ Ἀλκιβιάδην, ὁμοῦ δ’ εἶναι πάντα χρήματα, πῶσ οὐχὶ ληρήσει μὴ προσεξετάζων, εἴ τι καὶ κατ’ ἐξουσίαν ἁνὴρ λέγοι, ἀλλ’ ὥσπερ παῖσ ἔμβραχυ τοῦτ’ ἀρκεῖν ὑπολαμβάνων ὅ τι φαίη Πλάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 172:10)
εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ τούτου χάριν, ὅπωσ ἢ μειράκια ὑπαγοίμην, ἢ πατέρασ τινὰσ κακοδαίμονασ ἐξαπατήσασ ἐπάραιμι τελεῖν ἐμαυτῷ μισθοὺσ, οὕτω ταῦτα σεμνῶσ ἀνῆγον, καὶ μὴ μόνον εἰ πρώην, ἀλλὰ καὶ ὁποτοῦν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τοιούτου τινὸσ ἡττηθεὶσ ὁτιοῦν ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον εἴρηκα ἢ πεποίηκα, ὅ τι βούλει χρῶ λαβὼν, οὐ παραιτοῦμαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:9)
τὰ μειράκια ταυτὶ λέγω τἀν τῷ μύρῳ, ἃ στωμυλεῖται τοιαδὶ καθήμενα·
(아리스토텔레스, Episode 2:4)
"πρὸσ τῶν θεῶν, μειράκια, τί δοκεῖ τῶν ἀγρίων ὑμῖν ποτε ἐν τοῖσ ὄρεσι τάχιστα θηρίον τρέχειν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 42 4:1)
τὰ δὲ μειράκια τὰ ὡσ τὸν Μενέλαον παραγενόμενα, ὁ Νέστοροσ υἱὸσ καὶ ὁ Τηλέμαχοσ, ἐν οἴνῳ ὄντεσ καὶ ἐν γαμικῷ συμποσίῳ διατρίβοντεσ καὶ τῆσ Ἑλένησ παρακαθημένησ, ὡσ πρέπον ἐστίν, ἡσυχίαν ἄγοντεσ πρὸσ τὸ περιβόητον ἐκκεκωφωμένοι κάλλοσ, ὁ δὲ Σωκράτησ τίνοσ χάριν τῶν αὐλητρίδων ἀνεχόμενοσ καὶ τοῦ ὀρχουμένου παιδὸσ καὶ κιθαρίζοντοσ, ἔτι δὲ καὶ τῆσ κυβιστώσησ γυναικὸσ ἀπρεπῶσ τὸ μύρον ἀπείπατο;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 13 2:3)
γήμασ τε παιδισκάριον εὔμορφον μετὰ τούτου πρὸσ τὸ σοφιστεύειν ὡρ́μησε μειράκια σχολαστικὰ θηρεύων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 48 1:2)
"καὶ ἡμῖν τὰ μειράκια παρασιτεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 316)
"Κάτων δὲ ἐκεῖνοσ, ὡσ Πολύβιοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ πρώτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν ἱστοριῶν, ἐδυσχέραινε καὶ ἐκεκράγει ὅτι τινὲσ τὰσ ξενικὰσ τρυφὰσ εἰσήγαγον εἰσ τὴν Ῥώμην, τριακοσίων μὲν δραχμῶν κεράμιον ταρίχων Ποντικῶν ὠνησάμενοι, καὶ μειράκια δ’ εὔμορφα ὑπερβαλλούσησ ἀγρῶν τιμῆσ, πρότερον δὲ οὕτωσ ὀλιγοδεεῖσ ἦσαν οἱ τὴν Ἰταλίαν κατοικοῦντεσ ὥστε καὶ καθ’ ἡμᾶσ ἔτι, φησὶν ὁ Ποσειδώνιοσ, οἱ σφόδρα εὐκαιρούμενοι τοῖσ βίοισ, ἦγον τοὺσ υἱοὺσ ὕδωρ μὲν ὡσ τὸ πολὺ πίνοντασ, ἐσθίοντασ δ’ ὃ τι ἂν τύχῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10448)
οἱ μὲν γὰρ ἀδελφοὶ οἱ τούτου ἔτι νεώτεροι ἦσαν, μειράκια κομιδῇ, οὑτοσὶ δὲ Λάκριτοσ Φασηλίτησ, μέγα πρᾶγμα, Ἰσοκράτουσ μαθητήσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 24:2)
ἴσωσ δὲ καὶ ἡ τροφὴ αἰτία τοῖσ Πέρσαισ, τὸ μέχρι πολλοῦ τρέφεσθαι ὑπό τε γυναικῶν καὶ εὐνούχων τῶν πρεσβυτέρων, παῖδασ δὲ μετὰ παίδων καὶ μειράκια μετὰ μειρακίων μὴ πάνυ συνεῖναι μηδὲ γυμνοῦσθαι ἐν παλαίστραισ καὶ γυμνασίοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 7:6)
" πρὸσ τὰ περιστάντα μειράκια καὶ εἰπόντα, "βλέπωμεν μὴ δάκῃ ἡμᾶσ," "θαρρεῖτε," ἔφη, "παιδία·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 26:3)
προλοχίσαντεσ δὴ τῆσ φάραγγοσ τὸ ἀφανὲσ καὶ συνθέμενοι τοῖσ λοχῶσι τὰ μειράκια τὸν τῆσ ἐπιθέσεωσ καιρὸν οἱ λοιποὶ κατὰ πλῆθοσ ἐπὶ τὰ μανδρεύματα αὐτῶν νύκτωρ ἐπέβαλον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 19:2)
ἡ γὰρ Ὁρατίων μήτηρ τῶν ἡμετέρων ἀδελφὴ τῆσ Κορατίων μητρόσ ἐστι τῶν Ἀλβανῶν, καὶ τέθραπται τὰ μειράκια ἐν τοῖσ ἀμφοτέρων τῶν γυναικῶν κόλποισ ἀσπάζονταί τ’ ἀλλήλουσ καὶ φιλοῦσιν οὐχ ἧττον ἢ πολλοὶ τοὺσ ἑαυτῶν ἀδελφούσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 2:1)
ἀλλ’ αὐθημερὸν ἀποκτενεῖν ἅπαντασ ἀπειλοῦντοσ καὶ διομνυμένου, ἀδημονῶν ὁ Κολλατῖνοσ ἐπὶ τῷ μηδενὸσ ὦν ἠξίου τυγχάνειν, Τοιγαροῦν, ἔφησεν, ἐπεὶ σκαιὸσ εἶ καὶ πικρὸσ ἐγὼ τὰ μειράκια ἀφαιροῦμαι τῆσ αὐτῆσ ἐξουσίασ ἧσ σὺ κύριοσ ὤν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 9 5:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION