헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐμοὶ μὲν καὶ οἱ κατήγοροι μαρτυροῦσιν ἐπιείκειαν, οὐδὲ γυναικί με ἢ παιδὶ συγγνῶναι λέγοντεσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 15:6)
τοσαύτη δὲ οὖσα, ὅσην ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν ἴσωσ ἀρκούντωσ ἐνεδειξάμην, ὀφθαλμοὶ δ’ ἄμεινον μαρτυροῦσιν, οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰπεῖν, ὡσ ἐνταῦθα ἕστηκεν, οὐδ’ ὅ τισ εἶπε περὶ τῆσ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων πόλεωσ, λέγων τῶν μὲν τὸ μέγεθοσ διπλάσιον ἢ κατὰ τὴν δύναμιν, τῶν δὲ πολὺ τῆσ δυνάμεωσ ἔλαττον ἂν φανῆναι τὸ μέγεθοσ, ἀπείη δὲ τὸ βλάσφημον τοῦ παραδείγματοσ, τοῦτο ἄν τισ φαίη καὶ περὶ τῆσδε τῆσ πάντα μεγάλησ, ὡσ ἄρα οὐκ ἀκόλουθον τὴν δύναμιν τῷ τοσούτῳ μεγέθει κατεσκευάσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:8)
ὅσῳ δὴ οὖν τελεώτερον καὶ ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆσ, τό τε ὄνομα τοῦ ὀνόματοσ τό τε ἔργον τοῦ ἔργου, τόσῳ κάλλιον μαρτυροῦσιν οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνησ τὴν ἐκ θεοῦ τῆσ παρὰ ἀνθρώπων γινομένησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:7)
οἶμαι δὲ καὶ οἱ λογίουσ τούτουσ προσειπόντεσ τοὺσ θεοὺσ, καὶ παλαιοὶ καὶ νέοι, καὶ οὐδὲ περὶ ἓν γράμμα διενεχθέντεσ, πολλῷ σαφέστερον ἢ περὶ μανίασ μαρτυροῦσιν ὅτι εἰσ ἀξιόχρεωσ ἀνοίσομεν, ἄν τι μετῇ λόγων ἡμῖν, εἰ καὶ μηδεμιᾷ προσφύγοιμεν τέχνῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:10)
ὅτι μὲν τοίνυν οὐχ εἷσ τῶν κομψῶν οὐδ’ οἱο͂σ ὑπελθεῖν καὶ κολακεῦσαι Κίμων ἐγένετο οἱ μηδὲ τὰ πατρῷα ἐθελήσαντεσ αὐτῷ παραδοῦναι μέχρι πόρρω τῆσ ἡλικίασ ἐπίτροποι μαρτυροῦσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:5)
ὅτι δ’ οὐ μόνον ἐξ ὧν Δημοσθένησ καὶ Θουκυδίδησ καὶ Αἰσχίνησ μαρτυροῦσιν, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ὧν αὐτὸσ Πλάτων ὡμολόγησεν ἐν αὐτοῖσ τούτοισ τοῖσ διαλόγοισ, καὶ νὴ Δί’ ἐν αὐτῷ γε τούτῳ τῷ μέρει τῶν λόγων ἐν ᾧ περὶ τῶν ἀνδρῶν διείλεκται, καὶ μάτην ἅπαντα εἰρῆσθαι καὶ ψευδεῖσ εἶναι τὰσ βλασφημίασ συμβαίνει, τοῦτ’ ἤδη βούλομαι δεῖξαι, εἰ μή τῳ δοκῶ πολυπραγμονεῖν λίαν ἀκριβῶσ ἅπαντ’ ἐξετάζων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 154:7)
Μαρτυρίαι ταῦθ’ οὗτοι γραφῆναι μὲν ἐν ταῖσ διαθήκαισ καὶ λαβεῖν σφᾶσ αὐτοὺσ κατ’ ἀλλήλων μαρτυροῦσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 23:4)
καίτοι εἰ μήτ’ ἄποροι μήτ’ ἐχθροὶ τούτου μήτ’ ἐμοὶ φίλοι, πῶσ χρὴ κατὰ τούτων λαβεῖν τιν’ ὑποψίαν ὡσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσιν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 33:4)
μαρτυροῦσιν παραγενέσθαι πρὸσ τῷ διαιτητῇ Νοθάρχῳ, ὅτε Ἄφοβοσ ὡμολόγει Μιλύαν ἐλεύθερον εἶναι, ἀφεθέντα ὑπὸ τοῦ Δημοσθένουσ πατρόσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 43:5)
οὕτω δὲ φανερῶσ τὰ ψευδῆ μεμαρτυρήκασιν, ὥστε ὃν πάντων ὑμῶν εἰδότων οὑτοσὶ δίκην λαχὼν ἄκοντα ἠνάγκασε ποιήσασθαι αὑτόν, τοῦτον οὗτοι, ὥσπερ κλητῆρεσ, δύο μόνοι ὄντεσ μαρτυροῦσιν δεκάτην ὑπὲρ τούτου ἑστιᾶσαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 34:3)
παρ’ ὑμῖν μὲν γὰρ ὀργὴ μεγάλη καὶ τιμωρία ὑπόκειται τοῖσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσιν, πρὸσ δὲ τῷ διαιτητῇ ἀκινδύνωσ καὶ ἀναισχύντωσ μαρτυροῦσιν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 32:2)
μαρτυροῦσιν Οἰνάνθην, τὴν μητέρα τοῦ πάππου τοῦ ἑαυτῶν Στρατωνίδου, ἀνεψιὰν εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸσ τοῦ ἑαυτῶν, ὅτι Πολέμωνι ἀδελφὸσ οὐδεὶσ γένοιτο πώποτε, τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, ἀδελφὴ δὲ Φυλομάχη ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία, ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου τοῦ πατρὸσ τοῦΦυλομάχησ τῆσ Σωσιθέου γυναικόσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 47:1)
μαρτυροῦσιν ἀκολουθῆσαι Ἀραφῆνάδε παρακληθέντεσ ὑπὸ Σωσιθέου εἰσ τοὺσ Ἁγνίου ἀγρούσ, ἐπειδὴ Θεόπομποσ ἐπεδικάσατο τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, καὶ ἐπιδεικνύναι αὑτοῖσ Σωσίθεον τὰσ ἐλάασ πρεμνιζομένασ ἐκ τοῦ Ἁγνίου ἀγροῦ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 107:1)
ἐπεὶ εἰ μή ἐστιν ταῦτα ἀληθῆ ἃ λέγω, διὰ τί οὐκ ἐπεσκηψάμην ἐγὼ τότε τοῖσ μάρτυσιν τοῖσ ταῦτα μαρτυροῦσιν, ἀλλ’ ἡσυχίαν εἶχον πολλήν;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 53:1)
ἐμβάλλεται μαρτυρίαν ψευδῆ καὶ ἐπιγράφεται μάρτυρασ ἀνθρώπουσ οὓσ οὐδ’ ὑμᾶσ ἀγνοήσειν οἰόμαι, ἐὰν ἀκούσητε, Διότιμοσ Διοτίμου Ἰκαριεύσ, Ἀρχεβιάδησ Δημοτέλουσ Ἁλαιεύσ, Χαιρήτιοσ Χαιριμένουσ Πιθεὺσ μαρτυροῦσιν ἀπιέναι ἀπὸ δείπνου μετὰ Κόνωνοσ, καὶ προσελθεῖν ἐν ἀγορᾷ μαχομένοισ Ἀρίστωνι καὶ τῷ υἱεῖ τῷ Κόνωνοσ, καὶ μὴ πατάξαι Κόνωνα Ἀρίστωνα, ὡσ ὑμᾶσ εὐθέωσ πιστεύσοντασ, τὸ δ’ ἀληθὲσ οὐ λογιουμένουσ, ὅτι πρῶτον μὲν οὐδέποτ’ ἂν οὔθ’ ὁ Λυσίστρατοσ οὔθ’ ὁ Πασέασ οὔθ’ ὁ Νικήρατοσ οὔθ’ ὁ Διόδωροσ, οἳ διαρρήδην μεμαρτυρήκασιν ὁρᾶν ὑπὸ Κόνωνοσ τυπτόμενον ἐμὲ καὶ θοἰμάτιον ἐκδυόμενον καὶ τἄλλ’ ὅσ’ ἔπασχον ὑβριζόμενον, ἀγνῶτεσ ὄντεσ κἀπὸ ταὐτομάτου παραγενόμενοι τῷ πράγματι τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν ἠθέλησαν, εἰ μὴ ταῦθ’ ἑώρων πεπονθότα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 45:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION