헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμεῖσ δὲ μαρτύριά τε καὶ τεκμήρια καλεῖσθ’, ἀρωγὰ τῆσ δίκησ ὁρκώματα·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 4:4)
ἀλλ’ ἐκ Διὸσ γὰρ λαμπρὰ μαρτύρια παρῆν, αὐτόσ θ’ ὁ χρήσασ αὐτὸσ ἦν ὁ μαρτυρῶν, ὡσ ταῦτ’ Ὀρέστην δρῶντα μὴ βλάβασ ἔχειν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 1 1:3)
<Μαρτυρία> ὡσ μὲν ἀληθῆ λέγω, μεμαρτύρηται·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 182:6)
οὐδὲ γὰρ τοῖσδε, καίπερ οὖσι βασιλεῦσιν, εὐθὺσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἅμα ταῖσ ἄλλαισ ἐπωνυμίαισ, ἀλλὰ σὺν χρόνῳ μόλισ ἥδε, ὡσ ἐντελὴσ ἐπὶ μεγίστοισ δὴ μαρτυρία, ψηφίζεται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 7:7)
"τοῦτο ἐπιεικείασ ἐστὶ μαρτυρία," ἔνθα δ’ ἦν ἱ̔ερὸσ καὶ ἄσυλοσ’ καὶ ’ἀπαθὴσ καὶ ὅστισ αὐτῷ καὶ ἕτεροσ προσφύγοι,’ "οὐχ ἕτεροσ," ἔφη, "τῷδε προσφεύγων, ἀλλ’ αὐτὸσ ὑμῖν ὁ ἄσυλοσ καὶ ἱερὸσ ἀνῄρηται, οὐ βιασάμενοσ οἱᾶ τύραννοσ λαβεῖν τάσδε τὰσ τιμάσ, ἃσ οὐδὲ ᾔτησεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 2:6)
διττὰ δὲ ἑκατέρου μαρτύρια·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 4:7)
μαρτυρία δ’ αὖθισ γίγνεται τῇ πόλει θαυμαστὴ παρ’ ἀμφοτέρων ἐπὶ τῆσ μάχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 56:7)
ἔστι τοίνυν καὶ παρ’ αὐτῆσ τῆσ πρεσβείασ μαρτυρία τισ ὑπάρχουσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 3:12)
αὕτη μὲν ἐκ Δελφῶν ἡ μαρτυρία τῷ λόγῳ καὶ παρὰ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Πυθίου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 10:8)
οὐκοῦν παρὰ πάντων ὡσ εἰπεῖν τῶν θεῶν μαρτυρία καὶ ψῆφοσ ἐπῆκται τοῦ μηδενὸσ ἄξιον εἶναι τὸν τοιοῦτον λόγον, ὅστισ ἢ τὴν τέχνην ζητεῖ, ἢ φαυλίζει τὸ μὴ σὺν ταύτῃ πανταχοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:7)
ἡ μὲν οὖν παρὰ τοῦ Πλάτωνοσ ἡμῖν μαρτυρία τοσαύτη, δι’ αὐτοῦ καὶ διὰ τῶν ἑταίρων ἀμφοτέρων τελευτῶσα εἰσ τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖσ, ὃσ ἐπιψηφίζει Πλάτωνι ἃ μικρῷ πρόσθεν ἔφην Αἰσχίνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:2)
οὕτω καὶ τοῖσ παρ’ ἡμῶν λόγοισ, μᾶλλον δὲ οἷσ αὐτὸσ ὑποτίθησιν ὁ λόγοσ, καὶ τῇ παρὰ τῶν πραγμάτων μαρτυρίᾳ καὶ τῇ παρὰ τῶν ἐντιμοτάτων ποιητῶν καὶ τῇ τῶν παροιμιῶν πίστει παρ’ ἡμῖν τἀληθέσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 98:8)
ἢ πρὸσ τῶν θεῶν αὐτῶν, ὅταν μὲν δέῃ Σωκράτη σοφώτατον εἶναι δοκεῖν, εἰσ ἀξιόχρεων μάρτυρα ἀνοίσομεν τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖσ καὶ τοῖσ λογίοισ ἰσχυριούμεθα, ἃ Χαιρεφῶν καὶ ὀλίγοι τινὲσ ᾔδεσαν, οἷσ ἔμελε Σωκράτουσ, ὧν δ’ οἱ Ἕλληνεσ ἅπαντεσ μάρτυρεσ καὶ ἃ τῶν πώποτε κοινότατα ἐφθέγξατο ἡ Πυθία καὶ οἷσ ἅπαντα τὰ μέλλοντα ἠκολούθησε, ταῦτα δὲ οὐδαμοῦ θήσομεν εἰσ λόγον, οὐδὲ τῇ Θεμιστοκλέουσ σοφίᾳ μέγιστα εἶναι μαρτύρια συγχωρησόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 96:1)
τότε μὲν γὰρ καὶ χαρίζεσθαι ἂν ἴσωσ ἐδόκεισ καί τισ ἀφῆκε βέλοσ ἐξ ἀφανοῦσ, νυνὶ δὲ ἀνύποπτοσ ἡ μαρτυρία, ὡσ ἄρα τῶν βελτίστων καὶ λυσιτελεστάτων ἁνὴρ, τῷ καὶ παρὰ τῶν ἐχθρῶν αὐτῷ ταῦτ’ ἐψηφίσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 33:15)
ὅτι δὲ τὸ γένοσ καὶ τὸν ὁρ́ον αὐτῆσ λέγομεν καλῶσ, μαρτύρια τὰ δοκοῦντα πᾶσιν ἡμῖν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION