헬라어 문장 내 검색 Language

Ἔνθα δ’ ἐπάκτιον οἶκον Ἀγηνορίδησ ἔχε Φινεύσ, ὃσ περὶ δὴ πάντων ὀλοώτατα πήματ’ ἀνέτλη εἵνεκα μαντοσύνησ, τήν οἱ πάροσ ἐγγυάλιξεν Λητοΐδησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 3:21)
ὧδε γὰρ αὐτὸσ βούλεται ἀνθρώποισ ἐπιδευέα θέσφατα φαίνειν μαντοσύνησ, ἵνα καί τι θεῶν χατέωσι νόοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 5:34)
λέγουσιν δὲ Τειρεσίην ἄνδρα Βοιώτιον, τοῦ δὴ κλέοσ μαντοσύνησ πέρι πολλὸν ἀείρεται, τοῦτον τὸν Τειρεσίην ἐν Ἕλλησιν εἰπεῖν ὅτι τῶν πλανεομένων ἀστέρων οἱ μὲν θήλεεσ οἱ δὲ ἄρρενεσ ἐόντεσ οὐκ ἴσα ἐκτελέουσιν τῷ καί μιν διφυέα γενέσθαι καὶ ἀμφίβιον Τειρεσίην μυθολογέουσιν, ἄλλοτε μὲν θῆλυν ἄλλοτε δὲ ἄρρενα.
(루키아노스, De astrologia, (no name) 11:1)
Δαφνοκόμοισ Φοίβοιο παρὰ τριπόδεσσι πολεύω Κλειώ, μαντοσύνησ Μοῦσα καὶ ἱστορίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 505 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION