헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μαντεύομαι γὰρ ὡσ ἂν ἡγῆται θεόσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 2:8)
"Κάλχασ τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ ἀπεναντιῶσ διακεῖται, ἐγὼ δ’ Ἀπόλλωνοσ καὶ Μαντοῦσ παῖσ ὑπάρχων τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ τὴν ὀξυδορκίαν πάντωσ πλουτῶ, καὶ οὐχ ὡσ ὁ Κάλχασ ὀκτώ, ἀλλ’ ἐννέα κατὰ γαστρόσ, καὶ τούτουσ ἄρρενασ ὅλουσ ἔχειν μαντεύομαι, καὶ αὔριον ἀνυπερθέτωσ ἐν ἕκτῃ ὡρ́ᾳ τεχθήσεσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 7:3)
καὶ περὶ τοῦ Κύρου οὖν ὁ μὲν λέγει ὡσ ἐκ πρώτησ ἡλικίασ ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ πάτρια, ὁ δὲ Πλάτων ὥσπερ ἐναντιούμενοσ ἐν τρίτῳ Νόμων φησί ’ μαντεύομαι δὲ περὶ Κύρου τὰ μὲν ἄλλα στρατηγὸν αὐτὸν ἀγαθὸν εἶναι καὶ φιλόπονον,2 παιδείασ δ’ ὀρθῆσ οὐδὲ ἧφθαι τὸ παράπαν, οἰκονομίᾳ δ’ οὐδ’ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 2:3)
μαντεύομαι δὲ καὶ περὶ ἐκείνων οἱᾶ καὶ περὶ τῶν ἡμετέρων, εἴπερ οὖν εἰσὶν οἱούσ ἀκούομεν, ἐν ὀλίγοισ τοῖσ ἄριστα πεφυκόσιν ὅμοιοι καὶ τὰ πολέμια ἀγαθοί·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 6:1)
μαντεύομαι δὲ καλοῖσ ἐγχειρήμασιν εὐτυχὲσ ἀκολουθήσειν τέλοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 83 8:1)
ἐὰν δὲ προπηλακίσῃσ τὴν σεαυτοῦ μητέρα καὶ ἄτιμον ἀπολύσῃσ, ὅ τι μὲν αὐτῷ σοι συμβήσεται διὰ ταῦτα παθεῖν, οὐκ ἔχω λέγειν, μαντεύομαι δ’ οὐδὲν εὐτυχέσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 53 1:1)
ἐπειδὰν δ’ οἱᾶ μαντεύομαι περὶ τὴν δεκαδαρχίαν γένηται ‐ γενήσεται δ’ οὐκ εἰσ μακράν ‐ τότε παρέσομαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 15 6:2)
ταῦτα καὶ μαντεύομαι.
(에우리피데스, Ion, episode 2:57)
κλήρουσ τέ μοι φύλασσε παρθένῳ χερί, οὓσ ἔλαβον οἰωνίσματ’ ὀρνίθων μαθὼν θάκοισιν ἐν ἱεροῖσιν, οὗ μαντεύομαι.
(에우리피데스, Phoenissae, episode5)
οὐ γὰρ ἀπείρητοσ μαντεύομαι, ἀλλ’ ἐὺ εἰδώσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 2 14:9)
Ὦ Μένιππε, Ἀμφίλοχοσ μὲν οὗτοσ ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ ἡρ́ωσ εἰμὶ καὶ μαντεύομαι, ἤν τισ κατέλθῃ παῤ ἐμέ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Ἀμφίλοχοσ καὶ Τροφώνιος 3:2)
πλὴν ἀλλ̓ ὥσπερ ἐγὼ μαντεύομαι, ὁ δὲ Ἀσκληπιὸσ ἰᾶται, σὺ δὲ παλαίειν διδάσκεισ παιδοτρίβησ ἄριστοσ ὤν, ἡ δὲ Ἄρτεμισ μαιεύεται καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστοσ ἔχει τινὰ τέχνην ἢ θεοῖσ ἢ ἀνθρώποισ χρησίμην, οὗτοι δὲ τί ποιήσουσιν ἡμῖν;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Ἑρμῆσ. 8:5)
τὴν γὰρ οὖν δὴ σωφροσύνην ὠφέλιμόν τι καὶ ἀγαθὸν μαντεύομαι εἶναι·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 342:4)
πρὸσ ἃ δὲ λέγων μαντεύομαι, ἄκουσον.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 159:6)
τὸ δὲ δὴ δούλων καὶ πάντων ὑπηρετῶν λοιπόν, ἐν οἷσ που καὶ μαντεύομαι τοὺσ περὶ αὐτὸ τὸ πλέγμα ἀμφισβητοῦντασ τῷ βασιλεῖ καταφανεῖσ γενήσεσθαι, καθάπερ τοῖσ ὑφάνταισ τότε τοὺσ περὶ τὸ νήθειν τε καὶ ξαίνειν καὶ ὅσα ἄλλα εἴπομεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 195:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION