헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μανὸν γὰρ καὶ ἐπαναίσθητον καὶ ἐν ὑγείῃ τὸ σπλάγχνον· οἰδαλέοι, ὑδερώδεεσ, μελάγχλωροι, ξὺν δυσφορίῃ ἡ δύσπνοια ὡσ ἀπὸ βάρεοσ τοῦ θώρηκοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.291)
καὶ καθάπερ οἱ ἓν ποιοῦντεσ τὴν ὑποκειμένην οὐσίαν τἆλλα τοῖσ πάθεσιν αὐτῆσ γεννῶσι, τὸ μανὸν καὶ τὸ πυκνὸν ἀρχὰσ τιθέμενοι τῶν παθημάτων, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ οὗτοι τὰσ διαφορὰσ αἰτίασ τῶν ἄλλων εἶναί φασιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 98:1)
ἔτι δὲ τὴν ὑποκειμένην οὐσίαν ὡσ ὕλην μαθηματικωτέραν ἄν τισ ὑπολάβοι, καὶ μᾶλλον κατηγορεῖσθαι καὶ διαφορὰν εἶναι τῆσ οὐσίασ καὶ τῆσ ὕλησ ἢ ὕλην, οἱο͂ν τὸ μέγα καὶ τὸ μικρόν, ὥσπερ καὶ οἱ φυσιολόγοι φασὶ τὸ μανὸν καὶ τὸ πυκνόν, πρώτασ τοῦ ὑποκειμένου φάσκοντεσ εἶναι διαφορὰσ ταύτασ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 231:1)
"ἤδη γὰρ ἀκήκοα λεγόντων τινῶν περὶ τοῦ πυρόσ, ὡσ ἐν χειμῶνι κάεται βέλτιον ὑπὸ ῥώμησ εἰσ αὑτὸ συστελλόμενον τῇ ψυχρότητι καὶ πυκνούμενον, ἐν δὲ τοῖσ αὐχμοῖσ ἐξασθενεῖ καὶ γίγνεται μανὸν καὶ ἄτονον, κἂν ἐν ἡλίῳ κάηται, χεῖρον ἐργάζεται, καὶ τῆσ ὕλησ ἅπτεται μαλακῶσ καὶ καταναλίσκει βράδιον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 4 3:3)
"καὶ μὴν ὡσ κασσίτεροσ μανὸν ὄντα καὶ πολύπορον τὸν χαλκὸν ἐντακεὶσ ἅμα μὲν ἔσφιγξε καὶ κατεπύκνωσεν ἅμα δὲ λαμπρότερον ἀπέδειξε καὶ καθαρώτερον, οὕτωσ οὐδὲν ἀπέχει τὴν μαντικὴν ἀναθυμίασιν οἰκεῖόν τι ταῖσ ψυχαῖσ καὶ συγγενὲσ ἔχουσαν ἀναπληροῦν τὰ μανὰ καὶ συνέχειν ἐναρμόττουσαν.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 415)
καὶ τοῦ πρώτου πυκνοῦ συγκεῖσθαι, τὴν δὲ σελήνην ἐκ τοῦ δευτέρου, πυκνοῦ καὶ τοῦ ἰδίου ἀέροσ, τὴν δὲ γῆν ἐξ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ καὶ τοῦ τρίτου τῶν πυκνῶν ὅλωσ δὲ μήτε τὸ πυκνὸν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ μήτε τὸ μανὸν εἶναι ψυχῆσ δεκτικόν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 6:1)
εἰ μὲν γὰρ μένει ὁποῖὸσ γ’ ἐστι φύσει, πῶσ τὸ μέλαν ἐν τῷ μὴ λευκῷ λευκότησ γίγνεται καὶ τὸ μαλθακὸν ἐν τῷ μὴ σκληρῷ σκληρότησ καὶ τὸ μανὸν ἐν τῷ μὴ πυκνῷ πυκνότησ;
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 43 3:1)
ὑγρὰ ῥᾷον ἢ τὰ ξηρὰ προσδέχεται, καὶ πότερον φύσει πυκνὸν ἔχει τὸν σφυγμὸν ἢ μανόν·
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 26 3:2)
ὁ δὲ Λαμπρίασ εἶπεν, ὅτι τὸ οἰκεῖον καὶ τὸ σύμφυτον θερμὸν ἡμῶν, ᾧ τρέφεσθαι πεφύκαμεν, ἐν μὲν τῷ θέρει διέσπαρται καὶ γέγονεν ἀσθενέστερον καὶ μανόν, ἐν δὲ τῷ φθίνοντι καιρῷ συναγείρεται πάλιν καὶ ἰσχύει, κατακρυπτόμενον ἐντὸσ διὰ τὴν περίψυξιν καὶ τὴν πύκνωσιν τοῦ σώματοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Διὰ τί βρωτικώτεροι γίγνονται περὶ τὸ μετόπωρον. 7:1)
τοῖσ ὕπνοισ ἐξανεῖται, καὶ μανὸν καὶ ἀνώμαλον καὶ ἄτονον καὶ διακεχυμένον, καὶ πόρουσ ἔσχηκε πολλούσ, τοῦ πνεύματοσ ἐνδιδόντοσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION