헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Νῦν μάλα χρὴ κοίτην μαλακὴν, εὐαφέα, λείην, προσηνέα, θερμὴν ἔμμεναι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.225)
καίτοι ὥσπερ ὁ τῷ μάττοντι ἐρομένῳ πότερον σκληρὰν ἢ μαλακὴν μάξῃ "τί δ’" , ἔφη <τισ>, "εὖ ἀδύνατον;
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 4:2)
οὐδ’ ἂν μαλακὴν φυρασάμενοσ τὴν φωνὴν πρὸσ τὸν ἐραστὴν αὐτὸσ ἑαυτὸν προαγωγεύων τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἐβάδιζεν, οὐδ’ ἀνελέσθαι δειπνοῦντ’ ἐξῆν καὶ κεφάλαιον ῥαφανῖδοσ, οὐδ’ ἄννηθον τῶν πρεσβυτέρων ἁρπάζειν οὐδὲ σέλινον, οὐδ’ ὀψοφαγεῖν οὐδὲ κιχλίζειν οὐδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐναλλάξ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme9)
καὶ μὴν θρέψω γ’ αὐτὸν παρέχων ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα, χόνδρον λείχειν, χλαῖναν μαλακήν, σισύραν, πόρνην, ἥτισ τὸ πέοσ τρίψει καὶ τὴν ὀσφῦν.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, anapests1)
">περιθεῖναι πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵν’ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ πολλάκισ ἁλλομένη τὸν παλμὸν εἰσ ὑπεῖκον καὶ μαλακὸν ποιῆται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:3)
ἀεὶ δὲ στεφάνοισι κάρα παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖσ, οἷσ ἂν γαίασ πέδον ὄλβιον ἀνθῇ, καὶ στακτοῖσι μύροισ ἀγαθοῖσ χαίτην θεράπευε καὶ σμύρναν λίβανόν τε πυρὸσ μαλακὴν ἐπί τέφραν βάλλε πανημέριοσ, Συρίησ εὐώδεα καρπόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 59 1:1)
ὑγρὰν δὲ ποιήσασ τὴν ὅλην οὐσίαν, ἓν σπέρμα τοῦ παντόσ, αὐτὸσ ἐν τούτῳ διαθέων, καθάπερ ἐν γονῇ πνεῦμα τὸ πλάττον καὶ δημιουργοῦν, τότε δὴ μάλιστα προσεοικὼσ τῇ τῶν ἄλλων συστάσει ζῴων, καθ̓ ὅσον ἐκ ψυχῆσ καὶ σώματοσ συνεστάναι λέγοιτ̓ ἂν οὐκ ἄπο τρόπου, τὰ λοιπὰ ἤδη ῥᾳδίωσ πλάττει καὶ τυποῖ, λείαν καὶ μαλακὴν αὑτῷ περιχέασ τὴν οὐσίαν καὶ πᾶσαν εἴκουσαν εὐπετῶσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 99:1)
τῆσ γὰρ γῆσ οὔσησ τῆσ μὲν ἀργελλώδουσ, τῆσ δὲ πέτραν ἐχούσησ μαλακὴν ὀρύγματα μεγάλα ποιοῦσιν ἐν αὐτῇ, ὧν τὰ μὲν στόμια μικρὰ παντελῶσ κατασκευάζουσι, κατὰ βάθουσ δ’ ἀεὶ μᾶλλον εὐρυχωρῆ ποιοῦντεσ τὸ τελευταῖον τηλικοῦτ’ ἀποτελοῦσι τὸ μέγεθοσ ὥστε γίνεσθαι πλευρὰν ἑκάστην πλέθρου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 94 7:1)
καθόλου δὲ καὶ τὰσ ἀγωγὰσ εὐθὺσ ἐκ παίδων ἐποιοῦντο τρυφεράσ, τήν τ’ ἐσθῆτα μαλακὴν φοροῦντεσ καθ’ ὑπερβολὴν καὶ χρυσοφοροῦντεσ, ἔτι δὲ στλεγγίσι καὶ ληκύθοισ ἀργυραῖσ τε καὶ χρυσαῖσ χρώμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 80 23:1)
καὶ τότε ἕσσασθαι ἔρυμα χροόσ, ὥσ σε κελεύω, χλαῖνάν τε μαλακὴν καὶ τερμιόεντα χιτῶνα·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 61:1)
ἐν δ’ ἐτίθει νειὸν μαλακὴν πίειραν ἄρουραν εὐρεῖαν τρίπολον·
(호메로스, 일리아스, Book 18 50:1)
οὐ παρέργωσ οὖν οὐδὲ ἀμελῶσ ἐπήκουον αὐτῶν καθάπερ ναυαγίαν τινὰ καὶ σωτηρίαν αὐτῶν παράλογον διηγουμένων, οἱοῖ̀ εἰσιν οἱ πρὸσ τοῖσ ἱεροῖσ ἐξυρημένοι τὰσ κεφαλὰσ συνάμα πολλοὶ τὰσ τρικυμίασ καὶ ζάλασ καὶ ἀκρωτήρια καὶ ἐκβολὰσ καὶ ἱστοῦ κλάσεισ καὶ πηδαλίων ἀποκαυλίσεισ διεξιόντεσ, ἐπὶ πᾶσι δὲ τοὺσ Διοσκούρουσ ἐπιφαινομένουσ, ‐ οἰκεῖοι γὰρ τῆσ τοιαύτησ τραγῳδίασ οὗτοί γε ‐ ἢ τιν’ ἄλλον ἐκ μηχανῆσ θεὸν ἐπὶ τῷ καρχησίῳ καθεζόμενον ἢ πρὸσ τοῖσ πηδαλίοισ ἑστῶτα καὶ πρόσ τινα ᾐόνα μαλακὴν ἀπευθύνοντα τὴν ναῦν, οἷ προσενεχθεῖσα ἔμελλεν αὐτὴ μὲν ἠρέμα καὶ κατὰ σχολὴν διαλυθήσεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσφαλῶσ ἀποβήσεσθαι χάριτι καὶ εὐμενείᾳ τοῦ θεοῦ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 1:7)
τῇ δὲ δὴ πηδήσει τῆσ καρδίασ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ καὶ τῇ τοῦ θυμοῦ ἐγέρσει, προγιγνώσκοντεσ ὅτι διὰ πυρὸσ ἡ τοιαύτη πᾶσα ἔμελλεν οἴδησισ γίγνεσθαι τῶν θυμουμένων, ἐπικουρίαν αὐτῇ μηχανώμενοι τὴν τοῦ πλεύμονοσ ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἐντὸσ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵνα τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῶμα δεχομένη, ψύχουσα, ἀναπνοὴν καὶ ῥᾳστώνην ἐν τῷ καύματι παρέχοι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 344:2)
ταῦτα ἡμῶν διανοηθεὶσ ὁ κηροπλάστησ, ὕδατι μὲν καὶ πυρὶ καὶ γῇ συμμείξασ καὶ συναρμόσασ, ἐξ ὀξέοσ καὶ ἁλμυροῦ συνθεὶσ ζύμωμα ὑπομείξασ αὐτοῖσ, σάρκα ἔγχυμον καὶ μαλακὴν συνέστησεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 372:1)
μιᾷ γάρ φησιν ὁ λόγοσ δεῖν τῶν ἕλξεων συνεπόμενον ἀεὶ καὶ μηδαμῇ ἀπολειπόμενον ἐκείνησ, ἀνθέλκειν τοῖσ ἄλλοισ νεύροισ ἕκαστον, ταύτην δ’ εἶναι τὴν τοῦ λογισμοῦ ἀγωγὴν χρυσῆν καὶ ἱεράν, τῆσ πόλεωσ κοινὸν νόμον ἐπικαλουμένην, ἄλλασ δὲ σκληρὰσ καὶ σιδηρᾶσ, τὴν δὲ μαλακὴν ἅτε χρυσῆν οὖσαν, τὰσ δὲ ἄλλασ παντοδαποῖσ εἴδεσιν ὁμοίασ.
(플라톤, Laws, book 1 123:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION