헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δ’ εὐδαιμονεῖν καὶ τὸ ζῆν μακαρίωσ καὶ καλῶσ εἰή ἂν ἐν τρισὶ μάλιστα, τοῖσ εἶναι δοκοῦσιν αἰρετωτάτοισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 11:1)
μετασχεῖν τοῦ εὖ καὶ καλῶσ ζῆν, εἴ τῳ μακαρίωσ ἐπιφθονώτερον εἰπεῖν, καὶ πρὸσ τὴν ἐλπίδα τὴν περὶ ἕκαστα γενομένην ἂν τῶν ἐπιεικῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 27:1)
τῷ γὰρ μακαρίωσ βεβιωκότι μέχρι γήρωσ καὶ τελευτήσαντι κατὰ λόγον ἐνδέχεται πολλὰσ μεταβολὰσ συμβαίνειν περὶ τοὺσ ἐκγόνουσ, καὶ τοὺσ μὲν αὐτῶν ἀγαθοὺσ εἶναι καὶ τυχεῖν βίου τοῦ κατ’ ἀξίαν, τοὺσ δ’ ἐξ ἐναντίασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 102:2)
ὅτι μὲν οὖν ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείαν ἀρίστην ταύτην <τὴν> τάξιν καθ’ ἣν κἂν ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι καὶ ζῴη μακαρίωσ, φανερόν ἐστιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 27:1)
τὸ δὲ σχολάζειν ἔχειν αὐτὸ δοκεῖ τὴν ἡδονὴν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὸ ζῆν μακαρίωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 23:1)
Χοροῦ ὦ πλεῖστα Θησείοισ μεμυστιλημένοι γέροντεσ ἄνδρεσ ἐπ’ ὀλιγίστοισ ἀλφίτοισ, ὡσ εὐτυχεῖθ’, ὡσ μακαρίωσ πεπράγατε, ἄλλοι θ’ ὅσοισ μέτεστι τοῦ χρηστοῦ τρόπου.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:1)
οἱ δὲ παῖδεσ τὰ κρέα παρεσκεύαζον, καὶ αὐτοὶ ἅμα ἐδείπνουν παρατιθέντεσ, ὥστε ἐμὲ εὐδαιμονίζειν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐκείνουσ καὶ οἰέσθαι μακαρίωσ ζῆν πάντων μάλιστα ὧν ἠπιστάμην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 79:3)
ἔδοξε μὲν γὰρ κατὰ τὸν ὕπνον λέγειν αὐτῷ τὸν ἐν Θήβαισ θεὸν ὅτι βασιλεύειν οὐ δυνήσεται τῆσ Αἰγύπτου μακαρίωσ οὐδὲ πολὺν χρόνον, ἐὰν μὴ τοὺσ ἱερεῖσ ἅπαντασ διατεμὼν διὰ μέσων αὐτῶν διέλθῃ μετὰ τῆσ θεραπείασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 65 6:1)
ἥξειν γὰρ αὐτοὺσ εἰσ νῆσον εὐδαίμονα καὶ ἐπιεικεῖσ ἀνθρώπουσ, παρ’ οἷσ μακαρίωσ ζήσεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 55 4:1)
τούτων γὰρ ἀπλανὴσ θεωρία πᾶσαν αἱρ́εσιν καὶ φυγὴν ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώματοσ ὑγίειαν καὶ τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀταραξίαν, ἐπεὶ τοῦτο τοῦ μακαρίωσ ζῆν ἐστι τέλοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 128:1)
καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἡδονὴν ἀρχὴν καὶ τέλοσ λέγομεν εἶναι τοῦ μακαρίωσ ζῆν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 128:6)
ὁ μὲν γὰρ ἐλπίδα παραιτήσεωσ ὑπογράφει θεῶν διὰ τιμῆσ, ἡ δὲ ἀπαραίτητον ἔχει τὴν ἀνάγκην̓, τὴν δὲ τύχην οὔτε θεόν, ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ὑπολαμβάνοντοσ οὑ̓θὲν γὰρ ἀτάκτωσ θεῷ πράττεταἰ οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν ̔<οὐκ> οἰέται μὲν γὰρ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐκ ταύτησ πρὸσ τὸ μακαρίωσ ζῆν ἀνθρώποισ δίδοσθαι, ἀρχὰσ μέντοι μεγάλων ἀγαθῶν ἢ κακῶν ὑπὸ ταύτησ χορηγεῖσθαἰ, κρεῖττον εἶναι νομίζοντοσ εὐλογίστωσ ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστωσ εὐτυχεῖν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 134:1)
ἀπόχρη γὰρ αὐτῷ τὰ ἑαυτοῦ κομισαμένῳ ζῆν ἑτέρωθί που μακαρίωσ μηθὲν ἐνοχλοῦντι ὑμῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 5 4:1)
τοῦτ’ οὖν ἐπὶ μὲν Τροίασ, ὥσ φασι, γέγονεν, ἐφ’ ἡμῶν δὲ οὐδαμῶσ, εἰ δ’ οὖν γέγονεν ἢ καὶ γενήσεται τοιοῦτοσ ἢ νῦν ἡμῶν ἔστιν τισ, μακαρίωσ μὲν αὐτὸσ ζῇ, μακάριοι δὲ οἱ συνήκοοι τῶν ἐκ τοῦ σωφρονοῦντοσ στόματοσ ἰόντων λόγων.
(플라톤, Laws, book 4 47:1)
Ὦχον μὲν γὰρ οὐδένα κωλύσειν ἰδιώτην βιοῦν μακαρίωσ, ἐκείνῳ δ’ ἀποδεδειγμένῳ βασιλεῖ βασιλεύειν ἀνάγκην ἢ μηδὲ ζῆν εἶναι.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 28 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION