헬라어 문장 내 검색 Language

ἦ μαίνεταί γε καὶ κακῶν κλύει φρενῶν, ἥτισ λιποῦσα μὲν πόλιν νεαίρετον ἥκει, χαλινὸν δ’ οὐκ ἐπίσταται φέρειν, πρὶν αἱματηρὸν ἐξαφρίζεσθαι μένοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode20)
μαίνεται γόοισι φρήν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 13)
τοὐντεῦ θεν ἄλλοσ ἄλλῃ μαίνεται· οἱ μὲν θέουσι ἀσχέτωσ, οὔτε ὅπωσ εἰδότεσ ἐσ ταὐτὰ παλινδρομέουσι· οἱ δὲ ἐσ δηρὸν τοῖσι πέλασ ἀφικνέονται· ἄλλοι δ’ αὖ βοῶσι ὀλοφυρόμενοι ἁρπαγὴν, ἢ βίην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.86)
εἰ γὰρ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ λόγοισ τοὺσ τὰ ὑφ’ ἑτέρου εἰρημένα καὶ προκατειλημμένα κλέπτοντασ καὶ διεξιόντασ ὡσ αὑτῶν οὐδεὶσ οὕτω μαίνεται ὥστε βελτίουσ ἡγεῖσθαι τῶν οἴκοθεν εὐπόρων καὶ γονίμων εἰσ τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ οὗτοσ κράτιστοσ παρ’ ὅτῳ πλεῖστον ἔστιν εὑρεῖν τὰ δέοντα, πῶσ οὐ γελοῖον καὶ πάσησ ἀλογίασ μεστὸν τὸν ἐξ ἀρχῆσ παρ’ ἄλλων ἀκούσαντα καὶ μαθόντα ὅ τι χρὴ λέγειν θεῖναί ποτ’ ἔμπροσθεν τοῦ φύσει κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 28:2)
"ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίασ μὲν μαίνεται, τὼ δὲ Περικλέουσ υἱέε ἠλιθίω ἐγενέσθην, σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν, διότι σε οὕτωσ ἔχοντα περιορᾷ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 10:18)
κἂν εὑρίσκῃσ ἃ λέγω προσόντα, τόλμησον εἰπεῖν, οὐχ ὅδ’ ἄνευ θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλὰ παρούσησ τῆσ Ἀθηνᾶσ, ᾗ τὰ κράτιστα τῆσ σωφροσύνησ ἀνεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 25:12)
ὁ δεσπότησ μου μαίνεται καινὸν τρόπον, οὐχ ὅνπερ ὑμεῖσ, ἀλλ’ ἕτερον καινὸν πάνυ.
(아리스토파네스, Peace, Prologue 2:2)
ὅστισ ἀγοράζων ὄψον ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν ῥαφανῖδασ ἐπιθυμεῖ πρίασθαι, μαίνεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48 4:3)
μνημονεύει τῆσ Ναννίου καὶ Ἄλεξισ ἐν Ταραντίνοισ οὕτωσ Νάννιον δὲ μαίνεται ἐπὶ τῷ Διονύσῳ, κωμῳδῶν αὐτὴν ὡσ μέθυσον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 51 3:1)
ὅστισ ἀγοράζων ὄψον ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν ῥαφανῖδασ ἐπιθυμεῖ πρίασθαι, μαίνεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 5 2:1)
οὔ σοι Ἄρησ ἐπάρηξε, καὶ εἰ δορὶ μαίνεται Ἄρησ, οὐ φλόγεσ Ἡφαίστοιο, καὶ εἰ φλογὸσ ἆσθμα λοχεύει.
(콜루토스, Rape of Helen, book 198)
εἰ δέ τισ ταύτην εἰρήνην ὑπολαμβάνει, ἐξ ἧσ ἐκεῖνοσ πάντα τἄλλα λαβὼν ἐφ’ ἡμᾶσ ἥξει, πρῶτον μὲν μαίνεται, ἔπειτ’ ἐκείνῳ παρ’ ὑμῶν, οὐχ ὑμῖν παρ’ ἐκείνου τὴν εἰρήνην λέγει·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 11:1)
πῶσ γὰρ οὐ μαίνεται ὅστισ οἰέται δεῖν, ἃ μὲν ὡμολόγησεν καὶ συνέθετο ἑκὼν πρὸσ ἑκόντα καὶ ὤμοσεν, τούτων μὲν μηδ’ ὁτιοῦν ποιεῖν, καὶ ταῦτα ἐμοῦ σπουδάζοντοσ οὐχ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆσ τούτου ἀδελφῆσ <τῆσ> ὁμοπατρίασ καὶ ὁμομητρίασ, ἣ ἐμοὶ συνοικεῖ, καὶ ὑπὲρ τῆσ τούτου ἀδελφιδῆσ, θυγατρὸσ δὲ ἐμῆσ;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 65:1)
οὗτοσ δὲ πῶσ οὐ καταφανῶσ μαίνεται καὶ παραφρονεῖ, τοιαῦτα περὶ αὑτοῦ βουλευόμενοσ;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 66:2)
Παίζει πρὸσ ἡμᾶσ δεσπότησ ἢ μαίνεται;
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION