헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ ἐπεὶ εὖ βοτάνησ ἐπεφόρβει βοῦσ ἐριμύκουσ καὶ τὰσ μὲν συνέλασσεν ἐσ αὔλιον ἀθρόασ οὔσασ, λωτὸν ἐρεπτομένασ ἠδ’ ἑρσήεντα κύπειρον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 12:7)
καὶ Παγκράτησ τισ τῶν ἐπιχωρίων ποιητήσ ὃν καὶ ἡμεῖσ ἔγνωμεν, Ἀδριανῷ τῷ αὐτοκράτορι ἐπιδημήσαντι τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μετὰ πολλῆσ τερατείασ ἐπέδειξεν τὸν ῥοδίζοντα λωτόν, φάσκων αὐτὸν δεῖν καλεῖν Ἀντινόειον, ἀναπεμφθέντα ὑπὸ τῆσ γῆσ ὅτε τὸ αἷμα ἐδέξατο τοῦ Μαυρουσίου λέοντοσ, ὃν κατὰ τὴν πλησίον τῇ Ἀλεξανδρείᾳ Λιβύην ἐν κυνηγίῳ καταβεβλήκει ὁ Ἀδριανόσ, μέγα χρῆμα ὄντα καὶ πολλῷ χρόνῳ κατανεμηθέντα πᾶσαν τὴν Λιβύην, ἧσ καὶ πολλὰ ἀοίκητα ἐπεποιήκει οὗτοσ ὁ λέων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 1:2)
καὶ Κρατῖνοσ δ’ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Ὀδυσσεῦσι κέκληκεν τὸν λωτὸν στεφάνωμα διὰ τὸ πάντα τὰ φυλλώδη ὑπὸ τῶν ’ Ἀθηναίων στεφανώματα λέγεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 2:1)
τήν τε γὰρ τοῦ καλάμου ῥίζαν καὶ τὸν λωτόν, ἔτι δὲ τὸν Αἰγύπτιον κύαμον καὶ τὸ καλούμενον κορσαῖον καὶ πολλὰ τοιαῦθ’ ἕτερα τροφὴν ἑτοίμην παρέχεσθαι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 10 1:3)
τροφῇ δὲ χρῶνται τινὲσ μὲν λαμβάνοντεσ τὸν γεννώμενον ἐν τοῖσ ὕδασι καρπόν, ὃσ αὐτοφυὴσ ἀνατέλλει περί τε τὰσ λίμνασ καὶ τοὺσ ἑλώδεισ τόπουσ, τινὲσ δὲ τῆσ ἁπαλωτάτησ ὕλησ τοὺσ ἀκρεμόνασ περικλῶντεσ, οἷσ καὶ τὰ σώματα σκιάζοντεσ περὶ τὰσ μεσημβρίασ καταψύχουσιν, ἔνιοι δὲ σπείροντεσ σήσαμον καὶ λωτόν, εἰσὶ δ’ οἳ ταῖσ ῥίζαισ τῶν καλάμων ταῖσ ἁπαλωτάταισ διατρεφόμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 8 6:1)
μετὰ δὲ τούτουσ τοὺσ τόπουσ ὑπάρχει χώρα πεδιὰσ κατάρρυτοσ, ἐκτρέφουσα διὰ τὰσ πάντῃ διαρρεούσασ πηγὰσ ἄγρωστιν καὶ μηδίκην, ἔτι δὲ λωτὸν ἀνδρομήκη.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 43 6:1)
πτεροφόροι νεάνιδεσ, παρθένοι Χθονὸσ κόραι Σειρῆνεσ, εἴθ’ ἐμοῖσ γόοισ μόλοιτ’ ἔχουσαι Λίβυν λωτὸν ἢ σύριγγασ ἢ φόρμιγγασ, αἰλίνοισ κακοῖσ τοῖσ ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα·
(에우리피데스, Helen, choral, strophe 11)
τούτων Ἀράνησ μὲν υἱὸν καταλιπὼν Λῶτον καὶ Σάρραν καὶ Μελχὰν θυγατέρασ ἐν Χαλδαίοισ ἀπέθανεν ἐν πόλει Οὐρῆ λεγομένῃ τῶν Χαλδαίων, καὶ τάφοσ αὐτοῦ μέχρι νῦν δείκνυται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 187:2)
Ἅβραμοσ δὲ Λῶτον τὸν Ἀράνου τοῦ ἀδελφοῦ υἱὸν τῆσ δὲ γυναικὸσ αὐτοῦ Σάρρασ ἀδελφὸν εἰσεποιήσατο γνησίου παιδὸσ ἀπορῶν καὶ καταλείπει τὴν Χαλδαίαν ἑβδομήκοντα καὶ πέντε γεγονὼσ ἔτη τοῦ θεοῦ κελεύσαντοσ εἰσ τὴν Χαναναίαν μετελθεῖν, ἐν ᾗ κατῴκησε καὶ τοῖσ ἀπογόνοισ κατέλιπε δεινὸσ ὢν συνεῖναί τε περὶ πάντων καὶ πιθανὸσ τοῖσ ἀκροωμένοισ περί τε ὧν εἰκάσειεν οὐ διαμαρτάνων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 192:1)
Ὡσ δ’ εἰσ τὴν Χαναναίαν ἀφίκετο, μερίζεται πρὸσ Λῶτον τὴν γῆν τῶν ποιμένων αὐτοῖσ στασιαζόντων περὶ τῆσ χώρασ ἐν ᾗ νέμοιεν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 212:1)
Ἅβραμοσ δὲ τοὺσ τῶν Σοδομιτῶν σώσασ αἰχμαλώτουσ, οἳ ληφθέντεσ ἔφθησαν ὑπὸ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ τὸν συγγενῆ Λῶτον ἀνέζευξεν μετὰ εἰρήνησ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 227:1)
ἐπεὰν πλήρησ γένηται ὁ ποταμὸσ καὶ τὰ πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 92 3:1)
ἵπποι δὲ παρ’ ἁρ́μασιν οἷσιν ἕκαστοσ λωτὸν ἐρεπτόμενοι ἐλεόθρεπτόν τε σέλινον ἕστασαν·
(호메로스, 일리아스, Book 2 79:7)
τοῖσι δ’ ὑπὸ χθὼν δῖα φύεν νεοθηλέα ποίην, λωτόν θ’ ἑρσήεντα ἰδὲ κρόκον ἠδ’ ὑάκινθον πυκνὸν καὶ μαλακόν, ὃσ ἀπὸ χθονὸσ ὑψόσ’ ἐέργε.
(호메로스, 일리아스, Book 14 37:2)
τῶν δ’ ὅσ τισ λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν, οὐκέτ’ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι, ἀλλ’ αὐτοῦ βούλοντο μετ’ ἀνδράσι Λωτοφάγοισι λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 6:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION