헬라어 문장 내 검색 Language

κότταβοσ τὸ λυχνίον ἐστί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 4 1:4)
τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν κοττάβιον τοιοῦτόν ἐστιν λυχνίον ἐστὶν ὑψηλόν, ἔχον τὸν μάνην καλούμενον, ἐφ’ ὃν τὴν καταβαλλομένην ἔδει πεσεῖν πλάστιγγα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5 2:4)
καὶ παρ’ αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ βωμόσ ἐστι καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 220:2)
τέλοσ δὲ ὁ Ἀλκιδάμασ ἀνατρέψασ τὸ λυχνίον σκότοσ μέγα ἐποίησε, καὶ τὸ πρᾶγμα, ὡσ τὸ εἰκόσ, μακρῷ χαλεπώτερον ἐγεγένητο·
(루키아노스, Symposium, (no name) 46:1)
λέγεται δὲ παρθένον τινὰ Βυζαντίαν ἐπιφανῶν γονέων, ὄνομα Κλεονίκην, ἐπ’ αἰσχύνῃ τοῦ Παυσανίου μεταπεμπομένου, τοὺσ μὲν γονεῖσ ὑπ’ ἀνάγκησ καὶ φόβου προέσθαι τὴν παῖδα, τὴν δὲ τῶν πρὸ τοῦ δωματίου δεηθεῖσαν ἀνελέσθαι τὸ φῶσ, διὰ σκότουσ καὶ σιωπῆσ τῇ κλίνῃ προσιοῦσαν ἤδη τοῦ Παυσανίου καθεύδοντοσ, ἐμπεσεῖν καὶ ἀνατρέψαι τὸ λυχνίον ἄκουσαν·
(플루타르코스, Κίμων, chapter 6 4:1)
τί γὰρ ποιεῖν ἂν ἔχοι τισ κείμενοσ ἐν φύλλοισ ποτὶ κύματι μηδὲ καθεύδων, ἀλλ’ ὄνοσ ἐν ῥάμνῳ τό τε λύχνιον ἐν πρυτανείῳ·
(테오크리토스, Idylls, Ἁλιεῖς26)

SEARCH

MENU NAVIGATION