헬라어 문장 내 검색 Language

ἄγε σύννομέ μοι παῦσαι μὲν ὕπνου, λῦσον δὲ νόμουσ ἱερῶν ὕμνων, οὓσ διὰ θείου στόματοσ θρηνεῖσ τὸν ἐμὸν καὶ σὸν πολύδακρυν Ἴτυν·
(아리스토파네스, Birds, Parodos, monody1)
μὰ Δί’ ἀλλ’ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν γενναιοπρεπῶσ τοῖσιν ἐρασταῖσ ἡμῖν, οἵ σου τρυχόμεθ’ ἤδη τρία καὶ δέκ’ ἔτη, λῦσον δὲ μάχασ καὶ κορκορυγάσ, ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, anapests5)
ὦ ξένε κατοίκτιρόν με τὴν παναθλίαν, λῦσόν με δεσμῶν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, iambics9)
Αἴνιγμά τινοσ αὐτῷ προτείναντοσ καὶ εἰπόντοσ, "λῦσον," "τί, ὦ μάταιε," ἔφη, "λῦσαι θέλεισ, ὃ καὶ δεδεμένον ἡμῖν πράγματα παρέχει;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 6:1)
ἔλθέ μοι καὶ νῦν, χαλεπᾶν δὲ λῦσον ἐκ μεριμνᾶν, ὄσσα δέ μοι τελέσσαι θῦμοσ ἰμάρρει, τέλεσον, σὺ δ’ αὔτα σύμμαχοσ ἔσσο.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2329)
ὄρθου κεφαλὴν πῆχυν ἐρείσασ, λῦσον βλεφάρων γοργωπὸν ἕδραν, λεῖπε χαμεύνασ φυλλοστρώτουσ, Ἕκτορ·
(에우리피데스, Rhesus, choral, anapests4)
Ὀπὸν συκῆσ ἐν εἰρίῳ προσθεῖναι ἔσω πρὸσ τὴν φλέβα, ἢ πυτίην ξυστρέψαντα ἐμβῆσαι ἐσ τὸν μυκτῆρα, ἢ χαλκίτιδοσ τῷ δακτύλῳ προσεπιπασάμενοσ πίεσον, καὶ τοὺσ χόνδρουσ ἔξωθεν προσπίεζε ἑκατέρωθεν‧ καὶ τὴν κοιλίην λῦσον ὄνου γάλακτι ἑφθῷ, καὶ τὴν κεφαλὴν ξυρῶν ψυκτικὰ πρόσφερε, ἢν ἐν ὡρ́ῃ θερμῇ γίγνηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 27.2)
ἀλλ’ ἄγε δὴ λῦσον, νεκροῖο δὲ δέξαι ἄποινα.
(호메로스, 일리아스, Book 24 11:11)
μή πω μ’ ἐσ θρόνον ἵζε διοτρεφὲσ ὄφρά κεν Ἕκτωρ κεῖται ἐνὶ κλισίῃσιν ἀκηδήσ, ἀλλὰ τάχιστα λῦσον ἵν’ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω·
(호메로스, 일리아스, Book 24 52:2)
"λῦσον·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 41:1)
ἀλλ’ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεισ, λῦσον, ἵν’ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρασ ἑταίρουσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 10 42:3)
Λῦσόν με, ὦ Ζεῦ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Προμηθεύσ, Ζευσ. 1:1)
εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ κύριοσ Λῦσον τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν σου, ὁ γὰρ τόποσ ἐφ’ ᾧ ἕστηκασ γῆ ἁγία ἐστίν.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 245:1)
λέγοντα τῷ ἕκτῳ ἀγγέλῳ, ὁ ἔχων τὴν σάλπιγγα, Λῦσον τοὺσ τέσσαρασ ἀγγέλουσ τοὺσ δεδεμένουσ ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ μεγάλῳ Εὐφράτῃ.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 7 53:1)
ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνοσ, ᾧ ποτε Κρηθεί̈δασ ἐγκαθίζων ἱππόταισ εὔθυνε λαοῖσ δίκασ, τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶσ ἀνίασ λῦσον ἄμμιν, μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 47:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION