헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω γὰρ χαλεπόσ ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖσ μὲν πεπονθόσι κακῶσ ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ δὲ οὐκ ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τι ἂν βούληται διαπράξεται.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 55:1)
καὶ τοῖσ μὲν ὁρ́κοισ τοῖσ κοινοῖσ προσπαραγράφειν ἐξεῖναι ἀνελεῖν καὶ προσθεῖναι ὅ τι ἂν σκοπουμένοισ ὕστερον συνδοκῇ, οὓσ δὲ ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ ἐξουσίασ ἀεὶ καὶ διὰ παντὸσ ἐξετάζειν δεῖ λόγουσ, τῷ παρελθόντι χρόνῳ μόνῳ προσθεῖναι, ὥσπερ ἂν εἴ τισ καὶ ὑγιαίνειν χρῆναι φάσκοι μόνουσ τοὺσ πρώτουσ γενομένουσ, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο ὁρᾷ ὅτι ἡ τοιαύτη κρίσισ καὶ ὁ τοιοῦτοσ λογισμὸσ αὐτοῖσ πρώτοισ οὓσ τιμῶσιν οὐ λυσιτελεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 2:4)
ὅτι μὲν γὰρ οὐ ταὐτὰ πᾶσι λυσιτελεῖ τοῖσ σώμασιν οὔτε νοσοῦσιν οὔτε ὑγιαίνουσι λέγω, ἀλλ’ ὥσπερ οὐ ταὐτὰ νοσοῦσί τε καὶ ὑγιαίνουσιν, οὕτω καὶ ἔτι μᾶλλον οὔτε ἐν ταῖσ νόσοισ ἅπασι ταὐτὰ οὔτ’ ἐπὶ τῆσ ὑγιείασ αὐτῶν πεύσει τῶν ἰατρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 37:1)
εἶθ’ ἃ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι λυσιτελεῖ, πῶσ ταῦτα συγχωρητέον τοῖσ τὰ δίκαια τιμῶσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 75:11)
καὶ τοῦτο κἀκείνοισ οἶμαι λυσιτελεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 7:8)
οὐκοῦν ἄτοπον καὶ τῷ λυσιτελεῖ πολεμοῦν παρ’ οὗ μὲν δόξα καὶ κέρδοσ ὑμῖν, τοῦτ’ εἰσφέροντασ τουτουσὶ μὴ θαυμάζειν μηδὲ τοῖσ ἴσοισ τιμᾶν, παρ’ οὗ δὲ μηδ’ ἡτισοῦν ὄνησίσ ἐστι, μὴ τοῦτο ποιοῦντασ κακίζειν, καὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν κέρδοσ λειτουργίαν περὶ πλείονοσ ἄγειν τῆσ θαυμαστῆσ αὐτῶν ὑπὲρ ὑμῶν προαιρέσεωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 30:1)
καὶ οἷσ μὴ λυσιτελεῖ διατρίβειν ἐπιτηροῦσιν ἢ δίκην ἢ ἔκτισιν, οἱο͂ν οἱ ξένοι καὶ αὐτουργοί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 25:1)
καὶ ὅτι ἐν ταῖσ ἄλλαισ τέχναισ οὐ λυσιτελεῖ παρασοφίζεσθαι τὸν ἰατρόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 12:4)
λυσιτελεῖ γοῦν ὑμῖν ἐκτίνουσιν, ἐπειδὴ τὸ λυσιτελὲσ οἰόνται δεῖν τινεσ ὁρᾶν ἐξ ἅπαντοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 79:2)
διόπερ οἶμαι τοῖσ ἀνοήτοισ λυσιτελεῖ τῷ παντὶ μᾶλλον ἐνδεῶσ πράττειν καὶ μήτε ἐξουσίασ μήτε πλούτου μήτε τῶν τοιούτων μηδενὸσ τυγχάνειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 4:2)
ἔτι δὲ σκυτοτόμον μὲν αὐτὸν οὐκ ὄντα λυσιτελεῖ παῤ ἄλλου πρίασθαι ὑποδήματα, καὶ οἰκοδομεῖν οὐκ ἐπιστάμενον ἄλλον ἐπὶ τούτῳ μισθώσασθαι, καὶ γεωργὸν μὴ ὄντα σῖτον πρίασθαι καὶ ὄσπρια·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 11:2)
ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ λυσιτελεῖ τῶν δικαίων παῤ ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, μετὰ νοῦν ἐφ̓ ἑκάστῳ πρὸσ ἕτερον ἰέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 12:1)
Πότερον οὖν κεραμεῖ μὲν λυσιτελεῖ μηδένα ἄλλον εἶναι κεραμέα ἐν τῇ αὐτῇ πόλει τε καὶ κώμῃ, μαγείρῳ δὲ τοῦτο οὐ λυσιτελέσ, ὅπωσ ἐξῇ αὐτῷ ἀποδίδοσθαι ὁποῖ̓ ἂν ἔχῃ τὰ κρέα τοῖσ δεομένοισ, ἂν καὶ πάνυ λεπτὸν ἱερεῖον ἢ πρεσβύτερον τύχῃ πριάμενοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 6:3)
εἰ οὖν τούτοισ λυσιτελεῖ ἕνα ἕκαστον ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων εἶναι τῆσ τέχνησ δημιουργὸν μᾶλλον ἢ τοὺσ ἱκανούσ, ἡδέωσ ἔγωγ̓ ἂν πυθοίμην.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 22:4)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ μυστηρίοισ ὁ ἱεροφάντησ οὐχ ἅπαξ προαγορεύει τοῖσ μυουμένοισ ἕκαστον ὧν χρή, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοὺσ ὑπὲρ τῶν συμφερόντων λόγουσ ὥσπερ τινὰ πρόρρησιν ἱερὰν λυσιτελεῖ πολλάκισ, μᾶλλον δὲ ἀεὶ λέγεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION