헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ καὶ φάρμακα δυνατώτερα ἐσ ἔμετον αἱρέεσθαι, ναρκίσσου βολβοὺσ, σινήπιοσ καὶ ὑσσώπουἶσα, καὶ χαλκοῦ καὶ πεπέριοσ, μοίρησ τῶν προτέρων ἐσ ἥμισυ, σὺν μέλιτι φυράσαντα διδόναι · τάδε μὲν ὦν ἐσ ἀνέγερσιν τοῦ παροξυσμ οῦ · τὰ δὲ ἐσ λύσιν τοῦ νοσήματοσ ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.224)
λύσιν γὰρ τῆσ φύσιοσ τὴν συγκοπὴν ἔλεξα· οὐ παλίσσυτοσ δὲ φύσισ λυθεῖσα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.117)
Τῶν νούσων μέζονα χρὴ τὰ ἄκεα ἐσ λύσιν αὐτέων ἔμμεναι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.85)
πρὸσ τοῦτο ἀντιθεὶσ ἄνευ προτάσεωσ τὴν ἀντίθεσιν ταύτην, τότε τὴν λύσιν ἐπήνεγκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 3:3)
τῆσ δ’ ἀγνωμοσύνησ τῆσ Μαραθῶνι λύσιν μίαν εἶναι καὶ παραίτησιν, εἰ ταῦτα συγχωρήσαιεν καὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων γένοιντο καὶ τὸν κοινὸν δεσπότην γνοῖεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 38:2)
πολλὰ δὲ εἴσ τε τὸν Αἴσηπον καὶ Νύμφασ καὶ τὴν Θερμαίαν Ἄρτεμιν, ἣ τὰσ πηγὰσ τὰσ θερμὰσ ἔχει, δοῦναι λύσιν ἁπάντων ἤδη τῶν δυσχερῶν, καὶ καταστῆσαι πάλιν εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:1)
δι’ ἃ πάντα χρὴ καὶ τὸ συμβεβηκὸσ ἐνεγκεῖν ὡσ πραότατα καὶ τῶν δευτέρων ἐρρωμένωσ ἀντέχεσθαι καὶ τὸν λόγον βεβαιῶσαι ὅτι οὐκ οἰκίαι καλῶσ ἐστεγασμέναι οὐδὲ λίθοι τειχῶν εὖ δεδομημένοι οὐδὲ στενωποί τε καὶ νεώρια ἡ πόλισ, ἀλλ’ ἄνδρεσ χρῆσθαι τοῖσ ἀεὶ παροῦσι δυνάμενοι, καὶ μὴ νομίζειν οὕτω τινὰ εἶναι συμφορὰν ἰσχυρὰν ἧσ μὴ καὶ λύσιν ἔστιν εὑρεῖν, μηδ’ οὕτωσ μικρὰσ ἔχειν ἀφορμὰσ δι’ ὧν οὐκ ἄν τισ καὶ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, ἐπισταμένουσ ἀκοῇ ὅτι Ἀθηναίων τῆσ ἡγεμονίασ στερηθέντων καὶ τὰ τείχη ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶ κατασκαψάντων καὶ τοσοῦτον μεταπεσόντων ἐκ τῆσ ἀρχαίασ εὐδαιμονίασ, ὥστε ἐπὶ τριάκοντα αὐτῶν εἶναι δεσπόταισ, καὶ τοῖσ ἐκ Λακεδαίμονοσ φρουροῖσ ἑβδομήκοντα ἄνδρεσ οἱ πρῶτοι συστάντεσ καὶ Φυλὴν καταλαβόντεσ τοσοῦτον αὖ μεταβαλεῖν ἐποίησαν ἅπαντα τὰ πράγματα, ὥστε κατέσχον μὲν τὸν Πειραιᾶ, κύριοι δὲ τῶν λιμένων κατέστησαν, ἔσωσαν δὲ καὶ ἑαυτοὺσ καὶ τοὺσ ἑαυτῶν, τὴν πόλιν δὲ ἐκομίσαντο καὶ τὴν πάτριον πολιτείαν, τὰσ Λακεδαιμονίων φρουρὰσ ἀπαλλάξαντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:9)
ὅθεν καὶ καθαρμῶν τε καὶ τελετῶν τυχοῦσα ἐξάντη ἐποίησε τὸν αὐτὴν ἔχοντα πρόσ τε τὸν παρόντα καὶ τὸν ἔπειτα χρόνον λύσιν τῷ ὀρθῶσ μανέντι τε καὶ κατασχομένῳ τῶν παρόντων κακῶν εὑρομένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:9)
διόπερ οὐ ῥᾴδιον τῷ λεχθέντι ταχὺ συγχωρεῖν, εἴπερ μὴ συμφέρει κινεῖν, ἐνδέχεται δ’ εἰσηγεῖσθαί τινασ νόμων λύσιν ἢ πολιτείασ ὡσ κοινὸν ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 185:3)
ἀποκρίνασθαι δὲ δεῖ πρὸσ μὲν τὰ ἀμφίβολα διαιροῦντα λόγῳ καὶ μὴ συντόμωσ, πρὸσ δὲ τὰ δοκοῦντα ἐναντία τὴν λύσιν φέροντα εὐθὺσ τῇ ἀποκρίσει, πρὶν ἐπερωτῆσαι τὸ ἐπιὸν ἢ συλλογίσασθαι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 5:1)
Ἀλέξανδροσ δὲ ὡσ ἀπόρωσ μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ δεσμοῦ, ἄλυτον δὲ περιιδεῖν οὐκ ἤθελε, μή τινα καὶ τοῦτο ἐσ τοὺσ πολλοὺσ κίνησιν ἐργάσηται, οἱ μὲν λέγουσιν, ὅτι παίσασ τῷ ξίφει διέκοψε τὸν δεσμὸν καὶ λελύσθαι ἔφη·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 3 7:2)
καὶ ἐπὶ τούτοισ ἔθυε τῇ ὑστεραίᾳ Ἀλέξανδροσ τοῖσ φήνασι θεοῖσ τά τε σημεῖα καὶ τοῦ δεσμοῦ τὴν λύσιν.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 3 8:4)
ᾧ καὶ ἐπαπέθανεν ὁ ἐραστὴσ Ἀριστόδημοσ, λύσιν τ’ ἔλαβε τὸ δεινόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 78 3:1)
ἢ ὅτι λύεται μὲν πᾶν τὸ δεδεμένον,1 ὁ δὲ ἔρωσ στεφανουμένων τινῶν δεσμόσ ἐστιν οὐθένεσ γὰρ ἄλλοι τῶν δεδεμένων περὶ τὸ στεφανοῦσθαι σπουδάζουσιν πλὴν οἱ ἐρῶντεσ̓, τὴν τοῦ στεφάνου δὴ λύσιν σημεῖον τοῦ περὶ τὸν ἔρωτα δεσμοῦ νομίζοντεσ ἐρᾶν φασιν τοὺσ τοιούτουσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 4:3)
λαβὼν δὲ παρ’ ἐμοῦ ὁ πᾶσιν κλοπὴν ὀνειδίζων Ἡφαιστίων ἐξιδιοποιήσατο τὴν λύσιν καὶ σύγγραμμα ἐξέδωκεν ἐπιγράψασ Περὶ τοῦ παρ’ Ἀνακρέοντι λυγίνου στεφάνου ι ὅπερ νῦν ἐν τῇ Ῥώμῃ εὑρ́ομεν παρὰ τῇ ἀντικοττυραι Δημητρίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 15 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION