헬라어 문장 내 검색 Language

περί γε μὴν τούτου τοῦ μέρουσ οὐκέτ’ ἐκ λόγου πρὸσ Πλάτωνα ἀγωνιοῦμαι, ὡσ ἄρα πολλοὶ διὰ θείασ μοίρασ ἐσώθησαν, οὐδέ μοι νεμεσήσει δήπουθεν οὔτ’ Αἰσχίνησ ὁ Λυσανίου οὔτ’ ἄλλοσ οὐδεὶσ, εἰ φαίην αὐτὸσ ἔχειν μαρτυρῆσαι μᾶλλον τοῖσ ῥήμασιν ἢ τῆσ παρ’ ἐκείνου πρὸσ δὴ ταῦτα προσδεῖσθαι μαρτυρίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 17:5)
ἔστησε δ’ ἐπὶ ταύτησ τῆσ φάλαγγοσ τούσ τε ἐκ Μηδίασ καὶ Παρθυαίασ ἀφιπποτοξότασ καὶ λογχοφόρουσ, ὄντασ μὲν χιλίουσ, πεφυκότασ δ’ εὖ πρὸσ τὴν ἐκ μεταβολῆσ κρίσιν, ἑξῆσ δὲ τοὺσ ἀπὸ θαλάσσησ συναναβεβηκότασ Ταραντίνουσ δισχιλίουσ καὶ διακοσίουσ, ἐπιλέκτουσ ἐν ἐνέδραισ καὶ καλῶσ διακειμένουσ ταῖσ εὐνοίαισ πρὸσ αὐτόν, τοὺσ δ’ ἀπὸ Φρυγίασ καὶ Λυδίασ χιλίουσ, τοὺσ δὲ μετὰ Πίθωνοσ χιλίουσ πεντακοσίουσ καὶ τοὺσ μετὰ Λυσανίου ξυστοφόρουσ τετρακοσίουσ, ἐπὶ πᾶσι δὲ τούσ τε ἀμφίππουσ ὀνομαζομένουσ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν ἄνω κατοικούντων Θρᾳκῶν ὀκτακοσίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 29 2:1)
ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Λυσανίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτουσ Ἄππιον Κλαύδιον καὶ Τίτον Κοί̈ντιον Καπιτώλιον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 67 2:1)
ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Λυσανίου Ῥωμαῖοι πάλιν δέκα ἄνδρασ νομοθέτασ εἵλοντο, Ἄππιον Κλώδιον, Μάρκον Κορνήλιον, Λεύκιον Μινύκιον, Γάιον Σέργιον, Κόιντον Πόπλιον, Μάνιον Ῥαβολήιον, Σπόριον Οὐετούριον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 23 6:1)
Αἰσχίνησ Χαρίνου τοῦ ἀλλαντοποιοῦ, οἱ δὲ Λυσανίου, Ἀθηναῖοσ, ἐκ νέου φιλόπονοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. z'. AISXINHS 1:1)
Ζηνόδωρόσ τισ ἐμεμίσθωτο τὸν οἶκον τὸν Λυσανίου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 410:1)
διελθουσῶν μέντοι οὐ πολλῶν ἡμερῶν μεταπεμψάμενοσ αὐτὸν εἰσ τὸν οἶκον ἀποκείρει τε αὐτὸν καὶ μεταμφιέννυσιν, εἶτα δὲ τὸ διάδημα περιτίθησιν τῇ κεφαλῇ καὶ βασιλέα καθίστησιν αὐτὸν τῆσ Φιλίππου τετραρχίασ δωρησάμενοσ αὐτῷ καὶ τὴν Λυσανίου τετραρχίαν, ἀλλάττει τε σιδηρᾷ ἁλύσει χρυσῆν ἰσόσταθμον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 279:1)
Ἄβιλαν δὲ τὴν Λυσανίου καὶ ὁπόσα ἐν τῷ Λιβάνῳ ὄρει ἐκ τῶν αὐτοῦ προσετίθει, ὁρ́κιά τε αὐτῷ τέμνεται πρὸσ τὸν Ἀγρίππαν ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ μέσησ ἐν τῇ Ῥωμαίων πόλει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 316:2)
Ζηνόδωροσ ὁ τὸν Λυσανίου μεμισθωμένοσ οἶκον οὐ διέλειπεν ἐπαφεὶσ τοὺσ ἐκ τοῦ Τράχωνοσ λῃστὰσ Δαμασκηνοῖσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 567:2)
καὶ τὸν Ἀγρίππαν εὐθέωσ ἐδωρεῖτο τῇ πατρῴᾳ βασιλείᾳ πάσῃ προστιθεὶσ ἔξωθεν καὶ τὰσ ὑπ’ Αὐγούστου δοθείσασ Ἡρώδῃ Τραχωνῖτιν καὶ Αὐρανῖτιν, χωρὶσ δὲ τούτων ἑτέραν βασιλείαν τὴν Λυσανίου καλουμένην.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 283:1)
Μετὰ ταῦτα Ιοὐδαίασ μὲν ἐπίτροπον Φήλικα τὸν Πάλλαντοσ ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆσ τε Σαμαρείασ καὶ Γαλιλαίασ καὶ Περαίασ, ἐκ δὲ τῆσ Χαλκίδοσ Ἀγρίππαν εἰσ μείζονα βασιλείαν μετατίθησιν, δοὺσ αὐτῷ τήν τε Φιλίππου γενομένην ἐπαρχίαν, αὕτη δ’ ἦν Τραχωνῖτισ καὶ Βατανέα καὶ Γαυλανῖτισ, προσέθηκεν δὲ τήν τε Λυσανίου βασιλείαν καὶ τὴν Οὐάρου γενομένην τετραρχίαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 325:1)
Λυσίασ υἱὸσ ἦν Κεφάλου τοῦ Λυσανίου τοῦ Κεφάλου, Συρακουσίου μὲν γένοσ μεταναστάντοσ δ’ εἰσ Ἀθήνασ ἐπιθυμίᾳ τε τῆσ πόλεωσ καὶ Περικλέουσ τοῦ Ξανθίππου πείσαντοσ αὐτόν, φίλον ὄντα καὶ ξένον, πλούτῳ διαφέροντα·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Λυσίας, section 11)

SEARCH

MENU NAVIGATION