헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲν γὰρ ἄν με φλαῦρον ἐργάσαισθ’ ἔτι, οἱο͂σ ἐμοὶ τρέφεται τοῖσδ’ ἐνὶ δώμασι παῖσ, ἀμφήκει γλώττῃ λάμπων, πρόβολοσ ἐμόσ, σωτὴρ δόμοισ, ἐχθροῖσ βλάβη, λυσανίασ πατρῴων μεγάλων κακῶν·
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, lyric3)
αἰτοῦντοσ δὲ τοῦ γραμματικοῦ Λεωνίδου μεῖζον ποτήριον καὶ εἰπόντοσ κρατηρίζωμεν, ἄνδρεσ φίλοι,1 οὕτωσ δὲ τοὺσ πότουσ Λυσανίασ φησὶν ὁ Κυρηναῖοσ Ἡρόδωρον εἰρηκέναι ἐν τούτοισ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 111 4:1)
Λυσανίασ δ’ ἐν τῷ πρώτῳ περὶ Ιἀμβοποιῶν Μνασίωνα τὸν ῥαψῳδὸν λέγει ἐν ταῖσ δείξεσι τῶν Σιμωνίδου τινὰσ ἰάμβων ὑποκρίνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 12 2:2)
Ἱππῶναξ δέ, ὡσ Λυσανίασ ἐν τοῖσ περὶ ἰαμβοποιῶν παρατίθεται, φησίν ὁ μὲν γὰρ αὐτῶν ἡσυχῇ τε καὶ ῥύβδην θυννίδα τε καὶ μυττωτὸν ἡμέρασ πάσασ δαινύμενοσ, ὥσπερ Λαμψακηνὸσ εὐνοῦχοσ, κατέφαγε δὴ τὸν κλῆρον ὥστε χρὴ σκάπτειν πέτρασ τ’ ὀρείασ σῦκα μέτρια τρώγων καὶ κρίθινον κόλλικα, δούλιον χόρτον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 67 5:1)
καὶ γὰρ ὁ τούτου πατὴρ Λυσανίασ ἀδελφὸσ ἦν τοῦ Θουκριτίδου καὶ τῆσ Λυσαρέτησ, θεῖοσ δὲ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 26:2)
ἔπειτα μέντοι καὶ διὰ παντὸσ ἐφόρει, οὐ μὴν ἐν ἄστει, ἀλλὰ καθ’ ὁδὸν αὐτῇ τε καὶ τῇ πήρᾳ, καθά φησιν Ἀθηνόδωροσ ὁ Ἀθηναίων προστατήσασ καὶ Πολύευκτοσ ὁ ῥήτωρ καὶ Λυσανίασ ὁ Αἰσχρίωνοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 4:2)
τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ Μενναίου καὶ τὴν ἀρχὴν ὁ παῖσ αὐτοῦ Λυσανίασ παραλαβὼν διαπράττεται φιλίαν πρὸσ Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου, πρὸσ τοῦτο χρήσιμον τὸν σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ’ αὐτῷ δυνάμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 423:2)
Μετὰ δὲ ἔτη δύο Βαζαφράνου τοῦ Πάρθων σατράπου σὺν Πακόρῳ τῷ βασιλέωσ υἱῷ Συρίαν κατασχόντοσ Λυσανίασ ἀναδεδεγμένοσ ἤδη τὴν ἀρχὴν τοῦ πατρὸσ τελευτήσαντοσ, Πτολεμαῖοσ δ’ ἦν οὗτοσ ὁ Μενναίου, πείθει τὸν σατράπην ὑποσχέσει χιλίων ταλάντων καὶ πεντακοσίων γυναικῶν καταγαγεῖν ἐπὶ τὰ βασίλεια τὸν Ἀντίγονον, καταλῦσαι δὲ τὸν Ὑρκανόν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 359:1)
τοῦθ’ ὥσπερ σκηπτὸσ ἐμπεσὼν ἐτάραξεν Ἡρώδην, μάλιστα μὲν διὰ τὸν ἔρωτα ζηλοτύπωσ ἔχοντα, λογιζόμενον δὲ καὶ τὴν Κλεοπάτρασ δεινότητα, δι’ ἣν Λυσανίασ τε ὁ βασιλεὺσ ἀνῄρητο καὶ Μάλχοσ ὁ Ἄραψ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 627:1)
πάντωσ δὲ πάρεισιν αὐτῶν πολλοὶ ἐνταυθοῖ οὓσ ἐγὼ ὁρῶ, πρῶτον μὲν Κρίτων οὑτοσί, ἐμὸσ ἡλικιώτησ καὶ δημότησ, Κριτοβούλου τοῦδε πατήρ, ἔπειτα Λυσανίασ ὁ Σφήττιοσ, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι δ’ Ἀντιφῶν ὁ Κηφισιεὺσ οὑτοσί, Ἐπιγένουσ πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν οἱ ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ γεγόνασιν, Νικόστρατοσ Θεοζοτίδου, ἀδελφὸσ Θεοδότου ‐ καὶ ὁ μὲν Θεόδοτοσ τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνόσ γε αὐτοῦ καταδεηθείη ‐ καὶ Παράλιοσ ὅδε, ὁ Δημοδόκου, οὗ ἦν Θεάγησ ἀδελφόσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 162:2)
ὁ μὲν γὰρ πάπποσ τε καὶ ὁμώνυμοσ ἐμοὶ σχεδόν τι ὅσην ἐγὼ νῦν οὐσίαν κέκτημαι παραλαβὼν πολλάκισ τοσαύτην ἐποίησεν, Λυσανίασ δὲ ὁ πατὴρ ἔτι ἐλάττω αὐτὴν ἐποίησε τῆσ νῦν οὔσησ·
(플라톤, Republic, book 1 42:3)
ταῦτα δ’ ἄλλοι τε καὶ Λυσανίασ ὁ Μαλλώτησ ἐν τοῖσ περὶ Ἐρετρίασ εἴρηκε·
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 24 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION