헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι τὰ μεγέθη τῶν συμφορῶν καὶ λυπηρῶν πάθη λέγεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 214:1)
περὶ τὰσ σωματικὰσ ἀπολαύσεισ, περὶ ἃσ λέγομεν τὸν σώφρονα καὶ ἀκόλαστον, ὁ μὴ τῷ προαιρεῖσθαι τῶν ἡδέων διώκων τὰσ ὑπερβολάσ ‐ καὶ τῶν λυπηρῶν φεύγων, πείνησ καὶ δίψησ καὶ ἀλέασ καὶ ψύχουσ καὶ πάντων τῶν περὶ ἁφὴν καὶ γεῦσιν ‐ ἀλλὰ παρὰ τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν διάνοιαν, ἀκρατὴσ λέγεται, οὐ κατὰ πρόσθεσιν, ὅτι περὶ τάδε, καθάπερ ὀργῆσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ μόνον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 53:1)
τίθημι γὰρ καὶ τὴν τῶν κακῶν ἢ φαινομένων κακῶν ἢ ἀπαλλαγὴν ἢ ἀντὶ μείζονοσ ἐλάττονοσ μετάληψιν ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ αἱρετὰ γάρ πωσ, καὶ τὴν τῶν λυπηρῶν ἢ φαινομένων <λυπηρῶν> ἢ ἀπαλλαγὴν ἢ μετάληψιν ἀντὶ μειζόνων ἐλαττόνων ἐν τοῖσ ἡδέσιν ὡσαύτωσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 18:7)
ὅσα τε γὰρ τῶν λυπηρῶν καὶ ὀδυνηρῶν φθαρτικά, πάντα ἐλεεινά, καὶ ὅσα ἀναιρετικά, καὶ ὅσων ἡ τύχη αἰτία κακῶν μέγεθοσ ἐχόντων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 8:2)
τοσαύτην δ’ ἄρα τὸ θεῖον αὐτοῦ πρόνοιαν ἔσχε καὶ τῆσ εὐδαιμονίασ ἐπιμέλειαν, ὡσ κἀκ τῶν λυπηρῶν αὐτῷ δοξάντων τὴν ὑπερβολὴν τῶν ἀγαθῶν παρασχεῖν καὶ ποιῆσαι τῆσ ἀπ’ Αἰγύπτου τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀναχωρήσεωσ αἴτιον αὐτόν τε καὶ τοὺσ ἐξ αὐτοῦ γεγονότασ ὑπὸ τοιαύτησ αἰτίασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 13:1)
ἐκβοησάντων δ’ ὑφ’ ἓν καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ δι’ ὑπερβολὴν ἡδονῆσ εἰσ δάκρυα προύπεσεν, φύσει τῆσ μεγάλησ χαρᾶσ πασχούσησ καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν σύμβολα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 105:1)
τὸ δὲ τούτων ἰσχυρότερον ὁ Μαριάμμησ ἔρωσ συνήργει καθ’ ἡμέραν ἐκκαίων Ἡρώδην λαβρότεροσ, ὡσ μηδενὸσ τῶν διὰ τὴν στεργομένην λυπηρῶν αἰσθάνεσθαι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 622:1)
τίθει τοίνυν αὐτῆσ τῆσ ψυχῆσ κατὰ τὸ τούτων τῶν παθημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιζόμενον ἡδὺ καὶ θαρραλέον, τὸ δὲ πρὸ τῶν λυπηρῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 129:4)
καὶ περὶ ἀφροδισίων δὴ καὶ θυμοῦ καὶ περὶ πάντων τῶν ἐπιθυμητικῶν τε καὶ λυπηρῶν καὶ ἡδέων ἐν τῇ ψυχῇ, ἃ δή φαμεν πάσῃ πράξει ἡμῖν ἕπεσθαι, ὅτι τοιαῦτα ἡμᾶσ ἡ ποιητικὴ μίμησισ ἐργάζεται·
(플라톤, Republic, book 10 284:1)
καὶ λυπηρῶν, οὐδεμία μηχανὴ παρεῖναι τοῖσ μὴ λογίζεσθαί τι καὶ κρίνειν καὶ μνημονεύειν καὶ προσέχειν πεφυκόσιν ἀλλ’ ὧν ἂν ἀφέλῃσ παντάπασι προσδοκίαν μνήμην πρόθεσιν παρασκευὴν τὸ ἐλπίζειν τὸ δεδοικέναι τὸ ἐπιθυμεῖν τὸ ἀσχάλλειν, οὔτ’ ὀμμάτων ὄφελοσ οὐδὲν αὐτοῖσ παρόντων οὔτ’ ὤτων·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 3 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION