- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκεῖνο δ οὐ λυπηρόν, εἰ πρότερον μὲν ἐνεπίμπλατο ἡ ὀρχήστρα χρυσῶν στεφάνων, οἷς ὁ δῆμος ἐστεφανοῦτο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ἐκ δὲ τῶν Δημοσθένους πολιτευμάτων ὑμεῖς μὲν ἀστεφάνωτοι καὶ ἀκήρυκτοι γίγνεσθε, οὗτος δὲ κηρυχθήσεται·?
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 230 1:6)
βαρύτης δὲ γίνεται καὶ ὅταν προαχθῇς εἰπεῖν τι λυπηρὸν κατὰ τῶν ἀκουόντων, ὃ οἰέται βαρέως ἂν αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τις, εἶτα ἀνορθώσῃς ὡς μὴ ἔχων αὐτοῦ μετριώτερόν τι εἰπεῖν, ὡς ἔχει καὶ τὸ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς, εἰ δὲ τὸ περιφανὲς ἀξίωμα τῆς βουλῆς ἢ τὸν Ἄρειον πάγον προσβλέπετε, τῆς Ἀριστογείτονος κρίσεως ἀναμνησθέντες ἐγκαλύψασθε:
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητος. 14:1)
λυπηρὸν δέ μοι κἀκεῖνο, εἰ τοῖς μὲν ἐκ γενετῆς ὀνόμασιν οὕτω σφόδρα ἑλληνίζοντες ἐφαίνεσθε, ὥστ οὐδὲν ἦν εὑρεῖν ὡς ἔπος εἰπεῖν παρ ὑμῖν ὄνομα ὅ τι μὴ Δώριον, ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ξένων ἀρξάμενα, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τὴν πάτριον ἁρμονίαν καὶ τὴν ἀληθῶς Δωριστὶ μεθέντες κακῶν ξενικῶν καὶ πᾶσι μᾶλλον ἢ ὑμῖν προσηκόντων κληρονομήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοις περὶ ὁμονοίας 15:7)
ποῖον ἐσθῆτος σχῆμα λυπηρόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:8)
τὸ γὰρ ἀκούσιον πᾶν δοκεῖ εἶναι βίαιον, τὸ δὲ βίαιον λυπηρόν, καὶ πᾶν ὃ ἀναγκαζόμενοι ποιοῦσιν ἢ πάσχουσιν, ὥσπερ καὶ Εὐήνος φησίπᾶν γὰρ ἀναγκαῖον πρᾶγμ ἀνιαρὸν ἔφυ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 110:2)
ὥστ εἴ τι λυπηρόν, βίαιον, καὶ εἰ βίαιον, λυπηρόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 111:1)
τὸ δὲ παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν πᾶν λυπηρόν ἡ γὰρ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέος, ὥστε βίαιον καὶ ἀκούσιον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 111:2)
καὶ τὸ παρὰ τὸν θυμὸν λυπηρόν, καὶ βίαιον ἡ κάθεξις, ὥστ εἰ τὸ βίαιον ἀκούσιον, τὸ κατὰ τὸν θυμὸν ἑκούσιον ἂν εἰή πᾶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 118:3)
δοκεῖ δὴ τὸ βίαιον ἅπαν λυπηρὸν εἶναι, καὶ οὐθεὶς βίᾳ μὲν ποιεῖ, χαίρων δέ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 134:1)
λέγονται δὲ κατ ἄλλον τρόπον βίᾳ καὶ ἀναγκασθέντες πρᾶξαι, οὐ διαφωνοῦντος τοῦ λόγου καὶ τῆς ὀρέξεως, ὅταν πράττωσιν ὃ καὶ λυπηρὸν καὶ φαῦλον ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ ἂν μὴ τοῦτο πράττωσι, πληγαὶ ἢ δεσμοὶ ἢ θάνατοι ὦσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 147:1)
- αἴτιον δὲ τὸ ἡδὺ καὶ τὸ λυπηρόν:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 197:1)
καὶ τὸ ἥδιον ἄμεινον, καὶ τὸ λυπηρὸν κακὸν καὶ τὸ λυπηρότερον χεῖρον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 198:1)
ὁ δ ὁρ´ος οὗτος βελτίων ἢ τὸ <μὴ> λυπηρὸν εἶναι τὸ λεχθὲν τῷ σκωπτομένῳ ὄντι ὁποιῳοῦν:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 138:2)
δεῖ γὰρ τῷ φίλῳ μηθὲν εἶναι οὕτω λυπηρὸν ὡς <μὴ> ἰδεῖν τὸν φίλον:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 255:1)
ἐπὶ ταῖς πράξεσι δὲ ταῖς τοιαύταις ἐνίοτε καὶ ἐπαινοῦνται, ὅταν αἰσχρόν τι ἢ λυπηρὸν ὑπομένωσιν ἀντὶ μεγάλων καὶ καλῶν:?
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION