헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ τοίνυν ἐκ τῶν παρόντων εἱλόμην ταῦτα, ἃ ἐμοὶ μὲν λύπασ ἐπὶ χρόνον πλεῖστον οἴσειν ἔμελλεν, ὑμῖν δὲ ταχίστην τοῦ παρόντοσ τότε κακοῦ μετάστασιν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 14:1)
λύπασ μὲν οὖν καὶ ὀργὰσ καὶ ἐπιθυμίασ ἄλλασ ὁμολογεῖσθαι, ἔρωτα δ’ ἐπικρύπτεσθαι πρὸσ τῶν σωφρόνων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:6)
τὸ δὲ ἀναγκαῖον συνίσταται ἐκ τοῦ μὴ κατ’ ἔμφασιν ἄλλωσ πρᾶξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡσ ἂν ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζῃ, ἐκ τοῦ μὴ [προσαναγκάζεσθαι] φόβουσ καὶ ταραχὰσ καὶ λύπασ καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ βίαιον ἐκφυγεῖν ἄλλωσ πωσ ἢ οὕτωσ, ἢ ὡσ ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζει, ἐκ τοῦ ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι πάντωσ ὁρίζεσθαι, οἱο͂ν τὸ ἀποθανεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:6)
εἰλημμένων δὲ τούτων, μετὰ ταῦτα λεκτέον ὅτι ἐπειδὴ δύο μέρη τῆσ ψυχῆσ, καὶ αἱ ἀρεταὶ κατὰ ταῦτα διῄρηνται, καὶ αἱ μὲν τοῦ λόγον ἔχοντοσ διανοητικαί, ὧν ἔργον ἀλήθεια, ἢ περὶ τοῦ πῶσ ἔχει ἢ περὶ γενέσεωσ, αἱ δὲ τοῦ ἀλόγου, ἔχοντοσ δ’ ὄρεξιν οὐ γὰρ ὁτιοῦν μέροσ ἔχει τῆσ ψυχῆσ ὄρεξιν, εἰ μεριστὴ ἐστίν, ἀνάγκη δὴ φαῦλον τὸ ἦθοσ καὶ σπουδαῖον εἶναι τῷ διώκειν καὶ φεύγειν ἡδονάσ τινασ καὶ λύπασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 73:1)
ὥστε διά τε ταῦτα καὶ διὰ τὰσ ἔμπροσθεν θέσεισ συμβαίνει πᾶσαν ἠθικὴν ἀρετὴν περὶ ἡδονὰσ εἶναι καὶ λύπασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 75:2)
δι’ ἡδονὰσ δὲ καὶ λύπασ φαύλουσ εἶναι φαμέν, τῷ διώκειν καὶ φεύγειν ἢ ὡσ μὴ δεῖ ἢ ἃσ μὴ δεῖ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 78:1)
ὥστε καὶ ἐκ τούτων δῆλον ὅτι περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ κακία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 200:1)
ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)
εἰ γάρ τισ εἰή τοιοῦτοσ οἱο͂σ πρὸσ ἀλέασ καὶ ψύχη καὶ τὰσ τοιαύτασ λύπασ ὑπομενετικόσ, ὡσ ὁ λόγοσ, ἀκινδύνουσ οὔσασ, πρὸσ δὲ τὸν θάνατον καὶ μαλακὸσ καὶ περίφοβοσ, μὴ δι’ ἄλλο τι πάθοσ ἀλλὰ δι’ αὐτὴν τὴν φθοράν, ἄλλοσ δὲ πρὸσ μὲν ἐκείνασ μαλακόσ, πρὸσ δὲ τὸν θάνατον ἀπαθήσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 32:3)
πλεοναχῶσ δὲ λεγομένησ τῆσ ἀκολασίασ, ὅτι μὲν περὶ ἡδονάσ τινασ καὶ λύπασ εἰσί, φανερόν, καὶ ὅτι ἐν τῷ περὶ ταύτασ διακεῖσθαί πωσ καὶ ἀλλήλων διαφέρουσι καὶ τῶν ἄλλων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 56:3)
λύπασ τε γὰρ ἐπιφέρει καὶ ἐμποδίζει πολλαῖσ ἐνεργείαισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 112:1)
πάθει γὰρ ζῶντεσ τὰσ οἰκείασ ἡδονὰσ διώκουσι καὶ δι’ ὧν αὗται ἔσονται, φεύγουσι δὲ τὰσ ἀντικειμένασ λύπασ, τοῦ δὲ καλοῦ καὶ ὡσ ἀληθῶσ ἡδέοσ οὐδ’ ἔννοιαν ἔχουσιν, ἄγευστοι ὄντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 130:2)
διὸ καί φασι δεῖν τοιαύτασ γίνεσθαι τὰσ λύπασ αἳ μάλιστ’ ἐναντιοῦνται ταῖσ ἀγαπωμέναισ ἡδοναῖσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 139:2)
περὶ ἡδονὰσ γὰρ καὶ λύπασ ἐστὶν ἡ ἠθικὴ ἀρετή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 25:2)
ἔτι δ’ εἰ αἱ ἀρεταί εἰσι περὶ πράξεισ καὶ πάθη, παντὶ δὲ πάθει καὶ πάσῃ πράξει ἕπεται ἡδονὴ καὶ λύπη, καὶ διὰ τοῦτ’ ἂν εἰή ἡ ἀρετὴ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 26:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION