헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ καὶ εἰσ συγκοπὴν τράπωνται, γίγνεται γὰρ καὶ τόδε· τῆσ μὲν δυνάμιοσ λυομένησ, ἱδρῶτι δὲ χεομένου τοῦ ἀνθρώπου, πάντων δὲ εἰσ τὸ ἐκτὸσ τὴν φορὴν ποιευμένων τῶν ὑγρῶν, καὶ τοῦ τόνου λυομένου καὶ τοῦ πνεύματοσ, ἔσ τε ἀκηδίην μὲν τῆσ παραφορῆσ, δέοσ δὲ εἰσ ἀτμὸν λυθῆναι καὶ ὑγρασίην τὸν ἄνθρωπον · ἄλκαρ μοῦνόν ἐστι οἶνοσ, θρέψαι μὲν ὠκέωσ κατ’ οὐσίην, καὶ πάντη μέχρι περάτων μολεῖν· τόνῳ δὲ προσθεῖναι τόνον, καὶ πνεῦμα νεναρκωμένον ἐγεῖραι, ψῦξιν ἀλεῆναι, στῦψαι πλάδον, φερομένων ἔξω καὶ Ῥεόντων κρατῆσαι, ἡδὺσ μὲν ὀσφραίνεσθαι ἐσ ἡδονὴν, κραταιὸσ δὲ στηρίξαι δύναμιν ἐσ ζωήν· ἄριστοσ δὲ μειλίξαι θυμὸν ἐν παραφορῇ · τάδε μέντοι ποθεὶσ ἅμα πάντα πρήσσει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.87)
καὶ μὴν καὶ λυομένου τοῦ ὅλου ἀθροίσματοσ ἡ ψυχὴ διασπείρεται καὶ οὐκέτι ἔχει τὰσ αὐτὰσ δυνάμεισ οὐδὲ κινεῖται, ὥσπερ οὐδ’ αἴσθησιν κέκτηται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 65:4)
"Κόσμοσ ἐστὶ περιοχή ιτσ οὐρανοῦ, ἄστρα τε καὶ γῆν καὶ πάντα τὰ φαινόμενα περιέχουσα, ἀποτομὴν ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου καὶ λήγουσα [καὶ καταλήγουσα ἐν πέρατι ἢ ἀραιῷ ἢ πυκνῷ καὶ οὗ λυομένου πάντα τὰ ἐν αὐτῷ σύγχυσιν λήψεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 88:2)
οὗτοι μέχρι μέν τινοσ ὑπεπτηχότεσ τοῖσ θωρακίοισ ἠρέμουν, λυομένου δὲ τοῦ πύργου διανίστανται, καὶ προτείνασ ὁ Κάστωρ τὰσ χεῖρασ ὡσ ἱκετεύων δῆθεν ἐκάλει τὸν Καίσαρα καὶ τῇ φωνῇ κατοικτιζόμενοσ ἐλεῆσαι σφᾶσ παρεκάλει.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 362:1)
Ὁκόταν δὲ ὁ πυρετὸσ λήγῃ, τοὐναντίον οἱ πόδεσ θερμότεροι γίγνονται τοῦ ἄλλου σώματοσ‧ αὔξεται μὲν γὰρ ψύχων τοὺσ πόδασ, ἐξαπτόμενοσ ἐκ τοῦ θώρηκοσ, ἐσ τὴν κεφαλὴν ἀναπέμπων τὴν φλόγα‧ ξυνδεδραμηκότοσ δὲ ἅλεσ τοῦ θερμοῦ ἅπαντοσ ἄνω, καὶ ἀναθυμιωμένου ἐσ τὴν κεφαλὴν, εἰκότωσ οἱ πόδεσ ψυχροὶ γίγνονται, ἄσαρκεσ καὶ νευρώδεεσ φύσει ἐόντεσ‧ ἔτι δὲ πουλὺ ἀπέχοντεσ τῶν θερμοτάτων τόπων ψύχονται, ξυναθροιζομένου τοῦ θερμοῦ ἐσ τὸν θώρηκα‧ καὶ πάλιν ἀνάλογον, λυομένου τοῦ πυρετοῦ καὶ κατακερματιζομένου, ἐσ τοὺσ πόδασ καταβαίνει‧ κατὰ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ θώρηξ κατέψυκται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.7)
ἀπόδειξισ δὲ τούτου τὸ λυομένου τοῦ πάγου πάλιν ἀτμὸν πολὺν ἐκ τῶν ὑγρῶν ἀναφέρεσθαι;
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 15 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION