헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπόταν μὲν πόλεμοσ παρῇ, τοῖσ τοῦ πολέμου πράγμασιν ἡ στάσισ λυμαίνεται, εἰρήνησ δ’ ὑπαρχούσησ τοῖσ τῆσ εἰρήνησ ἀγαθοῖσ ἐχθρόν ἐστι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 15:5)
ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖσ νομίμων χωρὶσ ἕκαστοι φρονοῦσι, τὸ δ’ ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν ἐναντιώτερον εἶναι στάσεωσ μηδ’ ὅ τι μᾶλλον τοῖσ καθεστηκόσι λυμαίνεται, τουτὶ δ’ ὡσπερεὶ μιᾷ φωνῇ νενίκηκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:7)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον τῶν μὲν ἐν τοῖσ σώμασιν ἀρρωστημάτων, ἃ μέρει τινὶ λυμαίνεται, τοσαύτην πρόνοιαν ἔχειν ὥστε τάχιστα παύεσθαι, τῶν δὲ ἀπολλύντων δημοσίᾳ τὰσ πόλεισ μὴ τὴν ταχίστην ἀπαλλαγὴν ζητεῖν, ἀλλ’ ὅπωσ ὅτι πλεῖστα γενήσεται, καὶ τῶν μὲν ἀκουσίων ἀποτροπὰσ αἰτεῖν τοὺσ θεοὺσ, οἱο͂ν λιμοῦ καὶ λοιμοῦ καὶ τῶν τοιούτων, ἃ δὲ μείζω μὲν τούτων κακοῖ, τῷ δ’ εὖ φρονεῖν ἔστι θεραπεῦσαι, ταῦτα μὴ βούλεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:16)
ἢ τίσ εἰσ τὴν ἑτέρου χάριν αὑτῷ λυμαίνεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:9)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ μὲν ἦν καὶ ἀτελείασ ἀντιποιεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰσ τὸ λειτουργεῖν βεβλάφθαι τὴν πόλιν, μανία σαφὴσ ἂν ἦν ταῦτα κωλύειν αἱρεῖσθαι, ἃ μήτε τῷ κοινῷ λυμαίνεται καὶ τοῖσ μετασχοῦσιν ἔνεστι κέρδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 18:8)
ἐκεῖνο πάντωσ ἐροῦμεν, ὡσ οὐχ ὃ τοὺσ μὲν εἰληφότασ ἰδίᾳ σεμνύνει, τῷ δὲ παρασχόντι κοινῇ λυμαίνεται δήμῳ, τοῦθ’ ὡσ ἀληθῶσ δωρεὰ, ἀλλ’ ὃ καὶ τούτοισ κἀκείνοισ πρὸσ κέρδουσ ἐστίν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:4)
εἰ δὲ λυμαίνεται καὶ διαφθείρει καὶ πάντα ποιεῖ, τί παραλογισμοῖσ τισι κεχρημένοσ ὥσπερ παρέγγραπτόν τινα καὶ ὑποβολιμαίαν φιλονεικεῖσ ταύτην εἰσποιῆσαι τοῖσ νόμοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:8)
ὅταν τισ πρὸσ αὐτῷ τούτῳ καὶ ἃ ταύτῃ καθάπαξ λυμαίνεται, ταῦτα γράφειν καὶ νομοθετεῖν ἐκ περιουσίασ αἱρεῖται, ποῦ τουτονὶ θήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 4:3)
ἄνευ δὲ τούτων εἰ, ὅταν τισ δι’ ὧν ἑτέρῳ λυμαίνεται ἑαυτῷ παρασκευάζῃ τὰ βέλτιστα, αἰτίασ οὐκ ἀπήλλακται δή που διὰ τὸ πεπονηρεῦσθαι, οὐδὲ ταύτῃ μᾶλλον ἐπαινετέοσ ἢ κατ’ ἐκεῖνο μεμπτέοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 45:2)
τὴν γὰρ αὑτοῦ γλῶτταν αἰσχραῖσ ἡδοναῖσ λυμαίνεται, ἐν κασωρείοισι λείχων τὴν ἀπόπτυστον δρόσον, καὶ μολύνων τὴν ὑπήνην καὶ κυκῶν τὰσ ἐσχάρασ, καὶ Πολυμνήστεια ποιῶν καὶ ξυνὼν Οἰωνίχῳ.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme7)
πολλῶν δὲ γινομένων κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἀντικειμένων, δῆλον ὡσ οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆσ ζωῆσ, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσισ αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία γίνεται, ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 111:1)
τοιαῦτα μέντοι Σοφοκλέησ λυμαίνεται ἐν ταῖσ τραγῳδίαισιν ἐμὲ τὸν Τηρέα.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 3:17)
ἢν ἀποκτείνῃ τισ ὑμῶν Φιλοκράτη τὸν Στρούθιον, λήψεται τάλαντον, ἢν δὲ ζῶντά <γ’> ἀγάγῃ, τέτταρα, ὅτι συνείρων τοὺσ σπίνουσ πωλεῖ καθ’ ἑπτὰ τοὐβολοῦ, εἶτα φυσῶν τὰσ κίχλασ δείκνυσι καὶ λυμαίνεται, τοῖσ τε κοψίχοισιν ἐσ τὰσ ῥῖνασ ἐγχεῖ τὰ πτερά, τὰσ περιστεράσ θ’ ὁμοίωσ ξυλλαβὼν εἱρ́ξασ ἔχει, κἀπαναγκάζει παλεύειν δεδεμένασ ἐν δικτύῳ.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, epirrheme3)
ὑπὸ τῶν τοιούτων ἡ τέχνη λυμαίνεται, ἐπεὶ μάγειρον ἂν λάβῃσ ἀληθινόν, ἐκ παιδὸσ ὀρθῶσ εἰσ τὸ πρᾶγμ’ εἰσηγμένον καὶ τὰσ δυνάμεισ κατέχοντα καὶ τὰ μαθήματα ἅπαντ’ ἐφεξῆσ εἰδόθ’, ἕτερόν σοι τυχὸν φανήσεται τὸ πρᾶγμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 223)
ἔστι τοίνυν τι πρᾶγμα καὶ ἄλλο, ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν ὑπὸ βλασφημίασ ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον, εἶτα τοῖσ μηδὲν τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοισ ποιεῖν πρόφασιν παρέχει·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 42:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION