헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλογώτατον δ’ ἂν εἰή πάντων ἄχθεσθαι μὲν τοῖσ ἑτέρων ἀγαθοῖσ, λυμαίνεσθαι δὲ τοῖσ ἑαυτῶν, καὶ μᾶλλον δυσχεραίνειν εἴ τισ καὶ ἕτεροσ τὰ εἰκότα τιμήσεται ἢ εἰ τῶν προσηκόντων αὐτὸσ παρὰ πάντων ἑκόντων μὴ τεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:2)
ἐγὼ δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐχ οὕτω δεινὸν εἶναι τοῦτον ἠξίουν ὡσ τοῦ βούλεσθαί τισιν ἕνεκα καταθέσθαι χάριν τῇ πόλει λυμαίνεσθαι, μηδὲ τῶν πρὸσ ταύτην δικαίων μείζω τὰ τούτων ποιεῖσθαι, μηδὲ βοηθεῖν τούτοισ οἰόμενον δεῖν ἔπειτ’ αὐτῇ πολεμεῖν, ἀλλ’ ὃ μέλλει κοινῇ συνοίσειν, τοῦθ’ ὡσ ἔθοσ αὐτῷ καὶ διανοεῖσθαι καὶ πράττειν ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 2:4)
ἔτι τοίνυν οὐ πᾶν ὃ τούτοισ παρεῖται, τοῦτ’ ἤδη καὶ φαῦλον εὐθὺσ, οὐδὲ παρὰ τοῦτο τῶν ἀπειρημένων κεχρῆσθαι, ἀλλ’ ὃ λυμαίνεσθαι τοῖσ πράγμασι πέφυκεν ἀτεχνῶσ καὶ προσεγκαλοῦντασ ἅπαντασ ἴσχει, ὥσπερ αὖ τοὐναντίον πολλοῦ τινοσ ἄξιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 14:3)
ὅτε τοίνυν καὶ ἄλλωσ ἔνι τῇ πόλει καὶ μεγαλοψυχίᾳ πρὸσ οὓσ ἔδει κεχρῆσθαι, καὶ μηδὲν αὐτὴν μηδενὶ τὸ παράπαν βεβλάφθαι τίσ ἀτελείασ ἀνάγκη καὶ τοῦ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν ἐντεῦθεν λυμαίνεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 19:9)
πυνθανόμεθα δὲ οὐκ ὀλίγουσ εἶναι καὶ τοὺσ νέουσ λυμαίνεσθαι διὰ τὸ μηθὲν πεποιηκέναι ὑμᾶσ ὧν ἐγράψαμεν περὶ τούτων, ὡσ ἂν οὖν λάβῃσ τὴν ἐπιστολήν, σύνταξον κήρυγμα ποιήσασθαι ὅπωσ οἱ μὲν φιλόσοφοι πάντεσ ἀπαλλάσσωνται ἐκ τῶν τόπων ἤδη, τῶν δὲ νεανίσκων ὅσοι ἐὰν ἁλίσκωνται πρὸσ τούτοισ γινόμενοι διότι κρεμήσονται, καὶ οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐν αἰτίαισ ἔσονται ταῖσ μεγίσταισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 684)
καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ πράγματ’ οὔτε νῦν οὔτ’ ἄλλοτε πώποτε φαύλωσ ἔχειν, ἀλλ’ ὅταν πάντ’ ἀκούσαντεσ ὑμεῖσ τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονεσ ὡσ ὀρθῶσ λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα βουλομένων ἐξ ἴσου κάθησθ’ ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντεσ αὐτούσ ἴστε γὰρ εὐθὺσ ἰδόντεσ ἀκριβῶσ, τίσ μισθοῦ λέγει καὶ τίσ ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίσ ὡσ ἀληθῶσ ὑπὲρ τῶν βελτίστων, ἀλλ’ ἵν’ αἰτιασάμενοι τούτουσ καὶ τὸ πρᾶγμ’ εἰσ γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντεσ μηδὲν αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 85:2)
οὐκ ἔστι δίκαιον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ Λακεδαιμονίων νόμουσ οὐδὲ τοὺσ Θηβαίων λέγειν ἐπὶ τῷ τοὺσ ἐνθάδε λυμαίνεσθαι, οὐδὲ δι’ ὧν μὲν ἐκεῖνοι μεγάλοι τῆσ ὀλιγαρχίασ καὶ δεσποτείασ εἰσί, κἂν ἀποκτεῖναι βούλεσθαι τὸν παρ’ ἡμῖν τούτων τι κατασκευάσαντα, διὰ δ’ ὧν ὁ παρ’ ἡμῖν δῆμοσ εὐδαίμων, ταῦθ’ ὡσ ἀνελεῖν δεῖ λεγόντων τινῶν ἐθέλειν ἀκούειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 147:2)
τοὺσ δ’ ἀνδροφόνουσ ἐξεῖναι ἀποκτείνειν ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἀπάγειν, ὡσ ἐν τῷ <α> ἄξονι ἀγορεύει, λυμαίνεσθαι δὲ μή, μηδὲ ἀποινᾶν, ἢ διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 36:1)
λυμαίνεσθαι δὲ φησὶ μή, μηδὲ ἀποινᾶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 42:1)
τὸ μὲν δὴ μὴ λυμαίνεσθαι γνώριμον οἶδ’ ὅτι πᾶσιν μὴ μαστιγοῦν, μὴ δεῖν, μὴ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν λέγει, τὸ δὲ μηδ’ ἀποινᾶν μὴ χρήματα πράττεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 42:3)
καὶ μὴν ἔν γε τῷ ποιεῖν ἀγώγιμον πάνθ’ ὅσ’ ἀπείρηκεν ὁ νόμοσ δέδωκασ, χρήματα πράξασθαι, ζῶντα λυμαίνεσθαι, κακοῦν ἔχοντα, αὐτὸν ἀποκτιννύναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 44:4)
οὐκ ἐᾷ μετὰ ταῦθ’ ὁ δεύτεροσ νόμοσ οὐδὲ τὸν ἑαλωκότ’ ἀνδροφόνον λυμαίνεσθαι οὐδὲ χρήματα πράττεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 302:1)
ταῦτα μὲν οὖν ἀκριβῶσ προδιωρισάμεθα, βουλόμενοι τοὺσ μὲν ἀναγινώσκοντασ εἰσ ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆσ ὅλησ προθέσεωσ, τοὺσ δὲ διασκευάζειν εἰωθότασ τὰσ βίβλουσ ἀποτρέψαι τοῦ λυμαίνεσθαι τὰσ ἀλλοτρίασ πραγματείασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 5 2:1)
τῆσ δὲ θερμασίασ ἐπίτασιν λαβούσησ καὶ τοῦ ἀέροσ ἐμπύρου γενομένου, τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων μηδεμιᾶσ ψύξεωσ γενομένησ λυμαίνεσθαι συνέβαινε.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 57 11:4)
ὡσ δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ἐγένετο, μαστιγοῦν ἐκέλευε καὶ τὰσ τρίχασ ἀποτίλλειν καὶ κεντοῦν τε καὶ τἆλλα πάντα λυμαίνεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 16 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION