헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τό κέν μοι λυγρὸν ἐνὶ κραδίῃ σβέσαι ἄλγοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 11:21)
τὸν γοῦν Κᾶρα τὸν χρυσῷ καλλωπιζόμενον εἰσ τὸν πόλεμον μάλα ὑβριστικῶσ ἐλοιδόρησεν, εἰπών, ὃσ καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμόνδ’ ἰέν ἠύτε κούρη νήπιοσ, οὐδ’ ἄρα οἱ τό γ’ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον ἀλλ’ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεοσ Αἰακίδαο ἐν ποταμῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 60:4)
αὐτήν σ’ οὐκ ἀγαθὴ κομιδὴ ἔχει, ἀλλ’ ἅμα γῆρασ λυγρὸν ἔχεισ αὐχμεῖσ τε κακῶσ καὶ ἀεικέα ἕσσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 110:1)
οὐχ ἥδε, πρὸσ θεῶν δ’ ἦμεν ἠπατημένοι, νεφέλησ ἄγαλμ’ ἔχοντεσ ἐν χεροῖν λυγρόν.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue5)
τὸ δὲ λυγρὸν φόνιόν τε γῆ‐ ρασ μισῶ·
(에우리피데스, Heracles, choral, strophe 14)
λυγρὸν δὲ πήδημ’ ἐσ τράχηλον ὑψόθεν πεσὼν ἀνοίκτωσ, πνεῦμ’ ἀπορρήξεισ σέθεν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 5:7)
καὶ τότε δὴ κεραοὶ καὶ νήκεροι ὑληκοῖται λυγρὸν μυλιόωντεσ ἀνὰ δρία βησσήεντα φεύγουσιν·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 59:14)
τῶν μὲν ἄρ’ Ἀμφίμαχοσ καὶ Νάστησ ἡγησάσθην, Νάστησ Ἀμφίμαχόσ τε Νομίονοσ ἀγλαὰ τέκνα, ὃσ καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δ’ ἰέν ἠύ̈τε κούρη νήπιοσ, οὐδέ τί οἱ τό γ’ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον, ἀλλ’ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεοσ Αἰακίδαο ἐν ποταμῷ, χρυσὸν δ’ Ἀχιλεὺσ ἐκόμισσε δαί̈φρων.
(호메로스, 일리아스, Book 2 101:2)
ἀλλά οἱ οὔ τισ τῶν γε τότ’ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον πρόσθεν ὑπαντιάσασ, ἀλλ’ ἄμφω θυμὸν ἀπηύρα αὐτὸν καὶ θεράποντα Καλήσιον, ὅσ ῥα τόθ’ ἵππων ἔσκεν ὑφηνίοχοσ·
(호메로스, 일리아스, Book 6 4:3)
ἔνθά κεν Αἰνείασ μὲν ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ ἢ κόρυθ’ ἠὲ σάκοσ, τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον, τὸν δέ κε Πηλεί̈δησ σχεδὸν ἀόρι θυμὸν ἀπηύρα, εἰ μὴ ἄρ’ ὀξὺ νόησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
(호메로스, 일리아스, Book 20 26:9)
ὢ πόποι ἦ μοι ἄχοσ μεγαλήτοροσ Αἰνείαο, ὃσ τάχα Πηλεί̈ωνι δαμεὶσ Αἴ̈δοσ δὲ κάτεισι πειθόμενοσ μύθοισιν Ἀπόλλωνοσ ἑκάτοιο νήπιοσ, οὐδέ τί οἱ χραισμήσει λυγρὸν ὄλεθρον.
(호메로스, 일리아스, Book 20 26:11)
σὺ δ’ αὖ τέκοσ ἢ ἐμοὶ αὐτῇ ἕψεαι, ἔνθά κεν ἔργα ἀεικέα ἐργάζοιο ἀθλεύων πρὸ ἄνακτοσ ἀμειλίχου, ἤ τισ Ἀχαιῶν ῥίψει χειρὸσ ἑλὼν ἀπὸ πύργου λυγρὸν ὄλεθρον χωόμενοσ, ᾧ δή που ἀδελφεὸν ἔκτανεν Ἕκτωρ ἢ πατέρ’ ἠὲ καὶ υἱόν, ἐπεὶ μάλα πολλοὶ Ἀχαιῶν Ἕκτοροσ ἐν παλάμῃσιν ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδασ.
(호메로스, 일리아스, Book 24 69:8)
ὁ δ’ Ἀχαιῶν νόστον ἀείδε λυγρόν, ὃν ἐκ Τροίησ ἐπετείλατο Παλλὰσ Ἀθήνη.
(호메로스, 오디세이아, Book 1 29:2)
τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ’ ἱκάνομαι, αἴ κ’ ἐθέλῃσθα κείνου λυγρὸν ὄλεθρον ἐνισπεῖν, εἴ που ὄπωπασ ὀφθαλμοῖσι τεοῖσιν ἢ ἄλλου μῦθον ἄκουσασ πλαζομένου·
(호메로스, 오디세이아, Book 3 13:8)
αὐτὰρ ἐπεὶ Πριάμοιο πόλιν διεπέρσαμεν αἰπήν, βῆμεν δ’ ἐν νήεσσι, θεὸσ δ’ ἐσκέδασσεν Ἀχαιούσ, καὶ τότε δὴ Ζεὺσ λυγρὸν ἐνὶ φρεσὶ μήδετο νόστον Ἀργείοισ, ἐπεὶ οὔ τι νοήμονεσ οὐδὲ δίκαιοι πάντεσ ἔσαν·
(호메로스, 오디세이아, Book 3 15:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION