헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δὲ ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἰῄ, μὴ ἀφαιρέειν τῶν προσθεσίων, ἀλλὰ σιτώδεα διδόναι, ὡσ ἐξαρκέσῃ ὁ νοσέων· εὖτε καὶ κρεῶν ἀκρέων καὶ πετεινῶν χρέοσ, τὰ πολλὰ τοῖσι χυλοῖσι ἐντηκομένων· κάρτα γὰρ χρὴ τάδε ἐν τῇ ἑψήσι λύεσθαι · ἰχθύων οἱ πετραῖοι τῶν ἄλλων κρέσσον έσ εἰσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.36)
ἐὰν γὰρ ὑπεραίρῃ τῆσ οὐσίασ τὸ μέγεθοσ ὁ τῶν τέκνων ἀριθμόσ, ἀνάγκη τόν γε νόμον λύεσθαι, καὶ χωρὶσ τῆσ λύσεωσ φαῦλον τὸ πολλοὺσ ἐκ πλουσίων γίνεσθαι πένητασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 137:1)
καίτοι τί διαφέρει τὸ τοιοῦτον ἢ διά τινοσ χρόνου μηκέτι πόλιν εἶναι τὴν τοιαύτην, ἀλλὰ λύεσθαι τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 272:2)
ὅτι δὲ δεῖ κύριον εἶναι μᾶλλον τὸ πλῆθοσ ἢ τοὺσ ἀρίστουσ μὲν ὀλίγουσ δέ, δόξειεν ἂν λύεσθαι καί τιν’ ἔχειν ἀπορίαν, τάχα δὲ κἂν ἀλήθειαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 152:1)
μάλιστα δὲ λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν τοῖσ πρότερον καθόλου κατὰ πασῶν τῶν πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον τῶν μεταβολῶν καὶ τὸ μικρόν ἐστιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 140:1)
τοιοῦτόν τι καὶ Καλλισθένησ ἐν ταῖσ Ἑλληνικαῖσ φησιν, ὡσ Ἀρκάδων πολιορκούντων Κρῶμνον πολίχνιον δ’ ἐστὶν ἱδρυμένον πλησίον Μεγάλησ πόλεωσ Ἱππόδαμοσ ὁ Λάκων εἷσ ὢν τῶν πολιορκουμένων διεκελεύετο τῷ παρὰ Λακεδαιμονίων πρὸσ αὐτοὺσ ἥκοντι κήρυκι, δηλῶν ἐν αἰνιγμῷ τὴν περὶ αὐτοὺσ κατάστασιν, ἀπαγγέλλειν τῇ μητρὶ λύεσθαι τὸ γύναιον δέχ’ ἡμερῶν τὸ ἐν Ἀπολλωνίῳ δεδεμένον, ὡσ οὐκ ἔτι λύσιμον ἐσόμενον ἐὰν αὗται παρέλθωσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 75 2:1)
καὶ τοὺσ μὲν αἰχμαλώτουσ ἐκ τῶν ἰδίων τοσούτων χρημάτων λύεσθαι, μικρὰ δ’ ἀξιοῦν παρὰ τούτων αἰσχρῶσ μετ’ ἔχθρασ λαμβάνειν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 291:5)
καὶ ὁ μὲν χορηγῶν καὶ τριηραρχῶν ἔτι καὶ ταῦτ’ ᾤετο δεῖν ἐθελοντὴσ ἀναλίσκειν, λύεσθαι, μηδέν’ ἐν συμφορᾷ τῶν πολιτῶν δι’ ἔνδειαν περιορᾶν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 300:3)
τοὺσ δὲ ἀποθνῄσκοντασ ἡμῶν κεκολασμένουσ ἤδη ἱκανῶσ λύεσθαί τε καὶ ἀπαλλάττεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 16:4)
δίκασ τε ἁλόντων ἰδίασ ἢ ζημίασ ὀφλόντων δημοσίασ ἀργυρικὸν ἐχούσασ τίμημα ἐκ τῶν ἰδίων λύεσθαι χρημάτων, οὐ δανείσματα ποιοῦντασ, ἀλλὰ χάριτασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 3:2)
Φλεγμαίνοντα ὑποχόνδρια μὴ πνευμάτων ἀπολήψει, φρενῶν ἐντάσιεσ, ἢ πνευμάτων προστάσιεσ, ὀρθοπνοίησ ξηρῆσ, οἷσι μὴ πῦον ὕπεστιν, ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματοσ ἀπολήψιοσ τὰ παθήματα ταῦτα ὑπογίγνεται, μάλιστα δὲ ἥπατοσ περιωδυνίαι, καὶ σπληνὸσ βαρέα, καὶ ἄλλαι φλεγμασίαι τε καὶ ὑπὲρ φρενῶν περιωδυνίαι, καὶ ξυστροφαὶ νουσημάτων, οὐ δύνανται λύεσθαι, ἤν τισ πρῶτον ἐπιχειρέῃ φαρμακεύειν‧ ἀλλὰ φλεβοτομίη τῶν τοιῶνδε ἡγεμονικόν ἐστιν‧ ἔπειτα δὲ ἐπὶ κλυσμὸν, ἢν μὴ μέγα καὶ ἰσχυρὸν τὸ νούσημα ᾖ‧ εἰ δὲ μὴ, καὶ ὕστερον φαρμακείησ δεῖ‧ δέεται δὲ ἀσφαλείησ καὶ μετριότητοσ μετὰ φαρμακείησ φλεβοτομίη.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 3.1)
Σπόνδυλοι δὲ οἱ κατὰ Ῥάχιν, ὅσοισι μὲν ὑπὸ νοσημάτων ἕλκονται ἐσ τὸ κυφὸν, τὰ μὲν πλεῖστα ἀδύνατα λύεσθαι, ποτὶ καὶ ὅσα ἀνωτέρω τῶν φρενῶν τῆσ προσφύσιοσ κυφοῦται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.1)
Ὅτε οὖν καὶ τούτων οὕτω μεγάλων ἐόντων καὶ ἰσχυρῶν τοσοῦτον ἐπικρατέει καὶ τὸ σῶμα ποιέει αἰσθάνεσθαι καὶ μεταβάλλειν ἐκ τῶν ἀνέμων τούτων ἐν τῇσι μεταλλαγῇσιν, ἀνάγκη τοῖσι μὲν νοτίοισι λύεσθαί τε καὶ φλυδᾷν τὸν ἐγκέφαλον καὶ τὰσ φλέβασ χαλαρωτέρασ εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοισι ξυνίστασθαι τὸ ὑγιηρότατον τοῦ ἐγκεφάλου, τὸ δὲ νοσερώτατον καὶ ὑγρότατον ἐκκρίνεσθαι καὶ περικλύζειν ἔξωθεν, καὶ οὕτω τοὺσ καταῤῬόουσ ἐπιγίνεσθαι ἐν τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων τούτων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 13.5)
ἐγὼ μὲν γὰρ ἀδικώτατον εἶναί φημι τὸ τοιοῦτον, ἀπεράντουσ γίνεσθαι καὶ ^ τῶν παίδων τὰσ τιμωρίασ καὶ πολλὰσ τὰσ καταδίκασ καὶ τὸν φόβον ἀΐδιον καὶ τὸν νόμον ἄρτι μὲν συνοργίζεσθαι, μετὰ μικρὸν δὲ λύεσθαι, καὶ πάλιν ὁμοίωσ ἰσχυρὸν εἶναι, καὶ ὅλωσ ἄνω καὶ κάτω στρέφεσθαι τὰ δίκαια πρὸσ τὸ ἐπὶ καιροῦ δοκοῦν πατράσιν.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 9:2)
"οὐ γὰρ δὴ ἐντρυφᾶν σοι δοτέον τοῖσ νόμοισ οὐδὲ πρὸσ τὰσ σὰσ μεταβολὰσ συνάγεσθαι τὰ δικαστήρια, οὐδὲ ἄρτι μὲν λύεσθαι ἄρτι δὲ κυρίουσ εἶναι τοὺσ νόμουσ καὶ τοὺσ δικαστὰσ καθῆσθαι μάρτυρασ, μᾶλλον δὲ ὑπηρέτασ, τῶν σοὶ δοκούντων, ὁτὲ μὲν κολάζοντασ ὁτὲ δὲ διαλλάττοντασ, ὁπόταν σοι δοκῇ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 10:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION