헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅταν πρόσω μὲν ἤδη πολλὸν ἥκῃ χρόνου, ὅ τε πυρετὸσ νωθὴσ ἐῄ, ἀτὰρ ἠδὲ ἡ παραφορὴ ἐσ μώρωσιν τρέπηται · τὸ δὲ ὑποχόνδριον μὴ πολλόν τι προσβλάπτηται ἢ ὄγκῳ, ἢ φυσήσι, ἢ σκληρίῃ, κεφαλὴ δὲ τὸ πλέον ἔχῃ τῆσ αἰτίησ, χρὴ τολμέον τα λούειν ἠδὲ καταιον εῖν πολλόν τι τὴν κεφαλήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.89)
Οὐκ ἀνωφελὲσ δὲ καὶ λούειν, ἤδη πάντων μὲν, ἢ τῶν γε πλείστων καὶ καιρίων τῶν ἐσ τὴν νοῦσον λελυμένων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.140)
ἢν μὲν οὖν ἄπυροι ἐώσι, καὶ λούειν κρέσσον · ἢν δὲ μὴ, ἐσ ἕψημα τῶν βοτανῶν ἐνίζεσθαι, ἄχρισ ὀμφαλοῦ τὸ ἄγγοσ πληροῦντα· ἢν δὲ ἐσ πῦον τρέπηται, ὁκοίοισι χρὴ ἐπιπλάσμασι ἠδὲ φαρμάκοισι χρέεσθαι, ἐπὶ πολλοῖσι μὲν καὶ πρόσθεν ὑποκέεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.281)
ἀνατρίψιεσ τοῦ προσώπου, τιλμοὶ τριχῶν, ξὺν ἐμβοήσι ἐσ ἀνάκλησιν· ἢν δὲ καὶ μικρὸν ἐπανενέγκωσι, ἐσ ἀφέψημα ἀρωμάτων ἐνίζειν, καὶ εὐώδεα θυητὰ ὑποθυμιῆν· πιπίσκειν δὲ πρὸ τῶν σιτίων τοῦ κάστοροσ, καὶ τῆσ ἱερῆσ μικρὸν ξὺν τῷ κάστορι · καὶ ἢν ἐπανενέγκῃ, λούειν · καὶ ἐσ ὡρ́ην ἐσ τὰ ξυνήθεα τρέπειν· μελεδαίνειν δὲ τὴν ἄνθρωπον, ὅκωσ ἄγηται τὰ ἐπιμήνια εὔροα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.318)
πλῆθοσ δὲ τοῦ φαρμάκου, ὁκόσον τέσσαρεσ ἢ πέντε ὁλκῆσ δραχμαί · κἢν εὖ καθαίρηται , λούειν τε καὶ οἶνον διδόναι καὶ τὴν δύναμιν αὔξειν· ἔπειτα αὖθισ τάμνειν φλέβα τὴν ἐπὶ τῷ μετώπῳ τὴν ὀρθήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.19)
πίμπραται γὰρ ἡ κεφαλὴ αὐτίκα καὶ δριμὺ ἄλγοσ αἱρέει· τὰ δὲ διὰ τοῦ στόματοσ ἄγοντα φλέγμα, σίνηπι, κόκκοσ ὁ τῆσ κνίδησ, πέπερι, σταφὶσ ἀγρίη· τάδε ξὺν ἀλλήλοισι, καὶ ἰδίῃ· ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ μασήσασθαι μὲν αὐτὰ καὶ τὸ πτύειν ξυνεχέσ ἐστι· καὶ ὕδατι ἢ μελικρήτῳ μίξαντα διδόναι, κλύζειν τε τὸ στόμα καὶ ἐσ τὰ παρίσθμια παρώσαντα ἀνατάσι τοῦ αὐχένοσ, τῷ τῆσ ἐκπνοῆσ πνεύματι κλύζειν · ἐπὴν δὲ, ἐσ ὅσον θέλῃσ, τὸ φλέγμα ἀγάγῃσ, λούειν καὶ καταιονεῖν τὴν κεφαλὴν κάρτα πολλῷ θερμῷ ὕδατι ἐσ διαπνοήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.35)
λούειν τε ἀπὸ τῆσ καθάρσιοσ, καὶ οἴνου βραχὺ διδόναι, καὶ τῆσ ἄλλησ τῆσ ἐν τῇ τροφῇ χάριτοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.169)
καὶ μὴν τό γε παράδοξον πλεῖστον ἐν τοῖσ ὁράμασι τοῦ θεοῦ, οἱο͂ν τὸν μὲν γύψου πίνειν, τὸν δὲ κωνείου, τὸν δὲ γυμνοῦσθαι καὶ λούειν ψυχρῷ, θέρμησ οὐδ’ ὅλωσ, ὡσ ἄν τισ δόξαι, δεόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:14)
ἐν Φασήλιδι δὲ πρὸσ τὸν παῖδα διαμφισβητοῦντοσ τοῦ βαλανέωσ περὶ τοῦ ἀργυρίου ἦν γὰρ νόμοσ πλείονοσ λούειν τοὺσ ξένουσ ’ ὦ μιαρέ , ’ ἔφη, ’ παῖ, παρὰ χαλκοῦν με μικροῦ Φασηλίτην ἐποίησασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 45 1:3)
λέγεται δὲ καὶ δέλφακα λούειν αὐτὸσ ὑπ’ ἀδιαφορίασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 6:2)
Ἥκιστα δὲ λούειν καιρὸσ τούτουσ οἷσιν ἡ κοιλίη ὑγροτέρη τοῦ καιροῦ ἐν τῇσι νούσοισιν‧ ἀτὰρ οὐδὲ οἷσιν ἕστηκε μᾶλλον τοῦ καιροῦ καὶ μὴ προδιελήλυθεν‧ οὐδὲ δὴ τοὺσ γεγυιωμένουσ χρὴ λούειν, οὐδὲ τοὺσ ἀσώδεασ ἢ ἐμετικοὺσ, οὐδὲ τοὺσ ἐπανερευγομένουσ χολῶδεσ, οὐδὲ τοὺσ ἐκ Ῥινῶν αἱμοῤῬαγέοντασ, εἰ μὴ ἔλασσον τοῦ καιροῦ Ῥέοι‧ τοὺσ δὲ καιροὺσ οἶδασ‧ ἢν δὲ ἔλασσον τοῦ καιροῦ Ῥέοι, λούειν, ἤν τε ὅλον τὸ σῶμα πρὸσ τὰ ἄλλα ἀρήγῃ, ἤν τε τὴν κεφαλὴν μοῦνον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 18.9)
Ἢν οὖν αἵ τε παρασκευαὶ ἐώσιν ἐπιτήδειοι καὶ ὁ κάμνων μέλλῃ εὖ δέξασθαι τὸ λουτρὸν, λούειν χρὴ ἑκάστησ ἡμέρησ‧ τοὺσ δὲ φιλολουτρέοντασ οὐδ’ εἰ δὶσ τῆσ ἡμέρησ λούοισ, οὐδὲν ἂν βλάπτοισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 18.10)
Οἷσι μὲν γὰρ προσδέεταί τινοσ κάρτα τουτέων, ὁκόσα λουτρὸν ἀγαθὰ ποιέει, καὶ πρόσεστιν αὐτέοισιν ὅσα ἂν λουτρῷ ὠφελέηται, δεῖ λούειν‧ οἷσι δὲ τουτέων μηδενὸσ προσδεῖ, καὶ πρόσεστιν αὐτέοισι τῶν σημείων ἐφ’ οἷσι λούεσθαι οὐ ξυμφέρει, οὐ δεῖ λούειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 18.12)
δοκεῖ γὰρ δὴ βέλτιον εἶναι λουσάμενον πιεῖν τὸ φάρμακον καὶ μὴ πράγματα ταῖσ γυναιξὶ παρέχειν νεκρὸν λούειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 920:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION