헬라어 문장 내 검색 Language

τοῖσιν δ’ οὐρανόθεν μέγ’ ἐπήγαγε πῆμα Κρονίων,λιμὸν ὁμοῦ καὶ λοιμόν, ἀποφθινύθουσι δὲ λαοί·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1354)
διὰ τοῦτο Ἀπόλλων μὲν λοιμὸν ἔπεμψε, Ποσειδῶν δὲ κῆτοσ ἀναφερόμενον ὑπὸ πλημμυρίδοσ, ὃ τοὺσ ἐν τῷ πεδίῳ συνήρπαζεν ἀνθρώπουσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:18)
Ὁ μὲν δὴ κρατίστῳ λογισμῷ τρίβειν τὸν πόλεμον ἐγνώκει, καὶ ἐσ λοιμὸν ἐκ λιμοῦ τοὺσ πολεμίουσ περιφέρειν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 4:10)
ἡ βασιλὶσ δὲ Κασσίῳ μὲν προύφερε λιμὸν ὁμοῦ καὶ λοιμὸν ἐνοχλοῦντα τότε Αἰγύπτῳ, διὰ δὲ οἰκειότητα τοῦ προτέρου Καίσαροσ συνέπρασσε τῷ Δολοβέλλᾳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 8 5:4)
καὶ ἐκ τῆσ γῆσ ἀτμῶν ἀτόπων γενομένων λοιμὸσ ἦν Ἰλλυριῶν καὶ φθόροσ Αὐταριέων μάλιστα, μέχρι φεύγοντεσ τὰ οἰκεῖα, καὶ τὸν λοιμὸν σφίσι περιφέροντεσ, οὐδενὸσ αὐτοὺσ δεχομένου διὰ τοῦτο τὸ δέοσ ὑπερῆλθον ὁδὸν ἡμερῶν εἴκοσι καὶ τριῶν, καὶ τὴν Γετῶν ἑλώδη καὶ ἀοίκητον, παρὰ τὸ Βαστερνῶν ἔθνοσ, ᾤκησαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:3)
καὶ τὰ νεκρὰ σφῶν ἀγχοῦ ἄταφα ῥιπτούμενα λοιμὸν ἐπῆγεν ἐπὶ τῷ λιμῷ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 5:3)
λυμαινομένων κατὰ τὸν σόν ἐστι λόγον αὕτη, Λεπτίνη, οὐκ ἂν ἐπὶ τοσοῦτον εἰσκωμάσαι τῇ πόλει ταύτην εἰάσαν οἱ θεοὶ, ἀλλ’ ὥσπερ διὰ τοῦ κοινοῦ μάντεωσ καὶ ἐξηγητοῦ τοῦ πατρῴου τῇ πόλει θεοῦ ἔπαυσαν μὲν τὴν πρὸσ Εὔμολπον μάχην, ἔπαυσαν δὲ τὸν λοιμὸν, ἐνταῦθα μὲν τοῦ Λεῶ τῶν θυγατέρων ἐκστάντοσ, τοῦ δ’ Ἐρεχθέωσ ἐκεῖ τῆσ παιδὸσ, καὶ πάλιν αὖ ἐν τῷ πρὸσ Δωριέασ καὶ Πελοποννησίουσ πολέμῳ περιγενέσθαι τῇ πόλει παρέσχον οἷσ ἐθελοντὴν τὸν Κόδρον ἀποθανεῖν παρεσκεύασαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 36:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰσ τὰ πλήθη καὶ καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντασ ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθοσ τῆσ περιστάσεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 42 2:3)
καὶ νῦν μὲν ἐφ’ ἡσυχίασ αὐτοὺσ μένειν ἀπεδείκνυε διὰ τὸν ἐμπεσόντα λοιμόν, ὃν τοὺσ πλείστουσ τῶν κατὰ Λιβύην διεφθαρκέναι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 45 4:1)
ἐκεῖνοι γὰρ τῶν κατὰ Σικελίαν πόλεων σχεδὸν ἁπασῶν πλὴν Συρακουσῶν κρατοῦντεσ, καὶ ταύτην ἁλώσεσθαι προσδοκῶντεσ, ἐξαίφνησ ὑπὲρ τῆσ ἰδίασ πατρίδοσ ἀγωνιᾶν ἠναγκάσθησαν, καὶ τοὺσ τάφουσ τῶν Συρακοσίων ἀνατρέψαντεσ πεντεκαίδεκα μυριάδασ ἐπεῖδον ἀτάφουσ διὰ τὸν λοιμὸν σεσωρευμένουσ, πυρπολήσαντεσ δὲ τὴν χώραν τῶν Συρακοσίων ἐκ μεταβολῆσ εὐθὺσ εἶδον τὸν ἴδιον στόλον ἐμπυρισθέντα, εἰσ δὲ τὸν λιμένα πάσῃ τῇ δυνάμει καταπλέοντεσ ὑπερηφάνωσ, καὶ τοῖσ Συρακοσίοισ ἐπιδεικνύμενοι τὰσ ἑαυτῶν εὐτυχίασ, ἠγνόουν ἑαυτοὺσ μέλλοντασ νυκτὸσ ἀποδράσεσθαι καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἐκδότουσ καταλιπεῖν τοῖσ πολεμίοισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 74 20:1)
καὶ ὃσ ἐλθὼν Ὀλυμπιάδι τεσσαρακοστῇ ἕκτῇ ἐκάθηρεν αὐτῶν τὴν πόλιν καὶ ἔπαυσε τὸν λοιμὸν τοῦτον τὸν τρόπον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 2:4)
ἔπειτ’ ἐνθυμουμένῳ τὸν λοιμόν, ὃσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 13 6:1)
ταῦτα Θουκυδίδῃ μὲν γράφοντι περὶ τοῦ ἀνδρὸσ ἐν ἱστορικῷ σχήματι προσήκοντα ἦν, Περικλεῖ δὲ ἀπολογουμένῳ πρὸσ ἠρεθισμένον ὄχλον οὐκ ἦν ἐπιτήδεια εἰρῆσθαι, καὶ ταῦτα ἐν ἀρχαῖσ τῆσ ἀπολογίασ, πρὶν ἑτέροισ τισὶν ἀπομειλίξασθαι λόγοισ τὰσ ὀργὰσ τῶν εἰκότωσ ἐπὶ ταῖσ συμφοραῖσ ἀχθομένων, τετμημένησ μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων τῆσ κρατίστησ γῆσ, πολλοῦ δὲ κατὰ τὸν λοιμὸν ἀπολωλότοσ ὄχλου, τὴν δ’ αἰτίαν τῶν κακῶν τούτων τοῦ πολέμου παρεσχηκότοσ, ὃν ὑπ’ ἐκείνου πεισθέντεσ ἀνεδέξαντο.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 443)
πότερον θέλει λιμὸν γενέσθαι κατὰ τὴν χώραν ἐπὶ ἔτη ἑπτά, ἢ τρεῖσ μῆνασ πολεμήσασ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ τοῖσ Ἑβραίοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 394:3)
ὁ δὲ τὸν λοιμὸν καὶ τὴν φθορὰν ἔπεμψε τοῖσ Ἑβραίοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 398:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION