헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ἀληθεῖσ οἱ Πινδάρου λόγοι καὶ Πλάτωνοσ καὶ παντὸσ τοῦ περὶ Ἀλέξανδρον ἐργαστηρίου καὶ διατριβαί τινέσ εἰσι τῶν ἐν Αἵδου, ἦ που νῦν ποιητῶν τε χοροὺσ εἰκὸσ ἵστασθαι περὶ ἐκεῖνον ἀρχομένων ἀπὸ Ὁμήρου τὴν δεξιὰν προτεινόντων καὶ λογοποιῶν καὶ συγγραφέων καὶ ἁπάντων ὡσ αὑτὸν ἑκάστου καλοῦντοσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ σκηνοῦσθαι κελεύοντοσ, ταινιούντων, ἀναδούντων, καὶ οὐ δή τοι μετὰ κρίσεώσ τε καὶ ἀμφισβητήσεωσ πρὸσ ἕτερον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ πρώτησ βοῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:5)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
ὅν γε μὴν ἠπίστουν τινὲσ τῶν λογοποιῶν μηδ’ εἶναι τὸ παράπαν Ὠκεανὸν, μηδὲ περιρρεῖν τὴν γῆν, ποιητὰσ δ’ εὑρόντασ τοὔνομα ψυχαγωγίασ ἕνεκα εἰσ ποίησιν θεῖναι, τοῦτον οὕτωσ καλῶσ ἀνεύρετε ὥστε οὐδὲ ἡ ἐνταῦθα νῆσοσ ὑμᾶσ διέφυγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:13)
ἅ γε μὴν ὀφθαλμὸσ ἐξηγεῖτο καὶ οὐ μῦθοσ ἔτι οὐδὲ λόγοι λογοποιῶν τε καὶ ποιητῶν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ Ὅμηροσ παρὼν ἀσφαλέστερον ἂν ἡγήσαιτο σιωπᾶν ἢ λέγειν περὶ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:9)
ἀλλ’ οὔθ’ οἱ χειμῶνεσ τὸν ἥλιον ἀπελαύνουσιν, ὦ κάλλιστε λογοποιῶν, οὐδὲ γὰρ ἐφικνοῦνται τῆσ τοῦ ἡλίου χώρασ, ἀλλ’ ὁ ἥλιοσ ἀποχωρῶν κατὰ τὴν αὑτοῦ πορείαν καὶ φύσιν τοῖσ ἀνέμοισ παρέχει ψυχροῖσ καὶ βιαίοισ ἔτι μᾶλλον γίγνεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 12:11)
ὥσθ’ οἱ μὲν καθ’ ἡμέραν προσίσταντο μᾶλλον, ὁ δ’ Ἀντίπατροσ ἤδη καὶ δι’ αὑτὸν ἐσπουδάζετο, δεινότατοσ μὲν ὢν ἐν ταῖσ πρὸσ τὸν πατέρα κολακείαισ, διαβολὰσ δὲ κατὰ τῶν ἀδελφῶν ποικίλασ ἐνσκευαζόμενοσ καὶ τὰ μὲν αὐτὸσ λογοποιῶν, τὰ δὲ τοὺσ ἐπιτηδείουσ φημίζειν καθιείσ, μέχρι παντάπασιν τοὺσ ἀδελφοὺσ ἀπέρρηξεν τῆσ βασιλικῆσ ἐλπίδοσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 642:1)
ἱκανόν μοι δοκεῖσ, ἔφην ἐγώ, τεκμήριον λέγειν, ὅτι οὐχ αὕτη ἐστὶν ἡ τῶν λογοποιῶν τέχνη, ἣν ἂν κτησάμενόσ τισ εὐδαίμων εἰή.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 206:1)
Ἡ δὲ λογοποιία ἐστὶ σύνθεσισ ψευδῶν λόγων καὶ πράξεων, ὧν πιστεύεσθαι βούλεται ὁ λογοποιῶν, ὁ δὲ λογοποιὸσ τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ ἀπαντήσασ τῷ φίλῳ εὐθὺσ καταβαλὼν τὸ ἦθοσ καὶ μειδιάσασ ἐρωτῆσαι·
(테오프라스토스, Characters, Λογοποιίασ Η’ 1:1)
ἔνιοι δὲ τῶν λογοποιῶν λέγουσιν ὡσ τὴν τῆσ μητρὸσ ἀδελφὴν ἔγημεν·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 5 33:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION