헬라어 문장 내 검색 Language

Διομήδησ ἦλθε ζεῦγοσ ἵππων ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένοσ μὲν οὐσίαν μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ τὴν οἰκίαν βουλόμενοσ, λογιζόμενοσ τοὺσ ἀγῶνασ τοὺσ ἱππικοὺσ τύχῃ τοὺσ πλείστουσ κρινομένουσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 40:1)
δρόμῳ δ’ ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Ῥουβίκωνα ποταμόν, ὃσ ὁρίζει τὴν Ἰταλίαν, ἔστη τοῦ δρόμου καὶ ἐσ τὸ ῥεῦμα ἀφορῶν περιεφέρετο τῇ γνώμῃ, λογιζόμενοσ ἕκαστα τῶν ἐσομένων κακῶν, εἰ τόνδε τὸν ποταμὸν σὺν ὅπλοισ περάσειε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 5 4:4)
ὡσ δ’ ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ τὴν ἴδιον αὑτοῦ περιουσίαν ὅση τε παρὰ Ὀκταουίου τοῦ πατρὸσ ἢ ἑτέρωθεν ἦν αὐτῷ, καὶ τὰ τῆσ μητρὸσ πάντα καὶ τὰ Φιλίππου, καὶ τὸ μέροσ τοῦ κλήρου Πινάριον καὶ Πέδιον αἰτήσασ, προύθηκεν ἐσ τὴν διανέμησιν πιπράσκεσθαι, ὡσ τῆσ Καίσαροσ περιουσίασ οὐδ’ ἐσ τοῦτο μόνον ἀρκούσησ διὰ τὰσ ἐπηρείασ, ὁ δῆμοσ οὐκέτι παρὰ τοῦ πρώτου Καίσαροσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦδε αὐτοῦ τὴν ἐπίδοσιν λογιζόμενοσ εἶναι ἐκπαθῶσ αὐτὸν ἠλέει καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ ὧδε φιλοτιμούμενον δῆλοί τε ἦσαν οὐκ ἐσ πολὺ τὴν ἐσ αὐτὸν Ἀντωνίου ὕβριν ὑπεροψόμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 3:5)
Ταῦτα λογιζόμενοσ ἐπέκρυπτε καὶ θύων ἐπὶ τῇ δεδομένῃ ἀρχῇ πρὸσ τὸν στρατὸν ἔφη·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 2:1)
ἀτεχνῶσ δὲ, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ λέγουσι, πρὸ τῆσ Διὸσ ἀρχῆσ ἅπαντα στάσεωσ καὶ θορύβου καὶ ἀταξίασ εἶναι μεστὰ, ἐλθόντοσ δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Διὸσ πάντα δὴ καταστῆναι, καὶ τοὺσ Τιτᾶνασ εἰσ τοὺσ κατωτάτω μυχοὺσ τῆσ γῆσ ἀπελθεῖν, συνωσθέντασ ὑπ’ αὐτοῦ τε καὶ τῶν σὺν αὐτῷ θεῶν, οὕτωσ ἄν τισ καὶ περὶ τῶν πρὸ ὑμῶν τε καὶ ἐφ’ ὑμῶν πραγμάτων λογιζόμενοσ ὑπολάβοι, ὡσ πρὸ μὲν τῆσ ὑμετέρασ ἀρχῆσ ἄνω καὶ κάτω συνετετάρακτο καὶ εἰκῆ ἐφέρετο, ἐπιστάντων δὲ ὑμῶν ταραχαὶ καὶ στάσεισ ἔληξαν, τάξισ δὲ πάντων καὶ φῶσ λαμπρὸν εἰσῆλθε βίου καὶ πολιτείασ, νόμοι τε ἐξεφάνησαν καὶ θεῶν βωμοὶ πίστιν ἔλαβον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:2)
ἃ μὲν οὖν λογιζόμενοσ πέπαυμαι μέσοσ ὢν καὶ δι’ ἃ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ᾕρημαι, ταῦτ’ ἐστί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:1)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν βίον πράγμασιν ὅστισ ἑαυτὸν κόσμιον παρέχει καὶ σώφρονα καὶ τοῖσ πᾶσιν εὔτακτον, οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι δή που τοῦτον ὡσ ταύτῃ διαφθείρει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωφρονεῖν παράδειγμα πάντεσ ἂν αὐτὸν εἶναι φαῖμεν, εἴπερ αὐτοὶ μέλλομεν δόξειν σωφρονεῖν, οὕτω κἀν τοῖσ λόγοισ ὅστισ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ πρέποντοσ φυλακὴν ἔχει καὶ μηδαμοῦ παρορᾷ τὸ βέλτιον, μηδ’ ἀμελεῖ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου, τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, ποιεῖ, τό γε σύμπαν τοῦτο ὡσ κόσμοσ ἐκλήθη λογιζόμενοσ, ἀλλ’ οὐχὶ ἀκοσμία οὐδ’ ἀταξία οὐδὲ τῶν περὶ ταῦτα ὀνομάτων οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:2)
λέγω δὲ οἱο͂ν εἴ τισ φαίη δυνατὸν τὴν διάμετρον μετρηθῆναι οὐ μέντοι μετρηθήσεσθαι ‐ ὁ μὴ λογιζόμενοσ τὸ ἀδύνατον εἶναι ‐ ὅτι οὐθὲν κωλύει δυνατόν τι ὂν εἶναι ἢ γενέσθαι μὴ εἶναι μηδ’ ἔσεσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 40:1)
ὅτι Ὅμηροσ ὁρῶν τὴν σωφροσύνην οἰκειοτάτην ἀρετὴν οὖσαν τοῖσ νέοισ καὶ πρώτην, ἔτι δὲ ἁρμόττουσαν καὶ πάντων τῶν καλῶν χορηγὸν οὖσαν, βουλόμενοσ ἐμφῦσαι πάλιν αὐτὴν ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ ἐφεξῆσ ἵνα τὴν σχολὴν καὶ τὸν ζῆλον ἐν τοῖσ καλοῖσ ἔργοισ ἀναλίσκωσι καὶ ὦσιν εὐεργετικοὶ καὶ κοινωνικοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ, εὐτελῆ κατεσκεύασε πᾶσι τὸν βίον καὶ αὐτάρκη, λογιζόμενοσ τὰσ ἐπιθυμίασ καὶ τὰσ ἡδονὰσ ἰσχυροτάτασ γίνεσθαι καὶ πρώτασ ἔτι τε καὶ ἐμφύτουσ τὰσ περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν, τοὺσ δὲ διαμεμενηκότασ ἐν εὐτελείᾳ εὐτάκτουσ καὶ περὶ τὸν ἄλλον βίον γίνεσθαι ἐγκρατεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 151)
οὔκουν βούλεται τοῖσ αὑτοῦ καιροῖσ τὴν παρ’ ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐ κακῶσ οὐδ’ ἀργῶσ ταῦτα λογιζόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 17:2)
καὶ ταῦτ’ εἰκότωσ καὶ περὶ ὑμῶν οὕτωσ ὑπείληφε καὶ κατ’ Ἀργείων καὶ Θηβαίων ὡσ ἑτέρωσ, οὐ μόνον εἰσ τὰ παρόνθ’ ὁρῶν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρὸ τούτων λογιζόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 12:2)
οὔκουν βούλεται τοῖσ ἑαυτοῦ καιροῖσ τὴν παρ’ ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, οὐ κακῶσ οὐδ’ ἀργῶσ ταῦτα λογιζόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 49:2)
καὶ πολλάκισ εὑρίσκω λογιζόμενοσ οὐ μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰ συμμαχικὰ τῷ Φιλίππῳ πρὸσ ὑποψίαν ἥκοντα καὶ δυσμένειαν, ἀλλὰ καὶ τὰ τῆσ ἰδίασ ἀρχῆσ οὐ συνηρμοσμένα καλῶσ οὐδ’ οἰκείωσ οὐδ’ ὡσ οἰέταί τισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 10:1)
ἐγὼ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ταῦτά τε καὶ παραπλήσια τούτοισ λογιζόμενοσ λόγον μὲν οὐδέν’ ἐβουλόμην θρασὺν οὐδ’ ἔχοντα μάταιον μῆκοσ εὑρεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 17:1)
ἁγὼ προορώμενοσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ λογιζόμενοσ τὸ ψήφισμα τοῦτο γράφω, πλεῖν ἐπὶ τοὺσ τόπουσ ἐν οἷσ ἂν ᾖ Φίλιπποσ καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ τὴν ταχίστην ἀπολαμβάνειν, ἵν’ ἐχόντων τῶν Θρᾳκῶν, τῶν ὑμετέρων συμμάχων, ταῦτα τὰ χωρί’ ἃ νῦν οὗτοσ διέσυρε, τὸ Σέρριον καὶ τὸ Μυρτηνὸν καὶ τὴν Ἐργίσκην, οὕτω γίγνοινθ’ οἱ ὁρ́κοι, καὶ μὴ προλαβὼν ἐκεῖνοσ τοὺσ ἐπικαίρουσ τῶν τόπων κύριοσ τῆσ Θρᾴκησ κατασταίη, μηδὲ πολλῶν μὲν χρημάτων πολλῶν δὲ στρατιωτῶν εὐπορήσασ ἐκ τούτων ῥᾳδίωσ τοῖσ λοιποῖσ ἐπιχειροίη πράγμασιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION