헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὔτε τοῦτο οἶμαι δυνατὸν οὔθ’ ὡσ εἰ μὴ τοῦτο γενήσεται, οὐδεμίαν δοκεῖν δεῖ πόλιν εὐνομεῖσθαι φαίησ ποτ’ ἂν, ἀλλὰ τὸ κοινὸν σχῆμα τῆσ πολιτείασ ἐξετάζων καὶ ἅμα πρὸσ τὰσ ἄλλασ πόλεισ τὴν πόλιν κρίνων τὰ μὲν τοῖσ νόμοισ, οἶμαι, καὶ τοῖσ ἔθεσι λογίζει, τὰ δὲ ταῖσ τῆσ φύσεωσ ἀνάγκαισ ἀποδίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:1)
καὶ δῆτα θαυμάζω πῶσ οὐ λογίζει πρὸσ σεαυτόν, ὅτι ἔστιν Ἀρχεστράτῳ τῷ ποτὲ τὸν σὸν πατέρα κτησαμένῳ υἱὸσ ἐνθάδε, Ἀντίμαχοσ, πράττων οὐ κατ’ ἀξίαν, ὃσ οὐ δικάζεταί σοι, οὐδὲ δεινά φησι πάσχειν, εἰ σὺ μὲν χλανίδα φορεῖσ, καὶ τὴν μὲν λέλυσαι, τὴν δ’ ἐκδέδωκασ ἑταίραν, καὶ ταῦτα γυναῖκ’ ἔχων ποιεῖσ, καὶ τρεῖσ παῖδασ ἀκολούθουσ περιάγει, καὶ ζῇσ ἀσελγῶσ ὥστε καὶ τοὺσ ἀπαντῶντασ αἰσθάνεσθαι, αὐτὸσ δ’ ἐκεῖνοσ πολλῶν ἐνδεήσ ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 65:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION