헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λεγέσθω δὲ τούτων τὸ μὲν ἐπιστημονικὸν τὸ δὲ λογιστικόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 9:4)
ὥστε τὸ λογιστικόν ἐστιν ἕν τι μέροσ τοῦ λόγον ἔχοντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 10:2)
τὸ μὲν γὰρ αὐτῆσ λογιστικὸν μέροσ περὶ τῇ κεφαλῇ καθιδρῦσθαι, τὸ δὲ θυμοειδὲσ περὶ τῇ καρδίᾳ, τὸ δὲ ἐπιθυμητικὸν περὶ τὸν ὀμφαλὸν καὶ τὸ ἧπαρ συνίστασθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 66:5)
τὸ μὲν γὰρ αὐτῆσ ἐστι λογιστικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν, τὸ δὲ θυμικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:2)
τούτων δὲ τὸ μὲν λογιστικόν ἐστιν αἴτιον τοῦ βουλεύεσθαί τε καὶ λογίζεσθαι καὶ διανοεῖσθαι καὶ πάντων τῶν τοιούτων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:3)
τῆσ ἄρα ψυχῆσ ἐστι τὸ μὲν λογιστικόν, τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν, τὸ δὲ θυμικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 89:6)
Μέρη δὲ ψυχῆσ λέγουσιν ὀκτώ, τὰσ πέντ’ αἰσθήσεισ καὶ τοὺσ ἐν ἡμῖν σπερματικοὺσ λόγουσ καὶ τὸ φωνητικὸν καὶ τὸ λογιστικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 157:4)
εἰ δ’ ἔστιν ἀληθῆ ἃ περὶ ψυχῆσ ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆσ καλῶσ ὁ ὀρχηστὴσ δείκνυσιν, τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται, τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντασ ὑποκρίνηται, τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 70:1)
ἀλλ’ ᾗ τὸ λογιστικόν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 452:1)
λόγοσ δὲ ὁ κατὰ ταὐτὸν ἀληθὴσ γιγνόμενοσ περί τε θάτερον ὂν καὶ περὶ τὸ ταὐτόν, ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ’ αὑτοῦ φερόμενοσ ἄνευ φθόγγου καὶ ἠχῆσ, ὅταν μὲν περὶ τὸ αἰσθητὸν γίγνηται καὶ ὁ τοῦ θατέρου κύκλοσ ὀρθὸσ ἰὼν εἰσ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν διαγγείλῃ, δόξαι καὶ πίστεισ γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληθεῖσ, ὅταν δὲ αὖ περὶ τὸ λογιστικὸν ᾖ καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλοσ εὔτροχοσ ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, νοῦσ ἐπιστήμη τε ἐξ ἀνάγκησ ἀποτελεῖται·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 119:2)
ἢ λογιστικόν, ὃσ ἂν ἐν λογισμῷ ἁμαρτάνῃ, τότε ὅταν ἁμαρτάνῃ, κατὰ ταύτην τὴν ἁμαρτίαν;
(플라톤, Republic, book 1 317:3)
καὶ οὕτωσ ἤδη ἂν ἐν δίκῃ οὐ παραδεχοίμεθα εἰσ μέλλουσαν εὐνομεῖσθαι πόλιν, ὅτι τοῦτο ἐγείρει τῆσ ψυχῆσ καὶ τρέφει καὶ ἰσχυρὸν ποιῶν ἀπόλλυσι τὸ λογιστικόν, ὥσπερ ἐν πόλει ὅταν τισ μοχθηροὺσ ἐγκρατεῖσ ποιῶν παραδιδῷ τὴν πόλιν, τοὺσ δὲ χαριεστέρουσ φθείρῃ·
(플라톤, Republic, book 10 260:1)
οὐ δὴ ἀλόγωσ, ἦν δ’ ἐγώ, ἀξιώσομεν αὐτὰ διττά τε καὶ ἕτερα ἀλλήλων εἶναι, τὸ μὲν ᾧ λογίζεται λογιστικὸν προσαγορεύοντεσ τῆσ ψυχῆσ, τὸ δὲ ᾧ ἐρᾷ τε καὶ πεινῇ καὶ διψῇ καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ ἐπιθυμίασ ἐπτόηται ἀλόγιστόν τε καὶ ἐπιθυμητικόν, πληρώσεών τινων καὶ ἡδονῶν ἑταῖρον.
(플라톤, Republic, book 4 465:1)
τότε μὲν γὰρ ἐπιθυμητικόν τι αὐτὸ ᾠόμεθα εἶναι, νῦν δὲ πολλοῦ δεῖν φαμεν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον αὐτὸ ἐν τῇ τῆσ ψυχῆσ στάσει τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρὸσ τὸ λογιστικόν.
(플라톤, Republic, book 4 488:2)
ἆρ’ οὖν ἕτερον ὂν καὶ τούτου, ἢ λογιστικοῦ τι εἶδοσ, ὥστε μὴ τρία ἀλλὰ δύο εἴδη εἶναι ἐν ψυχῇ, λογιστικὸν καὶ ἐπιθυμητικόν;
(플라톤, Republic, book 4 490:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION