헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπότε δὲ δοκοίη χρόνοσ ἱκανὸσ εἶναι, αὐτό τε τὸ τραφὲν καὶ τὴν ἐπικαρπίαν λογισάμενοσ ἀπῄτει.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 50:1)
τούτων γὰρ οἱ μὲν φρουρουμένησ ὑπὸ Λακεδαιμονίων τῆσ Καδμείασ βοηθήσαντεσ τοῖσ εἰσ Θήβασ κατιοῦσι τῶν φυγάδων τοῖσ ἰδίοισ κινδύνοισ ἠλευθέρωσαν πόλιν ἀστυγείτονα καὶ πολὺν χρόνον δουλεύουσαν, οἱ δὲ πείσαντοσ ἐξελθεῖν ὑμῶν τοὺσ προγόνουσ Κεφάλου τοῦ τὸ ψήφισμα γράψαντοσ, ὃσ οὐ καταπλαγεὶσ τὴν Λακεδαιμονίων δύναμιν, οὐδὲ λογισάμενοσ ὅτι τὸ κινδυνεύειν καὶ τὸ γράφειν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐπισφαλέσ ἐστιν, ἔγραψεν ἐξιέναι βοηθήσοντασ Ἀθηναίουσ τοῖσ κατειληφόσι τῶν φυγάδων Θήβασ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 45:2)
καθ’ ὃν δὴ χρόνον Νικίασ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ ἐπιβλέψασ τὰσ ναῦσ καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ κινδύνου λογισάμενοσ, οὐκ ἐπέμεινεν ἐπὶ τῆσ ἐν τῇ γῇ τάξεωσ, ἀλλὰ καταλιπὼν τοὺσ πεζοὺσ ἐπί τινα ναῦν ἀνέβη καὶ παρέπλει τὰσ τριήρεισ τῶν Ἀθηναίων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13 18:1)
ταῦτα λογισάμενοσ, ἂν ἔτι θέλῃσ, ἔρχου ἐπὶ τὸ ἀθλεῖν·
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι δεῖ περιεσκεμμένωσ ἐρ́χεσθαι ἐφ’ ἕκαστα. 5:1)
τούτῳ δὴ πειθόμενοσ ὡσ αἰεὶ τοῖσ χρήσιμον ἢ καλόν τι πράττειν δυναμένοισ συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενοσ, εἰ δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ περὶ τὰ κάλλιστα χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι κἀκεῖνα πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ λογισάμενοσ οὐ παρέργωσ, περί τε τῶν ἡμετέρων προγόνων εἰ μεταδιδόναι τῶν τοιούτων ἤθελον, καὶ περὶ τῶν Ἑλλήνων εἴ τινεσ αὐτῶν γνῶναι τὰ παρ’ ἡμῖν ἐσπούδασαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 12:1)
καὶ πρὸσ τοῦτο τὸ δεινὸν ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺσ ταραχθεὶσ καὶ δείσασ ὁμοῦ τὸν ὄλεθρον τοῦ λαοῦ καὶ τὴν αἰσχύνην δὲ τῆσ ἀπωλείασ λογισάμενοσ ἐξ ἡμίσουσ ὑπὸ φαυλότητοσ ἠναγκάζετο σωφρονεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 377:1)
νῦν δέ, συγγνώμην γὰρ χρὴ νέμειν ἐφ’ ἁμαρτήμασι νέων, ἀπόχρη σοι ὅσα τῆσ εἰσ ἡμᾶσ τιμῆσ ὠλιγώρησασ, καὶ μεταβαλοῦ πρὸσ τὸ σωφρονέστερον λογισάμενοσ καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖσ εἰσ πατέρασ τολμωμένοισ χαλεπῶσ ἔχειν, ὅτι καὶ αὐτὸσ πατὴρ τοῦ παντὸσ ἀνθρώπων γένουσ ἐστὶ καὶ συνατιμοῦσθαι δοκεῖ τοῖσ τὴν αὐτὴν αὐτῷ προσηγορίαν ἔχουσιν οὐχ ὧν προσῆκεν αὐτοῖσ παρὰ τῶν παίδων τυγχανόντων, καὶ νόμοσ κολαστὴσ γίνεται τῶν τοιούτων ἀπαραίτητοσ, οὗ σὺ μὴ πειραθείησ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 333:1)
ἃ φθόνον ἀκουόμενα καὶ ἀπιστίαν ἔχειν ᾤετο, σιωπᾷ πρὸσ αὐτὸν καὶ οὐδὲ πρὸσ εὔνουν σφόδρα δοκοῦντα εἶναι καὶ περισσότερον τῶν ἀφ’ αἵματοσ ὑπ’ αὐτοῦ στεργόμενον ἀσφαλὲσ ἢ σῶφρον ἔδοξε μηνύειν λογισάμενοσ οἶμαι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν οἱά ταῖσ ἀληθείαισ ἐστίν, ὅτι βεβαίωσ οὐδεὶσ οὔτε φίλων οὔτε συγγενῶν οὐδ’ ἄχρι τῶν παρὰ τοῦ θεοῦ λαμπρῶν ἀποσώζει τὴν διάθεσιν, ἀλλὰ πρὸσ τὰσ ὑπεροχὰσ κακοήθεισ τυγχάνουσιν ἤδη καὶ βάσκανοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 79:1)
ὁ δὲ τὴν συγγνώμην οὐκ ἐπένευσεν εἰσ τὸν Σαοῦλον αἰτουμένῳ τῷ προφήτῃ λογισάμενοσ οὐκ εἶναι δίκαιον ἁμαρτήματα χαρίζεσθαι παραιτήσει·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 186:1)
τούτων δὲ ἀκούων ὁ βασιλεύσ, ὡσ τὸ μὲν ἔλαττον τῆσ μαρτυρίασ αὐτὸσ λάβοι, τὸ δὲ τῶν μυριάδων πλῆθοσ ἀνατεθείη τῷ νεανίσκῳ, καὶ λογισάμενοσ μηδὲν οὕτω μετὰ λαμπρὰν εὐφημίαν ἢ τὴν βασιλείαν ὑστερεῖν αὐτῷ φοβεῖσθαι καὶ ὑποπτεύειν ἤρξατο τὸν Δαυίδην.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 248:1)
ταῦτα λογισάμενοσ μεταβαλοῦ πρὸσ τὸ ἡμερώτερον καὶ μηδὲν ποιήσῃσ κακὸν ἄνδρα πρῶτον μὲν εὐεργεσίαν εὐεργετήσαντα μεγάλην τὴν σὴν σωτηρίαν, ὅτε σοι τοῦ πονηροῦ πνεύματοσ καὶ τῶν δαιμονίων ἐγκαθεζομένων τὰ μὲν ἐξέβαλεν, εἰρήνην δὲ ἀπ’ αὐτῶν τῇ ψυχῇ σου παρέσχεν, δεύτερον δὲ τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων ἐκδικίαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 270:1)
ταῦτ’ ἀκούσασ ὁ τῶν Γιττῶν βασιλεὺσ καὶ καλῶσ εἰρῆσθαι λογισάμενοσ καλέσασ τὸν Δαυίδην "ἐγὼ μέν, εἶπε, μαρτυρῶ σοι πολλὴν περὶ ἐμὲ σπουδὴν καὶ εὔνοιαν καὶ διὰ τοῦτό σε σύμμαχον ἐπηγόμην·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 447:3)
δείσασ δ’ ὁ Δαυίδησ καὶ λογισάμενοσ, μὴ ταὐτὸ πάθῃ τῷ Ὀζᾶ δεξάμενοσ τὴν κιβωτὸν παρ’ αὑτὸν ἐν τῇ πόλει, ἐκείνου διότι μόνον ἐξέτεινε τὴν χεῖρα πρὸσ αὐτὴν οὕτωσ ἀποθανόντοσ, οὐκ εἰσδέχεται μὲν αὐτὴν πρὸσ αὑτὸν εἰσ τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἐκνεύσασ εἴσ τι χωρίον ἀνδρὸσ δικαίου, Ὠβαδάρου ἄνομα Ληουίτου τὸ γένοσ, παρ’ αὐτῷ τὴν κιβωτὸν τίθησιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 99:2)
ὁ δὲ Νάθασ ἀστεῖοσ καὶ συνετὸσ ὢν ἀνήρ, λογισάμενοσ ὡσ οἱ βασιλεῖσ ὅταν εἰσ ὀργὴν ἐμπέσωσι ταύτῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ νέμουσι, τὰσ μὲν παρὰ τοῦ θεοῦ γεγενημένασ ἀπειλὰσ ἡσυχάζειν ἔκρινεν, ἄλλουσ δὲ λόγουσ χρηστοὺσ πρὸσ αὐτὸν διεξῆλθε, καὶ δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ οὗ καὶ τί φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲσ αὐτῷ παρεκάλει·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 180:2)
τοῦ δὲ προφήτου τοῦτο δεῖν ἐξ ἀνάγκησ γενέσθαι φήσαντοσ καὶ κελεύοντοσ ἀποκρίνασθαι ταχέωσ, ἵνα ἀναγγείλῃ τὴν αἱρ́εσιν αὐτοῦ τῷ θεῷ, λογισάμενοσ ὁ βασιλεύσ, ὡσ εἰ λιμὸν αἰτήσει, δόξει τοῦτο πεποιηκέναι τοῖσ ἄλλοισ αὐτῷ μὲν ἀφόβωσ, ὅτι πολὺν αὐτὸσ ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον, ἐκείνοισ δὲ βλαβερῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 395:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION