헬라어 문장 내 검색 Language

ταύτησ δ’ ὕστερον Μούσασ μὲν ἀνευρεῖν τὴν μέσην, Λίνον δὲ τὴν λίχανον, Ὀρφέα δὲ καὶ Θαμύραν ὑπάτην καὶ παρυπάτην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 59 6:1)
ἐὰν οὖν τισ τὸν μέσον προτείνασ πορεύηται, δόξει τῳ μαίνεσθαι, ἐὰν δὲ τὸν λιχανόν, οὐκέτι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 16:5)
Ἑτέρη θεραπείη‧ ὠμόλινον λαβὼν ὡσ λεπτότατον, συμβάλλειν ὅσον σπιθαμιαῖον πεντάπλουν, καὶ ξυμπεριλαβεῖν ἱππείην τρίχα‧ ἔπειτα ποιησάμενοσ μήλην κασσιτερίνην ἐπ’ ἄκρου τετρημένην, ἐνείρασ ἐσ τὴν μήλην τὴν ἀρχὴν τοῦ ὠμολίνου συμβεβλημένου, καθιέναι τὴν μήλην ἐσ τὴν σύριγγα, καὶ ἅμα τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ τὸν δάκτυλον τὸν λιχανὸν καθιέναι ἐσ τὴν ἕδρην‧ ἐπὴν δὲ ψαύσῃ ἡ μήλη τοῦ δακτύλου, ἄγειν ἔξω τῷ δακτύλῳ, ἀποκάμψασ τῆσ μήλησ τὸ ἄκρον καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν ἐν τῇ μήλῃ‧ καὶ τὴν μὲν μήλην πάλιν ἐξαιρέειν, τοῦ δὲ ὠμολίνου τὰσ ἀρχὰσ ἀφάψαι δὶσ ἢ τρίσ‧ καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ ὠμολίνου ἐπιστρέψασ, ἐπιδῆσαι πρὸσ τὸ ἄμμα‧ ἔπειτα κελεύειν ἀπελθόντα διαπρήσσεσθαι τὰ ἑωυτοῦ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 4.1)
τῆσ παραμέσησ τοτὲ δ’ ἀπὸ τῆσ μέσησ, καὶ παραβαίνοντα τὴν διάτονον λιχανὸν καταμαθεῖν τὸ κάλλοσ τοῦ ἤθουσ, καὶ οὕτω τὸ ἐκ τῆσ ἀναλογίασ συνεστηκὸσ σύστημα θαυμάσαντα καὶ ἀποδεξάμενον ἐν τούτῳ ποιεῖν ἐπὶ τοῦ Δωρίου τόνου·
(위 플루타르코스, De musica, section 11 2:1)
κατὰ μὲν γὰρ τὴν κροῦσιν αὐτὴν διεφώνουν πρόσ τε παρανήτην καὶ πρὸσ παραμέσην, καὶ συνεφώνουν πρόσ τε μέσην καὶ πρὸσ λιχανόν κατὰ δὲ τὸ μέλοσ κἂν αἰσχυνθῆναι τῷ χρησαμένῳ ἐπὶ τῷ γιγνομένῳ δι’ αὐτὴν ἤθει.
(위 플루타르코스, De musica, section 19 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION