헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δὲ ὁ ἀμφισβητῶν ἀνὴρ εἶναι, οὐ γὰρ ἂν τολμήσαιμι εἰπεῖν ὡσ ἀνὴρ εἶ, ἐγράφησ λιποταξίου, καὶ τὸν γραψάμενον Νικόδημον τὸν Ἀφιδναῖον χρήμασι πείσασ ἐσώθησ, ὃν ὕστερον μετὰ Ἀριστάρχου συναπέκτεινασ, καὶ οὐ καθαρὸσ ὢν εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλεισ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1483)
τὰ δ’ ἐγχέλεια γράψομαι λιποταξίου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 67 4:17)
ὅτι μὲν δὴ λιποταξίου γραφὴν κατεσκεύασεν κατ’ ἐμοῦ καὶ τὸν τοῦτο ποιήσοντ’ ἐμισθώσατο, τὸν μιαρὸν καὶ λίαν εὐχερῆ, τὸν κονιορτὸν Εὐκτήμονα, ἐάσω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 135:1)
καὶ γὰρ οὔτ’ ἀνεκρίνατο ταύτην ὁ συκοφάντησ ἐκεῖνοσ, οὔθ’ οὗτοσ οὐδενὸσ εἵνεκ’ αὐτὸν ἐμισθώσατο πλὴν ἵν’ ἐκκέοιτο πρὸ τῶν ἐπωνύμων καὶ πάντεσ ὁρῷεν Εὐκτήμων Λουσιεὺσ ἐγράψατο Δημοσθένην Παιανιέα λιποταξίου·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 135:2)
ἀλλ’ οὐδὲ πρὸσ οὓσ ἔλεγεν αὐτοὺσ ᾐσχύνθη, εἰ τοιοῦτο κακὸν καὶ τηλικοῦτον ἀδίκωσ ἐπάγει τῳ, ἀλλ’ ἕν’ ὁρ́ον θέμενοσ παντὶ τρόπῳ μ’ ἀνελεῖν, οὐδὲν ἐλλείπειν ᾤετο δεῖν, ὡσ δέον, εἴ τισ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ τούτου δίκησ ἀξιοῖ τυχεῖν καὶ μὴ σιωπᾷ, τοῦτον ἐξόριστον ἀνῃρῆσθαι καὶ μηδαμῇ παρεθῆναι, ἀλλὰ καὶ λιποταξίου γραφὴν ἑαλωκέναι καὶ ἐφ’ αἵματι φεύγειν καὶ μόνον οὐ προσηλῶσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 137:1)
καὶ γὰρ αἰτίαν ἐπήγαγέ μοι φόνου ψευδῆ καὶ οὐδὲν ἐμοὶ προσήκουσαν, ὡσ τὸ πρᾶγμ’ αὔτ’ ἐδήλωσεν, καὶ γραφὴν λιποταξίου μ’ ἐγράψατο τρεῖσ αὐτὸσ τάξεισ λελοιπώσ, καὶ τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πραγμάτων τουτὶ γὰρ αὖ μικροῦ παρῆλθέ μ’ εἰπεῖν, ἃ Πλούταρχοσ ὁ τούτου ξένοσ καὶ φίλοσ διεπράξατο, ὡσ ἐγὼ αἴτιόσ εἰμι, κατεσκεύαζε πρὸ τοῦ τὸ πρᾶγμα γενέσθαι πᾶσιν φανερὸν διὰ Πλουτάρχου γεγονόσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 145:2)
ἀπελθόντων δ’ ἐξ Εὐβοίασ τῶν στρατιωτῶν λιποταξίου προσεκλήθη, κἀγὼ ταξιαρχῶν τῆσ φυλῆσ ἠναγκαζόμην κατὰ τοὐνόματοσ τοῦ ἐμαυτοῦ πατρόθεν δέχεσθαι τὴν λῆξιν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 21:1)
οἵ τε γὰρ νόμοι παρ’ αὐτοῖσ οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ καὶ ῥᾳστώνησ ὀλίγησ θανατικοὶ οἵ τε στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 129:1)
γραφικὴ κατὰ Πύρρωνοσ λιποταξίου.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 13:22)
ἡγοῦμαι δ’, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὲρ ἁπάντων τῶν μεγίστων καὶ δεινοτάτων ἀδικημάτων μίαν ὑμᾶσ ψῆφον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ φέρειν, οἷσ ἅπασιν ἔνοχον ὄντα Λεωκράτην ἔστιν ἰδεῖν, προδοσίασ μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖσ πολεμίοισ ὑποχείριον ἐποίησε, δήμου δὲ καταλύσεωσ ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ κίνδυνον, ἀσεβείασ δ’ ὅτι τοῦ τὰ τεμένη τέμνεσθαι καὶ τοὺσ νεὼσ κατασκάπτεσθαι τὸ καθ’ ἑαυτὸν γέγονεν αἴτιοσ, τοκέων δὲ κακώσεωσ τὰ μνημεῖα αὐτῶν ἀφανίζων καὶ τῶν νομίμων ἀποστερῶν, λιποταξίου δὲ καὶ ἀστρατείασ οὐ παρασχὼν τὸ σῶμα τάξαι τοῖσ στρατηγοῖσ.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 206:2)
τολμῶσι γάρ τινεσ λέγειν ὡσ οὐδεὶσ ἔνοχόσ ἐστι λιποταξίου οὐδὲ δειλίασ·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 7:1)
ἀστρατείασ μὲν γὰρ δικαίωσ ἂν αὐτὸν ἁλῶναι, ὅτι καταλεγεὶσ ὁπλίτησ οὐκ ἐξῆθε μεθ’ ὑμῶν, <λιποταξίου δέ, ὅτι ἐν τῷ> στρατοπέδῳ μόνοσ οὐ παρέσχε μετὰ τῶν ἄλλων ἑαυτὸν τάξαι, δειλίασ δέ, ὅτι δεῖν αὐτὸν μετὰ τῶν ὁπλιτῶν κινδυνεύειν ἱππεύειν εἵλετο.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 10:1)
ἐὰν δὲ στρατεύσηται μέν τισ, μὴ ἀπαγαγόντων δὲ τῶν ἀρχόντων οἴκαδε προαπέλθῃ τοῦ χρόνου, λιποταξίου τούτων εἶναι γραφὰσ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ οἷσ περὶ τῆσ ἀστρατείασ, ὀφλοῦσίν τε τιμωρίαι ἐπέστωσαν αἵπερ καὶ πρόσθεν ἐτέθησαν.
(플라톤, Laws, book 12 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION