헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λιμναῖα κρηνῶν τέκνα, ξύναυλον ὕμνων βοὰν φθεγξώμεθ’, εὔγηρυν ἐμὰν ἀοιδάν, κοὰξ κοάξ, ἣν ἀμφὶ Νυσήιον Διὸσ Διόνυσον ἐν Λίμναισιν ἰαχήσαμεν, ἡνίχ’ ὁ κραιπαλόκωμοσ τοῖσ ἱεροῖσι Χύτροισι χωρεῖ κατ’ ἐμὸν τέμενοσ λαῶν ὄχλοσ.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue, trochees2)
τὰ δὲ τῶν ὑδάτων στάσιμα χαλεπά, ὡσ τὰ λιμναῖα καὶ τὰ ἑλώδη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 257)
ἡ δὲ λιμναία ἔγχελυσ τῆσ θαλασσίασ ἐστὶν εὐστομωτέρα καὶ πολυτροφωτέρα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 4:6)
ὁκόσα μὲν οὖν ἐστιν ἑλώδεα καὶ στάσιμα καὶ λιμναῖα, ταῦτα ἀνάγκη τοῦ μὲν θέρεοσ εἶναι θερμὰ καὶ παχέα καὶ ὀδμὴν ἔχοντα, ἅτε οὐκ ἀπόρρυτα ἐόντα‧ ἀλλὰ τοῦ τε ὀμβρίου ὕδατοσ ἐπιφερομένου αἰεὶ νέου τοῦ τε ἡλίου καίοντοσ ἀνάγκη ἄχροά τε εἶναι καὶ πονηρὰ καὶ χολώδεα, τοῦ δὲ χειμῶνοσ παγετώδεά τε καὶ ψυχρὰ καὶ τεθολωμένα ὑπό τε χιόνοσ καὶ παγετῶν, ὥστε φλεγματωδέστατα εἶναι καὶ βραγχωδέστατα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, vii.4)
εἰ μέντοι ποταμοὶ μὲν μὴ εἰήσαι, τὰ δὲ ὕδατα λιμναῖά τε καὶ στάσιμα πίνοιεν καὶ ἑλώδεα, ἀνάγκη τὰ τοιαῦτα εἴδεα προγαστρότερα καὶ σπληνώδεα εἶναι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxiv.8)
ἀμέλει τὰ λιμναῖα καὶ ὅσα στάσιμα τῶν ὑδάτων καί τινα ἐν ἀδιεξόδοισ ἐγκαθήμενα κοιλότησι μοχθηρά, καὶ τελευτῶντα σήπεται τῷ κινήσεωσ ἥκιστα μετέχειν, ἣ τὸ θερμὸν ἐν ἑκάστοισ ῥιπίζουσα τηρεῖ περὶ τὰ μάλιστα φερόμενα καὶ ῥέοντα τῶν ὑδάτων, διὰ τὴν κίνησιν συνεχομένησ τῆσ θερμότητοσ, οὕτω καὶ προσαγορεύομεν, ζῆν λέγοντεσ.
(플루타르코스, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 9 2:1)
οἱ δὲ Στωικοὶ τὸν μὲν ἥλιον ἐκ θαλάττησ ἀνάπτεσθαι καὶ τρέφεσθαί φασι, τῇ δὲ σελήνῃ τὰ κρηναῖα καὶ λιμναῖα νάματα γλυκεῖαν ἀναπέμπειν καὶ μαλακὴν ἀναθυμίασιν.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 41 6:1)
ἀλλὰ χρὴ καταμανθάνειν τὰ λιμναῖα τῶν ὑδάτων ἀτρεμοῦντα καὶ μένοντα, τῷ περικεχύσθαι καὶ συναγαγεῖν πανταχόθεν αὑτοῖσ ἀκίνητον ἀέρα, μηδαμοῦ κενὴν ποιοῦντα χώραν.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 8 2:1)
μεγίστην δὲ τῇ αἰτίᾳ πίστιν παρεῖχε τὰ λιμναῖα τῶν ὑδάτων·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί πρὸ ἡμέρασ ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντεσ ὑδρεύονται. 4:2)
ἔλαθε τὸν Λαῖτον ὅτι καὶ τὰ λιμναῖα φυτά, τύφη καὶ φλέωσ καὶ θρύον, ἀναυξῆ καὶ ἀβλαστῆ μένει, μὴ γενομένων ὄμβρων καθ’ ὡρ́αν τὸ δὲ τοῦ Ἀριστοτέλουσ ἀληθέσ, ὅτι πρόσφατόν ἐστι καὶ νέον ὕδωρ τὸ ὑόμενον ἑώλον δὲ καὶ παλαιὸν τὸ λιμναῖον;
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 2 3:1)
καὶ γὰρ πλέονται καὶ τρέφουσιν ὄψον πολὺ καὶ τῶν πτηνῶν τὰ λιμναῖα·
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 2 18:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION