헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτον οὖν, φησίν, οἱ νεώτεροι ποιηταὶ κατασκευάζουσιν ἐν λῃστοῦ σχήματι μόνον περιπορευόμενον, ξύλον ἔχοντα καὶ λεοντῆν καὶ τόξα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 6 2:1)
ἐγὼ γὰρ ὅταν τιν’ ἴδω τὸν μὲν ἐν Σούσοισ καὶ Ἐγβατάνοισ δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα, ὃσ καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο εἰ δὲ μὴ ἐδέχεσθ’ ὑμεῖσ, ἀλλ’ ἀπεψηφίζεσθε, οὐ τἀκείνου αἴτια, ὑπὲρ δὲ τοῦ ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἐγγὺσ οὑτωσὶ ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν Ἑλλήνων ἄλλο τι λέγοντα, θαυμάζω, καὶ δέδοικα τοῦτον, ὅστισ ἂν ᾖ ποτ’, ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ οὗτοσ Φίλιππον.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 40:1)
οἱ δὲ Ἀβοριγῖνεσ καὶ τῶν Ἀρκάδων οἱ τὸ Παλλάντιον κατοικοῦντεσ, ὡσ τοῦ τε Κάκου τὸν θάνατον ἔγνωσαν καὶ τὸν Ἡρακλέα εἶδον, τῷ μὲν ἀπεχθόμενοι διὰ τὰσ ἁρπαγάσ, τοῦ δὲ τὴν ὄψιν ἐκπαγλούμενοι θεῖόν τι χρῆμα ἐνόμισαν ὁρᾶν καὶ τοῦ λῃστοῦ μέγα εὐτύχημα τὴν ἀποβολὴν ἐποιοῦντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 40 1:1)
καὶ Ἀρριανὸσ γὰρ ὁ τοῦ Ἐπικτήτου μαθητήσ, ἀνὴρ Ῥωμαίων ἐν τοῖσ πρώτοισ καὶ παιδείᾳ παρ’ ὅλον τὸν βίον συγγενόμενοσ, ὅμοιόν τι παθὼν ἀπολογήσαιτ’ ἂν καὶ ὑπὲρ ἡμῶν Τιλλορόβου ^ γοῦν τοῦ λῃστοῦ κἀκεῖνοσ βίον ἀναγράψαι ἠξίωσεν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 2:3)
ἡμεῖσ δὲ πολὺ ὠμοτέρου λῃστοῦ μνήμην ποιησόμεθα, ὅσῳ μὴ ἐν ὕλαισ καὶ ἐν ὄρεσιν, ἀλλ’ ἐν πόλεσιν οὗτοσ ἐλῄστευεν, οὐ Μυσίαν μόνην οὐδὲ τὴν Ἴδην κατατρέχων οὐδὲ ὀλίγα τῆσ Ἀσίασ μέρη τὰ ἐρημότερα λεηλατῶν, ἀλλὰ πᾶσαν ὡσ εἰπεῖν τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἐμπλήσασ τῆσ λῃστείασ τῆσ αὑτοῦ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 2:4)
ἀλλὰ καὶ μηχανᾶταί τι ὁ τρισκατάρατοσ οὐκ ἄσοφον οὐδὲ τοῦ προστυχόντοσ λῃστοῦ ἄξιον.
(루키아노스, Alexander, (no name) 32:1)
ὕστερον δὲ ἀποθανόντοσ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ λῃστοῦ τινοσ ὑπὸ φαρμάκων, ὡσ ἐδόκει, φυλακή τε ἀκριβὴσ ἐγένετο καὶ οὐκέτι παρῄει εἰσ τὸ οἴκημα οὐδὲ εἷσ τῶν δεομένων.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 31:1)
κατὰ ταύτην τὴν ἐπώνυμον τοῦ λῃστοῦ δειράδα ποταμὸσ ἀπὸ μεσημβρίασ κατιὼν ἐσ τὸν Ἀλφειὸν καταντικρὺ τοῦ Ἐρυμάνθου μάλιστα, οὗτόσ ἐστιν ὁ τὴν Πισαίαν πρὸσ Ἀρκάδασ διορίζων, ὄνομα δέ οἱ Διάγων.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 21 8:1)
οὗτοσ ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸσ εἶναι πρὸσ ὃν βλέποντα δεῖ ζῆν, καὶ πάντα εἰσ τοῦτο τὰ αὑτοῦ συντείνοντα καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ, ὅπωσ δικαιοσύνη παρέσται καὶ σωφροσύνη τῷ μακαρίῳ μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω πράττειν, οὐκ ἐπιθυμίασ ἐῶντα ἀκολάστουσ εἶναι καὶ ταύτασ ἐπιχειροῦντα πληροῦν, ἀνήνυτον κακόν, λῃστοῦ βίον ζῶντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 368:1)
προσεγένετο δ’ ὕστερον παρὰ Ῥωμαίων ἐκ τῆσ Κιλικίασ τοῖσ πρὸ Ἀρχελάου καὶ ἑνδεκάτη στρατηγία, ἡ περὶ Καστάβαλά τε καὶ Κύβιστρα μέχρι τῆσ Ἀντιπάτρου τοῦ λῃστοῦ Δέρβησ, τῷ δὲ Ἀρχελάῳ καὶ ἡ τραχεῖα περὶ Ἐλαιοῦσσαν Κιλικία καὶ πᾶσα ἡ τὰ πειρατήρια συστησαμένη.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 1 7:7)
ἐν δὲ τοῖσ Ἀκτιακοῖσ ἀποστὰσ Ἀντωνίου τοῖσ Καίσαροσ προσέθετο στρατηγοῖσ, καὶ ἐτιμήθη πλέον ἢ κατ’ ἀξίαν προσλαβὼν τοῖσ παρ’ Ἀντωνίου δοθεῖσι καὶ τὰ παρὰ τοῦ Καίσαροσ, ὥστ’ ἀντὶ λῃστοῦ δυνάστου περιέκειτο σχῆμα, ἱερεὺσ μὲν ὢν τοῦ Ἀβρεττηνοῦ Διόσ, Μυσίου θεοῦ, μέροσ δ’ ἔχων ὑπήκοον τῆσ Μωρηνῆσ Μυσία δέ ἐστι καὶ αὕτη, καθάπερ ἡ Ἀβρεττηνή, λαβὼν δὲ ὕστατα καὶ τὴν ἐν τῷ Πόντῳ τῶν Κομάνων ἱερωσύνην, εἰσ ἣν κατελθὼν ἐντὸσ μηνιαίου χρόνου κατέστρεψε τὸν βίον·
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 13:4)
εἴσ τινα ὑπὸ λῃστοῦ ἀναιρεθέντα καὶ ὑπ’ αὐτοῦ πάλιν θαπτόμενον ζωὴν συλήσασ, δωρῇ τάφον ἀλλά με κρύπτεισ, οὐ θάπτεισ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3561)

SEARCH

MENU NAVIGATION