헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δ’ ἀπὸ θήρασ ζῶσι, καὶ θήρασ ἕτεροι ἑτέρασ, οἱο͂ν οἱ μὲν ἀπὸ λῃστείασ, οἱ δ’ ἀφ’ ἁλιείασ, ὅσοι λίμνασ καὶ ἕλη καὶ ποταμοὺσ ἢ θάλατταν τοιαύτην προσοικοῦσιν, οἱ δ’ ἀπ’ ὀρνίθων ἢ θηρίων ἀγρίων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 94:1)
τοὺσ γὰρ πρώτουσ γενομένουσ δούλουσ οὐκ εἰκὸσ ἐκ δούλων φῦναι τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ὑπὸ λῃστείασ ἢ πολέμῳ κρατηθέντασ οὕτωσ ἀναγκασθῆναι δουλεύειν τοῖσ λαβοῦσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 41:2)
καὶ τὸ μὲν πρῶτον καταλαβόμενοι μέροσ τῆσ πόλεωσ ἐψηφίσαντο τὰσ μὲν οἰκίασ ἐμπρῆσαι, μετὰ δὲ τῶν ὅπλων ἐκχυθέντασ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ τῆσ ὀρεινῆσ ἐχομένουσ πορθεῖν τὴν ὑπ’ Ἀντίγονον τεταγμένην χώραν, ὕστερον δὲ μετανοήσαντεσ τοῦ μὲν ἐμπρῆσαι τὴν πόλιν ἀπέσχοντο, δόντεσ δ’ ἑαυτοὺσ εἰσ λῃστείασ καὶ καταδρομὰσ πολλὴν τῆσ πολεμίασ χώραν κατέφθειραν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 47 2:1)
πολλὰ γὰρ ὁ βίοσ ἔχει παράδοξα, στάσεισ πολιτικάσ, λῃστείασ, πολέμουσ, ἐν οἷσ οὐ ῥᾴδιον διαφεύγειν τὸν κίνδυνον ἄνθρωπον ὄντα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 23 3:4)
Ἀλεξῖνον γοῦν πολλὰ καταπαίζων καὶ σκληρῶσ ἐπισκώπτων, ὅμωσ αὐτὸν εὖ ἐποίησε τὴν γυναῖκα παραπέμψασ ἐκ Δελφῶν ἑώσ Χαλκίδοσ, εὐλαβουμένην τὰσ κλωπείασ τε καὶ τὰσ καθ’ ὁδὸν λῃστείασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 11:5)
ἕτεροι δὲ λέγουσιν ἀνεστίουσ τινὰσ καὶ πλάνητασ ἐκ πολλῶν συνελθόντασ χωρίων κατὰ δαίμονα περιτυχεῖν ἀλλήλοισ αὐτόθι καὶ τὴν οἴκησιν ἐπὶ τοῖσ ἐρύμασι καταστήσασθαι, ζῆν δὲ ἀπὸ λῃστείασ καὶ νομῆσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 10 3:1)
κατεστήσατο δ’ αὐτὸ Νόμασ ὅτε Φιδηνάταισ ἔμελλε πολεμεῖν λῃστείασ καὶ καταδρομὰσ τῆσ χώρασ αὐτοῦ ποιησαμένοισ, εἰ βούλοιντο συμβῆναι δίχα πολέμου πρὸσ αὐτόν, ὅπερ εἰσ ἀνάγκην καταστάντεσ ἐποίησαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 72 4:1)
δῃώσασ δ’ αὐτῶν τοὺσ ἀγροὺσ καὶ τοὺσ ὁμόσε χωρήσαντασ μάχῃ νικήσασ ἐπὶ τοὺσ καλουμένουσ Πωμεντίνουσ ἦγε τὴν δύναμιν, οἳ πόλιν μὲν Σύεσσαν ᾤκουν, εὐδαιμονέστατοι δ’ ἐδόκουν ἁπάντων εἶναι τῶν πλησιοχώρων καὶ διὰ τὴν πολλὴν εὐτυχίαν ἅπασι λυπηροὶ καὶ βαρεῖσ, ἐγκαλῶν αὐτοῖσ ἁρπαγάσ τινασ καὶ λῃστείασ, ὑπὲρ ὧν αἰτούμενοι δίκασ αὐθάδεισ ἔδωκαν ἀποκρίσεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 50 2:1)
ταῦτα δ’ Ἡρώδησ συνιδὼν πρὸσ μὲν τὰσ λῃστείασ ἐν τοῖσ ἐπικαιροτάτοισ τόποισ παρελόχιζεν, πρὸσ δὲ τὰ ἐπιτήδεια πέμπων ὁπλιτικὰ τέλη πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡσ ὀλίγου χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖσ γενέσθαι τῶν ἀναγκαίων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 597:1)
τούτοισ ἐπειδὴ τῶν εἰσ τοὺσ πλησίον κακουργημάτων ἐκωλύοντο, καὶ κατ’ ἀλλήλων ἦν ὁ τῆσ λῃστείασ τρόποσ, ὡσ μηδὲν ἀνομίασ ἐν τούτῳ λελεῖφθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 414:2)
οὐ μὴν οὐδὲ πρὸσ λῃστείασ, ὥσπερ ἄλλοι τινέσ, ἢ τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντεσ ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρεσ καίτοι πολλὰσ τῆσ χώρασ ἐχούσησ μυριάδασ ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 74:2)
Τῷ δὲ βασιλεῖ πρὸσ μὲν τὰσ λῃστείασ ἀντεπενοήθησαν λόχοι δι’ ὧν ἀνέστελλεν τὰσ διεκδρομάσ, πρὸσ δὲ τὴν τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίαν αἱ πόρρωθεν συγκομιδαί, τῶν δὲ μαχομένων περιῆν τῇ Ῥωμαίων ἐμπειρίᾳ καίτοι τόλμησ οὐδεμίαν καταλιπόντων ὑπερβολήν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 503:1)
πρὸσ τούτοισ ὄμνυσιν μηδενὶ μὲν μεταδοῦναι τῶν δογμάτων ἑτέρωσ ἢ ὡσ αὐτὸσ μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείασ καὶ συντηρήσειν ὁμοίωσ τά τε τῆσ αἱρέσεωσ αὐτῶν βιβλία καὶ τὰ τῶν ἀγγέλων ὀνόματα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 184:1)
ἔφη δὲ πεῖραν αὐτῶν λήψεσθαι τῆσ κατὰ τὸν πόλεμον πειθαρχίασ καὶ πρὸ παρατάξεωσ, εἰ τῶν συνήθων ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο, κλοπῆσ τε καὶ λῃστείασ καὶ ἁρπαγῆσ τοῦ τε ἐξαπατᾶν τὸ ὁμόφυλον τοῦ τε κέρδοσ οἰκεῖον ἡγεῖσθαι τὴν βλάβην τῶν συνηθεστάτων·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 731:1)
ἡμεῖσ δὲ πολὺ ὠμοτέρου λῃστοῦ μνήμην ποιησόμεθα, ὅσῳ μὴ ἐν ὕλαισ καὶ ἐν ὄρεσιν, ἀλλ’ ἐν πόλεσιν οὗτοσ ἐλῄστευεν, οὐ Μυσίαν μόνην οὐδὲ τὴν Ἴδην κατατρέχων οὐδὲ ὀλίγα τῆσ Ἀσίασ μέρη τὰ ἐρημότερα λεηλατῶν, ἀλλὰ πᾶσαν ὡσ εἰπεῖν τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἐμπλήσασ τῆσ λῃστείασ τῆσ αὑτοῦ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION