헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄπρακτοσ δὲ ὑποστρέψασ, ὡσ πάντων χαριζομένων τῷ βασιλεῖ Ἀγαμέμνονι, μεθ’ οὗ τὸν Παλαμήδην ἀνεῖλεν Ὀδυσσεύσ, παραπλέων τὰσ χώρασ τὰσ Ἑλληνίδασ παρεσκεύασε τὰσ τῶν Ἑλλήνων γυναῖκασ μοιχευθῆναι, Κλυταιμνήστραν Αἰγίσθῳ, Αἰγιάλειαν τῷ Σθενέλου Κομήτῃ, τὴν Ἰδομενέωσ Μήδαν ὑπὸ Λεύκου·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 16:1)
Ὁδὲ ἀνὰ σάρκα ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ, τὰσ μὲν λαγόνασ ἰόχοσι κενεὰσ, οἰδαλέο ἐάσι καὶ πρόσωπα καὶ βραχίον ασ· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσα τοῖσι ἄλλοισι κενεὰ, τοῖσδε γίγνεται πλήρεα φλέγμα μεν γὰρ λευκὸν ἐπὶ τῷ λευκῷ φλεγματίᾳ συνίσταται , ψυχρόν τε καὶ παχύ· τοῦδε ἐμπίπλαται τὸ πᾶν, οἰδαίνει δὲ τὸ πρόσωπον, αὐχήν τε καὶ βραχίονεσ· παχὺ δὲ τὸ ἐπιγάστριο ν ἀπὸ τοῦ οἴδεοσ· μαζοὶ δὲ ἐσ ὄγκον αἴρονται, ὁκόσοι νέοι ἀκμὴν ὄντεσ ἐν εὐτυχίῃ τῆσ ἡλικίησ · ἐπὶ δὲ τῷ ἀνὰ σάρκα τηκεδὼν τῆσ σαρκὸσ ἐσ χυμὸν σαρκοει δέα , ἰχώρτε αἱμάλωποσ, ὁκοῖοσ Ῥέει ἀπὸ ἐντέρων ἕλκεσι· τοιόσδε καὶ ἐπὶ θλάσμασι ἀπὸ βάρεοσ ἐμπεσόντοσ, ἢν τάμῃσ τι ἐπιπολῆσ, ὁ χυμὸσ ἐκρέει· ἡ δὲ τῶν δυοῖν ἐπιμιξίη ἀμφοῖν ἴσχει τὰ σημήϊα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.22)
Ἔστι δὲ ξυνὸν πάντων τὸ κακὸν, ἀνδρῶν, γυναικῶν, ἡλικίησ πάσησ, ὁκόσον ἄλλοι ἐσ ἄλλο εἶδοσ ἐάσι ὡραῖοι, ἀνὰ σαρκα παῖδεσ ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ· νέοι δὲ μέχρι ἀκμῆσ, οἱ κατὰ λαγόνασ πλήσμιοι · γέροντεσ μὲν πάντα παθέεειν ἐτοῖμοι, ἀπόθερμοι· ψυχρὸν γὰρ τὸ γῆρασ· ἀλλ’ ἐσ ὑγροῦ πλῆθοσ ἐάσι ἀναίτιοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.32)
τέκμαρ δὲ ἐφελκὶσ, ἢ ὑμένιον, εὖτε ἀράχνιον, ἐρυθρὸν ἐκκριθὲν, ἢ πῦον λευκὸν οὐρηθὲν, ἄλλοτε μὲν καθαρὸν, ἀμιγὲσ, ἄλλοτε δὲ οὔροισι ξυμμεμιγμένον· τοῖσδε χρὴ καὶ ἀποστάσιασ διαγιγνώσκειν, ἢν προσγένωνται πυρετοὶ ἐσ ἑσπέρην καὶ Ῥίγεα· πόνοι ἀμφὶ τὴν ὀσφὺν, κνησμοί · ἢν δὲ καὶ ἐκραγῇ, θρόμβοι πυώδεεσ, σαρκοειδέεσ, ἀτὰρ ἠδὲ λευκοῦ πύου ἀπόστασισ· τὰ δὲ ἕλκεα, δακνώδεα, ἄλλοτε μὲν καθαιρόμενα, ἄλλοτε δὲ Ῥυπαρὰὄντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.103)
ἀτὰρ καὶ ἀσινέστεροι ταύτῃσι οἱ ξυνήθεεσ· ἄλλοσ Ῥόοσ λευκὸσ, ἡ ἐπιμήνιοσ κάθαρσισ λευκὴ, δριμεῖα, καὶ ὀδαξώδησ ἐσ ἡδονήν· ἐπὶ δὲ τοῖσι καὶ ὑγροῦ λευκοῦ, παχέοσ, γονοειδέοσ πρόκλησισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.273)
κέρατα δὲ θώϋμα διάλευκα ὁ ἐλέφασ ἐπὶ μελαντάτῳ· μετεξέτεροι τάδε ὀδόντασ κικλήσκουσι· τάδε μοῦνα λευκότα τα, ὅκωσ οὐδενὸσ ἄλλου τε οὐδὲν οὐδὲ λευκοῦ ζῳού· καὶ τάδε οὐχ ὑπὲρ μέτωπα καὶ κροτάφουσ, ὅκωσ τοῖσι κερασφόροισι ἡ φυή· ἀλλὰ κατὰ στόμα καὶ τὴν ἄνω γνάθον, ὄρθια μὲν ἐσ τὸ πρόσθεν οὐ κάρτα· ἀλλὰ ἄνω σμικρόν τι καμπύλα· ὅκωσ δατύσσεσθαι ἐκ τοῦ ὀρθίου ἐνείη, καὶ ἄρασθαι ἄχθοσ ἐν τοῖσι ὀδοῦσι σιμοῖσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.348)
οἴνου ὀλιγοποσίη, λευκοῦ, λεπτοῦ, εὐώδεοσ, οὐρεομένου · λαχάνων ἑφθῶν, ὁκόσα ἐσ δύναμιν δριμέα λεπτῦναι, οὖρα κινῆσαι, ὁκοῖόν τι κράμβη, ἀσπάραγοσ, κνίδη· ὠμῶν δὲ θριδακίνη ἐφ’ ὡρ́ᾳ· σίκυοσ δὲ καὶ πέπων ἀνδρὶ μὲν κρατερῷ περιττὰ, τισὶ δὲ δοτέον μέσφι γεύσιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.149)
ἔπειτα δὲ τὰ ἀλθαίνοντα τὴν γαστέρα φάρμακα ποτὰ, ὁκόσα διὰ ζιγγιβέριοσ καὶ πεπέριοσ, καὶ σελίνου τοῦ καρποῦ τοῦ ἀγρίου τοῦ ἐν πέτραισ, τὸ διὰ τῶν θηρίων τῶν ἐχιδνῶν πεπτικώτατον· ἢν δὲ ἐπὶ τοῖσι μηδὲν, ἢ σμικρὸν ἐνδιδῷ, τοῖσι ἀπὸ Ῥαφανίδων ἐμέτοισι χρέο· ἢν δὲ καὶ ἐγκρύψῃσ ταῖσδε ἐλλεβόρου τοῦ λευκοῦ Ῥίζαν ἐσ μίην νύκτα, εὐτονωτάτη ἄν σοι γένοιτο ἡ κάθαρσισ, ἔσ τε τὴν τῶν ὑγρῶν τῶν ψυχρῶν κάθαρσίν τε καὶ ἔκκρισιν, καὶ ἐσ τὴν ἔξαψιν τοῦ θερμοῦ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.67)
ἔτι ἤτοι μεταξὺ ἔσται τῆσ ἀντιφάσεωσ ὥσπερ τὸ φαιὸν μέλανοσ καὶ λευκοῦ, ἢ ὡσ τὸ μηδέτερον ἀνθρώπου καὶ ἵππου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 181:4)
εἰ δ’ ἔστι μεταξύ, καὶ οὕτωσ εἰή ἄν τισ εἰσ λευκὸν οὐκ ἐκ μὴ λευκοῦ γένεσισ, νῦν δ’ οὐχ ὁρᾶται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 183:1)
τὸ μὲν γὰρ τῷ αὐτὸ ἄλλῳ προσκεῖσθαι λέγεται ὃ ὁρίζεται, οἱο͂ν εἰ τὸ λευκῷ εἶναι ὁριζόμενοσ λέγοι λευκοῦ ἀνθρώπου λόγον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 37:4)
διὸ καὶ λευκοῦ ἀνθρώπου ἔσται λόγοσ καὶ ὁρισμόσ, ἄλλον δὲ τρόπον καὶ τοῦ λευκοῦ καὶ οὐσίασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 53:3)
ἀλλὰ μὴν ἔν γε χρώμασίν ἐστι τὸ ἓν χρῶμα, οἱο͂ν τὸ λευκόν, εἶτα τὰ ἄλλα ἐκ τούτου καὶ τοῦ μέλανοσ φαίνεται γιγνόμενα, τὸ δὲ μέλαν στέρησισ λευκοῦ ὥσπερ καὶ φωτὸσ σκότοσ τοῦτο δ’ ἐστὶ στέρησισ φωτόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 34:3)
μεταξὺ μὲν γὰρ ταῦτα λέγομεν εἰσ ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη πρότερον τὸ μεταβάλλον οἱο͂ν ἀπὸ τῆσ ὑπάτησ ἐπὶ τὴν νήτην εἰ μεταβαίνοι τῷ ὀλιγίστῳ, ἥξει πρότερον εἰσ τοὺσ μεταξὺ φθόγγουσ, καὶ ἐν χρώμασιν εἰ ἥξει ἐκ τοῦ λευκοῦ εἰσ τὸ μέλαν, πρότερον ἥξει εἰσ τὸ φοινικοῦν καὶ φαιὸν ἢ εἰσ τὸ μέλαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 106:2)
καὶ τὰ λοιπὰ καὶ τὰ μεταξὺ ἐκ τοῦ γένουσ ἔσται καὶ τῶν διαφορῶν οἱο͂ν ὅσα χρώματα τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανόσ ἐστι μεταξύ, ταῦτα δεῖ ἔκ τε τοῦ γένουσ λέγεσθαι ‐ ἔστι δὲ γένοσ τὸ χρῶμα ‐ καὶ ἐκ διαφορῶν τινῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 113:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION