헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ τοσοῦτο δ’ ἴσχυσε καὶ διέτεινε τοῖσ χρόνοισ ἠ δόξα τούτου τοῦ βασιλέωσ ὥστε τῆσ Αἰγύπτου πολλαῖσ γενεαῖσ ὕστερον πεσούσησ ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν Περσῶν, καὶ Δαρείου τοῦ Ξέρξου πατρὸσ σπουδάσαντοσ ἐν Μέμφει τὴν ἰδίαν εἰκόνα στῆσαι πρὸ τῆσ Σεσοώσιοσ, ὁ μὲν ἀρχιερεὺσ ἀντεῖπε λόγου προτεθέντοσ ἐν ἐκκλησίᾳ τῶν ἱερέων, ἀποφηνάμενοσ ὡσ οὔπω Δαρεῖοσ ὑπερβέβηκε τὰσ Σεσοώσιοσ πράξεισ, ὁ δὲ βασιλεὺσ οὐχ ὅπωσ ἠγανάκτησεν, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἡσθεὶσ ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ σπουδάσειν ἔφησεν ὅπωσ κατὰ μηδὲν ἐκείνου λειφθείη βιώσασ τὸν ἴσον χρόνον, καὶ παρεκάλει συγκρίνειν τὰσ ἡλικιώτιδασ πράξεισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 58 4:1)
κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλοσ μὲν ὁ Ἡρακλέουσ εἰσ μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων τὸν βουλόμενον, ὁμολογίασ θέμενοσ τοιαύτασ, εἰ μὲν Ὕλλοσ νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν Ἡρακλείδασ τὴν Εὐρυσθέωσ βασιλείαν, εἰ δ’ Ὕλλοσ λειφθείη, μὴ κατιέναι τοὺσ Ἡρακλείδασ εἰσ Πελοπόννησον ἐντὸσ ἐτῶν πεντήκοντα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 58 3:1)
εἰ τριῶν ὄντων ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ μήτε ἀγαθοῦ μήτε κακοῦ, τὰ δύο λειφθείη, τὸ δὲ κακὸν ἐκποδὼν ἀπέλθοι καὶ μηδενὸσ ἐφάπτοιτο μήτε σώματοσ μήτε ψυχῆσ μήτε τῶν ἄλλων, ἃ δή φαμεν αὐτὰ καθ’ αὑτὰ οὔτε κακὰ εἶναι οὔτε ἀγαθά, ἆρα τότε οὐδὲν ἂν ἡμῖν χρήσιμον εἰή τὸ ἀγαθόν, ἀλλ’ ἄχρηστον ἂν γεγονὸσ εἰή;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 190:1)
καὶ ὁπότε τι ἀποθάνοι τῶν ἡμίσεων, τὸ δὲ λειφθείη, τὸ λειφθὲν ἄλλο ἐζήτει καὶ συνεπλέκετο, εἴτε γυναικὸσ τῆσ ὅλησ ἐντύχοι ἡμίσει ‐ ὃ δὴ νῦν γυναῖκα καλοῦμεν ‐ εἴτε ἀνδρόσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 157:3)
Ἀντίοχοσ δὲ νομίσασ οὐδὲν ἂν βαρύτερον αὑτῷ γενέσθαι πρόσταγμα τῶν νῦν ἐπιταττομένων, εἰ λειφθείη μαχόμενοσ, τῆσ μὲν περὶ τὰσ διαλύσεισ ἀσχολίασ ἀπέστη, τὰ δὲ πρὸσ ἀγῶνα πάντα καὶ πανταχόθεν ἡτοίμαζεν.
(폴리비오스, Histories, book 21, chapter 15 13:1)
ἐπεὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ συνειλημμένοι ἦσαν καὶ τῶν λοχαγῶν καὶ τῶν στρατιωτῶν οἱ συνεπόμενοι ἀπωλώλεσαν, ἐν πολλῇ δὴ ἀπορίᾳ ἦσαν οἱ Ἕλληνεσ, ἐννοούμενοι ὅτι ἐπὶ ταῖσ βασιλέωσ θύραισ ἦσαν, κύκλῳ δὲ αὐτοῖσ πάντῃ πολλὰ καὶ ἔθνη καὶ πόλεισ πολέμιαι ἦσαν, ἀγορὰν δὲ οὐδεὶσ ἔτι παρέξειν ἔμελλεν, ἀπεῖχον δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ οὐ μεῖον ἢ μύρια στάδια, ἡγεμὼν δ’ οὐδεὶσ τῆσ ὁδοῦ ἦν, ποταμοὶ δὲ διεῖργον ἀδιάβατοι ἐν μέσῳ τῆσ οἴκαδε ὁδοῦ, προυδεδώκεσαν δὲ αὐτοὺσ καὶ οἱ σὺν Κύρῳ ἀναβάντεσ βάρβαροι, μόνοι δὲ καταλελειμμένοι ἦσαν οὐδὲ ἱππέα οὐδένα σύμμαχον ἔχοντεσ, ὥστε εὔδηλον ἦν ὅτι νικῶντεσ μὲν οὐδένα ἂν κατακάνοιεν, ἡττηθέντων δὲ αὐτῶν οὐδεὶσ ἂν λειφθείη·
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION