헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ τὸ ἐπίστασθαι καὶ τὸ εἰδέναι διττόν, ἓν μὲν τὸ ἔχειν, ἓν δὲ τὸ χρῆσθαι τῇ ἐπιστήμη, ὁ ἔχων μὴ χρώμενοσ δὲ ἔστι μὲν ὡσ δικαίωσ <ἂν> ἀγνοῶν λέγοιτο, ἔστι δὲ ὡσ οὐ δικαίωσ, οἱο͂ν εἰ δι’ ἀμέλειαν μὴ ἐχρῆτο.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 160:2)
ἀλλ’ ὅμωσ οὔτ’ εἰ διὰ ταύτην οὔτ’ εἰ δι’ ἄλλην ἡδονὴν ὑπομένει τισ τὸν θάνατον ἢ φυγὴν μειζόνων λυπῶν, οὐδεὶσ δικαίωσ <ἂν> ἀνδρεῖοσ λέγοιτο τούτων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 41:3)
ἔστι δὲ καὶ τῶν συμβεβηκότων ἄλλα ἄλλων πορρώτερον καὶ ἐγγύτερον, οἱο͂ν εἰ ὁ λευκὸσ καὶ ὁ μουσικὸσ αἴτιοσ λέγοιτο τοῦ ἀνδριάντοσ, ἀλλὰ μὴ μόνον Πολύκλειτοσ ἢ ἄνθρωποσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 28:2)
λέγοιτο δ’ ἂν ἱκανῶσ, εἰ κατὰ τὴν ὑποκειμένην ὕλην διασαφηθείη·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 11:2)
ὥστε καλῶσ ἂν λέγοιτο κατά γε ταύτην τὴν δόξαν παλαιὰν οὖσαν καὶ ὁμολογουμένην ὑπὸ τῶν φιλοσοφούντων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 77:1)
τὸ μέντοι ’ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο οὐχ ὡσ περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον γενήσονται γὰρ οὕτωσ η τὸν ἀριθμὸν ἀλλ’ ἐπείπερ ἔσχισται μὲν ἑκάτερον τῶν ὤτων εἰσ δύο σχίσεισ, τούτων δ’ αὖ συνάφεια κατὰ τὴν τελευταίαν ὑπόληξιν,2 ἕκαστον μὲν ἂν λέγοιτο καθὸ τέτταρεσ αἱ πᾶσαι σχίσεισ τῶν ὤτων, ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν ἐπὶ τέλει γίνεται τῆσ ἀνατάσεωσ αὐτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:2)
περὶ δὲ τοῦ ποταμοῦ φράσασ ἡμῖν ὅτι οὐ Σκάμανδροσ ἀλλὰ Ξάνθοσ λέγοιτο παρὰ τοῖσ θεοῖσ, αὐτὸσ οὕτωσ ἤδη ἐν τοῖσ ἔπεσιν ὀνομάζει, ὡσ οὐ μόνον ἐξὸν αὐτῷ τὰσ ἄλλασ γλώττασ μιγνύειν τὰσ τῶν Ἑλλήνων, καὶ ποτὲ μὲν αἰολίζειν, ποτὲ δὲ δωρίζειν, ποτὲ δὲ ἰάζειν, ἀλλὰ καὶ διαστὶ διαλέγεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 28:1)
ὅλωσ δὲ οὐκ εἰ μὴ τοῦτον τὸν τρόπον ἕκαστοσ τὴν εἰκόνα ἔχει τῶν τιμηθέντων, καθάπερ ἂν ἄλλο τι κτησάμενοσ, διὰ τοῦτο ἂν ἔλαττον αὐτῷ προσήκειν λέγοιτο ἢ μηδὲν ἀδικεῖσθαι διδόντων ὑμῶν ἑτέρῳ τὴν ἐκείνου.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 64:1)
αἰχμάλωτοσ οὖν γενέσθαι καλῶσ ἂν λέγοιτο καὶ ἀνὴρ καὶ πόλισ, ἥτισ ἂν τῶν κρειττόνων ἐπιτηδευμάτων ἀφεμένη καὶ μήτε ὁρῶσα μηδὲν μήτε ἀκούουσα τῶν φερόντων εἰσ σωτηρίαν, ἀλλ’ αἱρεθεῖσα ὑπὸ μέθησ ἢ ᾠδῆσ γυναικῶν ἢ ἁρμάτων ἄγηται καὶ φέρηται καὶ πᾶσα δι’ ὅλησ θορυβῆται περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 120:2)
βασιλεία γὰρ πόλει μᾶλλον ἢ οἴκῳ πρεπόντωσ ἂν λέγοιτο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 65:3)
Ἐπὶ παντὶ ἄρα τὸν μὲν λόγον, εἰ καθ̓ αὑτὸν λέγοιτο, μηδενὸσ ἔργου προσόντοσ, ἄκυρον ἡγήσῃ καὶ οὐ πιστόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 10:3)
ἐπιόντοσ ἢ ἄλλων πολεμίων, ὁ δὲ ἀναχωρήσειεν εἰσ Μέγαρα ἢ Αἴγιναν ἕνεκα τοῦ μὴ στρατεύεσθαι μηδὲ κινδυνεύειν, οὗτοσ ἂν ἀνακεχωρηκέναι λέγοιτο;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 3:1)
αὐτίκα γὰρ ἔπαινοσ ἀνδρὸσ ἂν λέγοιτο, ἐπειδὰν τὴν ἀνδρείαν αὐτοῦ ἐπεξίωμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 13:2)
διόπερ Ἀγαθοκλῆσ μὲν δικαίωσ ἂν λέγοιτο λελοιπέναι τὴν τῆσ τυραννίδοσ τάξιν, Δεινοκράτησ δ’ αἴτιοσ εἶναι νομίζοιτο τῶν ὕστερον τῷ δυνάστῃ κατορθωθέντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 79 3:2)
ὃ ποιῶν Θεόδωροσ οὐκ ἂν ἀδικεῖν λέγοιτο, οὐδ’ Ἱππαρχία ποιοῦσα τοῦτο ἀδικεῖν λέγοιτ’ ἄν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. z'. IPPARXIA 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION