헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ ταῦτα μὲν, ὥσ φησι Πλάτων, ὅπωσ αὐτοῖσ τοῖσ θεοῖσ φίλον ἐχέτω καὶ λεγέσθω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 2:9)
εἰ μὲν οὖν τι χεῖρον Ἀθηναίουσ ἐκεῖνοι προὐδίδαξαν, λεγέσθω τοῦτο κατ’ αὐτῶν, οὐδεὶσ λόγοσ αὐτοὺσ παραιτήσεται τὸ μὴ οὐ φαύλουσ εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 111:2)
ὁ μὲν μέσοσ ἀληθήσ τισ καὶ ἡ μεσότησ ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησισ ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ’ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)
λεγέσθω δὲ τούτων τὸ μὲν ἐπιστημονικὸν τὸ δὲ λογιστικόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 9:4)
λεγέσθω δ’ ὅμωσ καὶ εἴ τισ ἑτέρωσ ἔχων παραδέδοται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 87 6:2)
ἐὰν δ’ ἄρα τἀναντία τῶν λελογισμένων γινόμενα ὁρῶ ̔λεγέσθω γὰρ καὶ τὰ παρὰ τὰσ ἀνθρωπίνασ δόξασ εἰωθότα ἀπαντᾶν, ἐπειδὴ πολλὰ καὶ τὰ μὴ εἰκότα οἱ βίοι φέρουσἰ τἀναντία καὶ αὐτὸσ ὧν προὐθέμην ἐπιχειρήσω ποιεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 24:1)
λεγέσθω δὲ καὶ ὁ δοκῶν ἧττον εἶναί μοι πιθανὸσ λόγοσ, ᾧ κέχρηται Κίγκιοσ καὶ Καλπούρνιοσ, ἐπιχώριοι συγγραφεῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 4 2:2)
ὅσα δὲ εἰσ τοῦτο συντείνει τὸ μέροσ ὑπὲρ οὗ τυγχάνω ποιούμενοσ τὸν λόγον, εἰ μὴ καὶ πάντα μηδὲ τὰ πλεῖστα, ὅσα γε οὖν ἐγχωρεῖ, λεγέσθω.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 205)
λεγέσθω γάρ, ὡσ ἐμοὶ φαίνεται.
(디오니시오스, chapter 6 1:1)
κεἰ μὴ γὰρ ἔστιν ὁ θεὸσ οὗτοσ, ὡσ σὺ φῄσ, παρὰ σοὶ λεγέσθω·
(에우리피데스, episode 13:9)
τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶσ οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτωσ ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ’ ἐστὶ χρύσεοσ, ὃσ ἱεροῖσ γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν ἐπιτετμημένοσ ἐστί.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 222:2)
λεγέσθω γὰρ νῦν τὸ ἱερὸν ὡσ ἄκρα τισ ἢ φρούριον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 200:2)
πάλιν οὖν ἄτεχνοσ ἡμῖν ἡ φύσισ λεγέσθω·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 629)
ἔνθα γάρ τι δεῖ ψεῦδοσ λέγεσθαι, λεγέσθω.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 72 5:1)
ἢν δέ ποτε καὶ λόγουσ ἐροῦντά τινα δεήσῃ εἰσάγειν, μάλιστα μὲν ἐοικότα τῷ προσώπῳ καὶ τῷ πράγματι οἰκεῖα λεγέσθω, ἔπειτα ὡσ σαφέστατα καὶ ταῦτα.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 581)

SEARCH

MENU NAVIGATION