헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ὁ πρεσβύτεροσ, ἀποδοθέντοσ τοῦ ὕδατοσ αὐτῷ καὶ λόγου, κατηγορῶν μετὰ σπουδῆσ, βλέπων δηλονότι πρὸσ ὑμᾶσ, λέξει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1623)
λέξει γὰρ οὗτοσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 17 1:2)
καὶ ὅλωσ δὲ ἐπὶ μιᾶσ ἐννοίασ πολλάκισ πλείω συμπίπτει θεωρήματα, καὶ μάλιστα ὁπόσα αὐτῶν τῆσ αὐτῆσ ἐστι συγγενείασ, καὶ ἐξ ὧν τελείωσ πᾶσι τοῖσ αὐτοῦ μέρεσι κατεσκεύασται ὁ λόγοσ προσλαμβάνει, ἐννοίᾳ, σχήματι, ῥυθμῷ, λέξει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:20)
κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν, ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, τροπαῖσ δὲ μὴ τραχείαισ, ἀλλ’ ὑφειμέναισ, καὶ ὅταν τισ κεκινημένῃ χρῆται τῇ λέξει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ γλυκύτητοσ. 4:1)
κατὰ λέξιν δὲ γίνεται βραχύτησ καὶ συντομία, ὅταν τισ μὴ ταῖσ παραφραστικαῖσ τῶν λέξεων, ἀλλὰ ταῖσ εὐθείαισ χρῆται, ὅταν μὴ ἐπαγωνίζηται τῇ λέξει τὰ ἰσοδυναμοῦντα παρατιθείσ, ἀλλὰ δηλώσασ τὸ πρᾶγμα τῇ σημαινούσῃ λέξει εὐθὺσ ἀπαλλαγῇ καὶ ἐν ὀλίγῳ, καὶ ὅταν τισ μὴ φιλοτιμῆται πρὸσ τὴν λέξιν, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὰ πράγματα ἀποβλέπῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βραχύτητοσ καὶ συντομίασ. 3:1)
κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν οὕτωσ, ὅταν τισ τῇ οἰκείᾳ λέξει τῶν πραγμάτων ἀντὶ τῆσ τροπῆσ χρῆται, καὶ ὅταν ὑπερβολαῖσ ἧττον χρῆται, καὶ ὅταν δέ ποτε συναναγκασθῇ χρήσασθαί τινι τροπικῇ ὑπερβολῇ, παραιτῆται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 4:1)
πᾶσ δὲ λόγοσ ἐστὶ δῆλον ὅτι ἐν ἐπινοήμασι καὶ ἐν ἀπαγγελίᾳ, ἥτισ ἐστὶν ἐν λέξει, ἐν σχήματι, ἐν ῥυθμῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 3:1)
οὐ μὴν οὐδὲ ἡ λέξισ ἡ αὐτὴ αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἔνι τισ καὶ ἐν τῇ λέξει διαφορά·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:1)
κάλλη δὲ ἐν λέξει ἡ παράθεσισ τῶν λέξεων ποιεῖ, οἱο͂ν ἱπποφορβὸσ ἵππων, συοφορβὸσ συῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:6)
λέγω οὖν ὅτι καὶ λέξει ἀνεμφάτῳ χρῆται ὁ ἀφελὴσ ἀνὴρ καὶ σχήματι καὶ ῥυθμῷ, ὥσπερ ἔχει καὶ ἐνταῦθα, ἐπειδὴ δὲ ἠσθένει Δαρεῖοσ καὶ ὑπώπτευε τοῦ βίου τελευτήν, ἐβούλετό οἱ τὼ παῖδε ἄμφω παρεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 17:1)
καὶ ἕτερον δὲ τὸ μὴ ἐν ἀποφατικῷ σχήματι, οἱο͂ν οὐδέν ἐστι δυσπειθέστερον ἀνθρώπου φύσεωσ, ἀλλ’ ὡσ ἀνθρωπίνωσ μάλιστα σὺν ἐρωτήσει ἐξήτασεν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο καὶ τὸ μὴ ἀναβεβλημένῃ δέ, ἀλλὰ συνεστραμμένῃ τῇ λέξει χρῆσθαι ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο τῆσ ἀφελείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 5:3)
ἃ γὰρ ἐν τῷ συμβουλεύειν ὑπόθοιο ἄν, ταῦτα μετατεθέντα τῇ λέξει ἐγκώμια γίγνεται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 35:2)
ἐπεὶ οὖν ἔχομεν ἃ δεῖ πράττειν καὶ ποῖόν τινα εἶναι δεῖ, ταῦτα ὡσ ὑποθήκασ λέγοντασ τῇ λέξει μετατιθέναι δεῖ καὶ στρέφειν, οἱο͂ν ὅτι οὐ δεῖ μέγα φρονεῖν ἐπὶ τοῖσ διὰ τύχην ἀλλὰ τοῖσ δι’ αὑτόν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 36:1)
δεῖ δὲ τῇ λέξει τὴν προαίρεσιν συνδηλοῦν, εἰ δὲ μή, τὴν αἰτίαν ἐπιλέγειν, οἱο͂ν οὕτωσ εἰπόντα, ὅτι "δεῖ δὲ φιλεῖν οὐχ ὥσπερ φασίν, ἀλλ’ ὡσ ἀεὶ φιλήσοντα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 14:1)
ἔστι δὲ εἰσ τὸ τῇ λέξει συλλογιστικῶσ λέγειν χρήσιμον τὸ συλλογισμῶν πολλῶν κεφάλαια λέγειν, ὅτι τοὺσ μὲν ἔσωσε, τοῖσ δ’ ἑτέροισ ἐτιμώρησε, τοὺσ δ’ Ἕλληνασ ἠλευθέρωσε·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION