헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἐννόημα τὸ αὐτό, ἀλλὰ λέξισ οὐχ ἡ αὐτή, ἢ εἰ καὶ λέξισ ἡ αὐτή, ἀλλ’ οὐχ ὁ ῥυθμὸσ ὁ αὐτόσ, ἢ εἰ καὶ ῥυθμὸσ ὁ αὐτόσ, ἀλλ’ οὐ τὸ σχῆμα τὸ αὐτό.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 3:4)
οὐ μὴν οὐδὲ ἡ λέξισ ἡ αὐτὴ αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἔνι τισ καὶ ἐν τῇ λέξει διαφορά·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:1)
ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ οὐκ ἔτι, ἀλλὰ δοκεῖ ἡ λέξισ ὡσ ἂν τύχῃ προάγεσθαι [ἀλλ’] ὑπτίαν ἐμφαίνουσα καὶ μηδεμίαν ἐπιτήδευσιν τῆσ λέξεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:4)
ἔτι ἐν μὲν τῷ πολιτικῷ λόγῳ ὅ τι ἂν βούληταί τισ σημαίνειν, ὑπὸ τῆσ λέξεωσ τοῦτο αὐτὸ καὶ ἐμφαίνεσθαι μόνον δεῖ, ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ ἡ μία λέξισ καὶ ἓν καὶ δύο καὶ τρία σημαίνει ἐνίοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:5)
ὅπου δὲ κοινὰ τὰ ἐπινοήματα, οὔτε ἡ λέξισ οὔτε τὸ σχῆμα τὸ αὐτό·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 4:1)
ἐνταῦθα οὐκ ἄλλο τι εἰργάσατο ἦθοσ ἢ ἡ λέξισ, εἰσ καλόν γε ὑμῖν συντετύχηκα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 15:2)
καὶ κίνησισ δὲ βραδεῖα τοῦ μεγαλοψύχου δοκεῖ εἶναι, καὶ φωνὴ βαρεῖα, καὶ λέξισ στάσιμοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 92:4)
ἡ δὲ λέξισ ἔσται ἀντικειμένη ἐξ ἀνάγκησ ὅταν τὸ μὲν κωλῦον τὸ δὲ μὴ κωλῦον μετατεθῇ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 37:1)
τόποι δ’ εἰσὶ τῶν φαινομένων ἐνθυμημάτων εἷσ μὲν ὁ παρὰ τὴν λέξιν, καὶ τούτου ἓν μὲν μέροσ, ὥσπερ ἐν τοῖσ διαλεκτικοῖσ, τὸ μὴ συλλογισάμενον συμπερασματικῶσ τὸ τελευταῖον εἰπεῖν, "οὐκ ἄρα τὸ καὶ τό, ἀνάγκη ἄρα τὸ καὶ τό" , ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασι τὸ συνεστραμμένωσ καὶ ἀντικειμένωσ εἰπεῖν φαίνεται ἐνθύμημα ἡ γὰρ τοιαύτη λέξισ χώρα ἐστὶν ἐνθυμήματοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 2:1)
ἐπεὶ δ’ οἱ ποιηταί, λέγοντεσ εὐήθη, διὰ τὴν λέξιν ἐδόκουν πορίσασθαι τὴν δόξαν, διὰ τοῦτο ποιητικὴ πρώτη ἐγένετο λέξισ, οἱο͂ν ἡ Γοργίου, καὶ νῦν ἔτι οἱ πολλοὶ τῶν ἀπαιδεύτων τοὺσ τοιούτουσ οἰόνται διαλέγεσθαι κάλλιστα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 9:1)
τοῦτο δ’ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ἑτέρα λόγου καὶ ποιήσεωσ λέξισ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 9:2)
διὸ χρησιμωτάτη ἡ διπλῆ λέξισ τοῖσ διθυραμβοποιοῖσ οὗτοι γὰρ ψοφώδεισ, αἱ δὲ γλῶτται τοῖσ ἐποποιοῖσ σεμνὸν γὰρ καὶ αὔθαδεσ, ἡ δὲ μεταφορὰ τοῖσ ἰαμβείοισ τούτοισ γὰρ νῦν χρῶνται, ὥσπερ εἴρηται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:11)
τὸ δὲ πρέπον ἕξει ἡ λέξισ, ἐὰν ᾖ παθητική τε καὶ ἠθικὴ καὶ τοῖσ ὑποκειμένοισ πράγμασιν ἀνάλογον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 1:1)
παθητικὴ δέ, ἐὰν μὲν ᾖ ὕβρισ, ὀργιζομένου λέξισ, ἐὰν δὲ ἀσεβῆ καὶ αἰσχρά, δυσχεραίνοντοσ καὶ εὐλαβουμένου καὶ λέγειν, ἐὰν δὲ ἐπαινετά, ἀγαμένωσ, ἐὰν δὲ ἐλεεινά, ταπεινῶσ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 3:1)
πιθανοῖ δὲ τὸ πρᾶγμα καὶ ἡ οἰκεία λέξισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION