헬라어 문장 내 검색 Language

ὑπονοεῖν ἐμαυτὸν ἀναγκάζομαι, μὴ ἄρα τι τῶν ἐμῶν λόγου ἄξιον καὶ λανθάνω πεπονθὼσ τὸ αὐτὸ ἐνίοισ τῶν ζῴων, ἃ χρήσιμα ὄντα τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ δύναμίν τινα ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ πρὸσ ἰάσιν νοσημάτων ἤτοι χολῆσ ἢ αἵματοσ ἢ πιμελῆσ ἢ τριχῶν οὐκ ἴσασιν, οἱ δὲ ἄνθρωποι εἰδότεσ διώκουσιν αὐτὰ καὶ πειρῶνται πάντα τρόπον συλλαβεῖν, οὐ τῶν κρεῶν ἕνεκεν, ἀλλ̓ ἐκείνησ τῆσ δυνάμεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 6:1)
ἢ οὐδέν σοι δοκῶ λέγειν, ἀλλὰ λανθάνω καὶ ἐμαυτὸν οἰόμενόσ τινοσ ὥσπερ ἴχνουσ ἐφάπτεσθαι τῆσ Ὁμήρου δόξησ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 59:7)
ἀλλ’, ὦ μακάριε, ἄμεινον σκόπει, μή σε λανθάνω οὐδὲν ὤν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 501:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION