헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λαμπρὸσ δ’ ἐοίκεν ἡλίου πρὸσ ἀντολὰσ πνέων ἐσᾴξειν, ὥστε κύματοσ δίκην κλύζειν πρὸσ αὐγὰσ τοῦδε πήματοσ πολὺ μεῖζον·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode2)
φλέγων γὰρ αὐγαῖσ λαμπρὸσ ἡλίου κύκλοσ μέσον πόρον διῆκε, θερμαίνων φλογί.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 6:11)
φροντὶσ δ’ οὐδεμία ἦν οὔτε τῶν νόμων οὔτε τῶν ὁρ́κων, ἀλλ’ οἵτινεσ καὶ ἐδόκουν φροντίσαι, τὴν γῆν ἐσ τοὺσ οἰκείουσ ἐπὶ ὑποκρίσει διένεμον, οἱ δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν, μέχρι Τιβέριοσ Σεμπρώνιοσ Γράκχοσ, ἀνὴρ ἐπιφανὴσ καὶ λαμπρὸσ ἐσ φιλοτιμίαν εἰπεῖν τε δυνατώτατοσ καὶ ἐκ τῶνδε ὁμοῦ πάντων γνωριμώτατοσ ἅπασι, δημαρχῶν ἐσεμνολόγησε περὶ τοῦ Ἰταλικοῦ γένουσ ὡσ εὐπολεμωτάτου τε καὶ συγγενοῦσ, φθειρομένου δὲ κατ’ ὀλίγον εἰσ ἀπορίαν καὶ ὀλιγανδρίαν καὶ οὐδὲ ἐλπίδα ἔχοντοσ ἐσ διόρθωσιν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 2:5)
ὁ δὲ Μάλλιοσ ἐξ ἐκείνου λαμπρὸσ ἦν, ἐπαινούμενοσ ὅτι τοιόσδε ἐσ τοιόνδε πατέρα ἐγεγένητο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:14)
καὶ ἐπειδὴ ἦμεν περὶ τὰσ νήσουσ, Δρυμοῦσαν καὶ Πήλην, αὔρα τισ εὔρου ὑπήρχετο καὶ περαιτέρω προϊόντων εὖροσ ἤδη λαμπρὸσ, καὶ τέλοσ ἐξερράγη πνεῦμα ἐξαίσιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:11)
ἦν δὲ ἀπαρκτίασ λαμπρὸσ, ὥστ’ ἐκβὰσ ἐδεήθην σκέπησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 13:2)
οὐ γὰρ ὅτι ἀξιοῦσι τοὺσ ἐτησίασ αἰτίαν παρέχειν, διὰ τοῦθ’ ὁ Νεῖλοσ οὐκ ἐξίησιν εἰσ θάλατταν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτὰ τὰ στόματα ἐλθόντι πανταχοῦ φανεῖται ῥέων λαμπρὸσ ἐν λαμπροῖσ ἐτησίαισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:11)
ἔξειμι γάρ σοι λαμπρὸσ ἤδη καὶ μέγασ καθιείσ, ὁμοῦ ταράττων τήν τε γῆν καὶ τὴν θάλατταν εἰκῇ.
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme21)
πρὸσ ταῦθ’ ὅπωσ ἔξει πολὺσ καὶ λαμπρὸσ ἐσ τὸν ἄνδρα.
(아리스토텔레스, Agon, strophe3)
ὅδ’ ἐκεῖνοσ ὁρᾶν τεττιγοφόρασ, ἀρχαίῳ σχήματι λαμπρόσ, οὐ χοιρινῶν ὄζων ἀλλὰ σπονδῶν, σμύρνῃ κατάλειπτοσ.
(아리스토텔레스, Choral, anapests14)
ὦ δέσποτ’ ἄναξ ἀμέτρητ’ Αἤρ, ὃσ ἔχεισ τὴν γῆν μετέωρον, λαμπρόσ τ’ Αἰθὴρ σεμναί τε θεαὶ Νεφέλαι βροντησικέραυνοι, ἄρθητε φάνητ’ ὦ δέσποιναι τῷ φροντιστῇ μετέωροι.
(아리스토파네스, Clouds, Parodos, anapests2)
Μᾶτρισ δ’ ὁ Θηβαῖοσ ὃν ἐβίω χρόνον οὐδὲν ἐσιτεῖτο ἢ μυρρίνησ ὀλίγον, οἴνου δὲ καὶ τῶν ἄλλων πάντων ἀπείχετο πλὴν ὕδατοσ, ὑδροπότησ δ’ ἦν καὶ Λάμπροσ ὁ μουσικόσ, περὶ οὗ Φρύνιχόσ φησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 1:3)
καὶ νιγλάρουσ θρηνεῖν, ἐν οἷσι Λάμπροσ ἐναπέθνῃσκεν, ἄνθρωποσ ὢν ὑδατοπότησ, μινυρὸσ ὑπερσοφιστήσ, Μουσῶν σκελετόσ, ἀηδόνων ἠπίαλοσ, ὕμνοσ Αἵδου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 2:1)
ὁ δὲ καλὸσ αὐτοῦ Πρωταγόρασ πρὸσ τῷ καταδρομὴν ἔχειν πολλῶν ποιητῶν καὶ σοφῶν ἀνδρῶν ἐκθεατριζόμενον ἔχει καὶ τὸν Καλλίου βίον μᾶλλον τῶν Εὐπόλιδοσ Κολάκων, ἐν δὲ τῷ Μενεξένῳ οὐ μόνον Ἱππίασ ὁ Ἡλεῖοσ χλευάζεται, ἀλλὰ καὶ ὁ Ῥαμνούσιοσ Ἀντιφῶν καὶ ὁ μουσικὸσ Λάμπροσ, ἐπιλίποι δ’ ἄν με ἡ ἡμέρα εἰ πάντασ ἐθελήσαιμι ἐπελθεῖν τοὺσ κακῶσ ἀκούσαντασ ὑπὸ τοῦ σοφοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 115 2:2)
"οὐχ ὁμοίωσ λαμπρόσ ἐστιν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 3 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION