헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λάλουσ γὰρ, φησὶν, Ἀθηναίουσ ἐποίησε καὶ ἀργοὺσ καὶ δειλοὺσ καὶ φιλαργύρουσ, εἰσ μισθοφορὰν καταστήσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:4)
πρῶτον μὲν οὖν ὡσ οὐ λάλουσ ἐποίησε μέγιστον, οἶμαι, κἀνταῦθα σημεῖον τὸ μὴ ἐπὶ τῶν ἐκείνου χρόνων γενέσθαι τῇ πόλει τὴν διαβολὴν ταύτην, ἀλλ’ ὕστερον ἡνίκα τὸν μὲν ἤδη λαμπρῶσ ἐπόθουν, τοὺσ δὲ παρόντασ πλείω λαλοῦντασ ἢ φρονοῦντασ εὑρ́ισκον καὶ οὐδαμῶσ τὸ τοῦ Περικλέουσ ἀγαθὸν σώζοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:2)
ὅτε δὲ αὐτὸσ ἐν κόσμῳ καὶ νόμῳ καὶ μετὰ παντὸσ τοῦ γιγνομένου καλοῦ τοὺσ λόγουσ ἐδείκνυεν αὐτοὺσ καὶ τὸ τοῦ Λάχητοσ, εἰ δὲ βούλει Πλάτωνοσ, ὁμοῦ συνδιέσωζεν, οὐδὲν χείρω τῶν λόγων τὸν βίον παρεχόμενοσ, πῶσ ἂν εἰή διεφθαρκὼσ Ἀθηναίουσ, ἢ πῶσ λάλουσ εἶναι πεποιηκὼσ, ὅσ γε κἀν τοῖσ λόγοισ αὐτοῖσ τὸ μηδὲν φαύλωσ μηδ’ εἰκῆ τιμήσασ φαίνεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:5)
ἢ γὰρ οὐδὲν φαῦλον οὐδὲ αἰσχρὸν λάλουσ εἶναι, ἢ Περικλῆσ οὐκ ἂν εἰή λάλουσ πεποιηκὼσ, εἴπερ ἦν ἀγαθὸσ λέγειν, ἢ δή τοι τό γε τρίτον, Περικλῆσ οὐ δεινὸσ λέγειν, οὐδ’ ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:8)
οὕτω δὴ καὶ περὶ τοὺσ λόγουσ τοὺσ πολιτικοὺσ οὐχ ὁ σεμνότατοσ οὐδ’ ᾧ τῶν ῥημάτων ὁ νοῦσ ἡγεῖτο, οὐδ’ ὃσ ἄνευ μὲν φρονήματοσ οὐκ ᾤετο δεῖν λέγειν, τὸ φρόνημα δ’ ἐξ ἁπάντων ὧν ἑαυτῷ συνῄδει δικαίωσ ἐκέκτητο, οὐχ οὗτοσ ἦν ὁ λάλουσ ἀντὶ κοσμίων ποιήσασ, ἀλλὰ οὗτοσ ὁ κωλύων εἶναι λάλουσ τὸ καθ’ αὑτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:5)
οὕτω καὶ Περικλεῖ μοί τισ ἂν ἐγκαλέσαι δοκεῖ λάλουσ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:1)
εἶτα λέγεισ ὡσ λάλουσ Ἀθηναίουσ Περικλῆσ ἐποίησεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:5)
ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὸν διδάσκαλον αἰτιῷτο τοὺσ παῖδασ λάλουσ ποιεῖν, ὅτι αὐτοῖσ ἅπαντα ἐξηγεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:6)
οὐδὲ γὰρ Σωκράτη φαίην ἂν ἔγωγε ὡσ ἐποίησεν Ἀθηναίουσ λάλουσ καὶ φιλονείκουσ, ὅτι πλεῖστα Ἀθηναίων ἐπὶ τῶν τραπεζῶν καὶ τῶν ἐργαστηρίων διελέγετο καὶ πρὸσ τοὺσ ἀστοὺσ καὶ πρὸσ τοὺσ ξένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:8)
λάλουσ, φησὶν, ἐποίησε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 32:14)
πῶσ οὖν αὐτὸσ ὢν ἀγαθὸσ λέγειν, ἱκανὸσ πράττειν, ἀνδρεῖοσ, κρείττων χρημάτων, ἐποίει λάλουσ, ἀργοὺσ, δειλοὺσ, ἀνελευθέρουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:8)
ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληχ’, ὅπουπερ ἔμβραχυ εἰσὶν θεαταὶ καὶ τραγῳδοὶ καὶ χοροί, τὰσ μοιχοτρόπουσ, τὰσ ἀνδρεραστίασ καλῶν, τὰσ οἰνοπότιδασ, τὰσ προδότιδασ, τὰσ λάλουσ, τὰσ οὐδὲν ὑγιέσ, τὰσ μέγ’ ἀνδράσιν κακόν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene15)
Σφίγγα Θηβαίαν δὲ πάσασ ἔστι τὰσ πόρνασ καλεῖν, αἳ λαλοῦσ1’ ἁπλῶσ μὲν οὐδέν, ἀλλ’ ἐν αἰνιγμοῖσ τισιν, ὡσ ἐρῶσι καὶ φιλοῦσι καὶ σύνεισιν ἡδέωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 6:1)
ἆρ’ ἐκείνουσ τοὺσ κατηφεῖσ, τοὺσ συνάμα πολλούσ, τοὺσ τὸ γένειον ὁμοίουσ ἐμοί, τοὺσ λάλουσ;
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:3)
ταυτὶ γὰρ ἔγωγε ἀκούω, Περικλέα πεποιηκέναι Ἀθηναίουσ ἀργοὺσ καὶ δειλοὺσ καὶ λάλουσ καὶ φιλαργύρουσ, εἰσ μισθοφορίαν πρῶτον καταστήσαντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 419:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION