헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὶν δ’ εἰσιέναι, λαλεῖν μοι περί τινων καὶ ἅμα ἐσθίειν φύλλα πράσων καὶ ὠὸν μετ’ ἄρτου, καὶ μέροσ τι τοῦ ὠοῦ ἐγκαταλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 10:19)
ἔπειτα καὶ τὸ εἰκὸσ οὕτω σώζεται, ὡσ πάντεσ μᾶλλον ἢ Περικλῆσ ἐπηρκὼσ ἂν εἰή λαλεῖν αὐτοὺσ, καὶ τοσοῦτον ἥττων ἐκείνου ἡ αἰτία ‐ καὶ μηδεὶσ θαυμάσῃ τὸ παράδοξον ‐ ὅσῳπερ ἀμείνων ἦν λέγειν, εἰ δὴ τοῦτό γ’ ἀληθέσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:3)
εἰ μὲν γὰρ αὐτὸσ ὅπωσ ἔτυχε τοὺσ λόγουσ μετεχειρίζετο, ἢ κατήγαγεν εἰσ φαῦλον τὸ πρᾶγμα, ὡσ παντὶ τῷ βουλομένω λαβεῖν εἶναι, εἰκότωσ ἂν πολλοὺσ ἐδόκει διαφθεῖραι καὶ πεῖσαι λαλεῖν τοῦ φρονεῖν ἀμελήσαντασ, ὥσπερ οἵ τι τῶν ῥᾳδίων ἄλλο προδείξαντεσ ταχέωσ πολλοὺσ ἐπισπῶνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 13:4)
ἐὰν δὲ δή τισ καὶ τὸν βίον ἐξ ἴσου τοῖσ λόγοισ καταστήσῃ καὶ μὴ μόνον λέγων εἰσ κάλλοσ, ἀλλὰ καὶ ζῶν ᾖ φανερὸσ, πῶσ οὗτοσ ἐθίζει λαλεῖν ἢ καὶ ἄλλ’ ὁτιοῦν ποιεῖν ἄνευ τῆσ τοῦ βελτίονοσ μοίρασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:5)
ὁρῶ δέ τοι καὶ περὶ τὴν τραγῳδίαν Αἰσχύλον μὲν αἰτίαν οὐ σχόντα ὡσ εἰσαγάγοι λαλιὰν, οὐδὲ τὸν ἥδιστον εἰπεῖν Σοφοκλέα οὐδαμοῦ ταῦτ’ ἀκούσαντα ὡσ ἐπῆρεν Ἀθηναίουσ λαλεῖν, ὅτι, οἶμαι, τῆσ σεμνότητοσ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ἀντείχοντο καὶ κρείττονα ἢ κατὰ τοὺσ πολλοὺσ τὰ ἤθη παρείχοντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:2)
Εὐριπίδην δὲ λαλεῖν αὐτοὺσ ἐθίσαι καταιτιαθέντα, ἀφελεῖν τι δόξαντα τοῦ βάρουσ καὶ τῶν καιρῶν, καὶ μετ’ ἐκεῖνον αὖ πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα Ἀριστοφάνησ μειράκια γενέσθαι φησὶν, ἅτ’, οἶμαι, τοσοῦτον Εὐριπίδου λειπόμενα κατὰ τὴν ποίησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:3)
τοῦ γὰρ κόσμου κατὰ μικρὸν ὑπορρέοντοσ εἰσ τοῦτο ἔδει τὸ ἁμάρτημα κατενεχθῆναι καὶ δοκεῖν λαλεῖν μᾶλλον ἢ ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:4)
διὸ καὶ κατεῖχεν αὐτὸν ὁ τῷ Περικλεῖ προσόμοιοσ ῥήτωρ καὶ οὐκ εἰά λαλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:7)
οὐκ ἂν φθάνοισ τὸ γένειον ἂν περιδουμένη ἄλλαι θ’ ὅσαι λαλεῖν μεμελετήκασί που.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 3:23)
τίσ δ’ ὦ μέλ’ ἡμῶν οὐ λαλεῖν ἐπίσταται;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 3:24)
ἔπειτα τουτουσὶ λαλεῖν ἐδίδαξα ‐ φημὶ κἀγώ.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme 1:12)
χαρίεν οὖν μὴ Σωκράτει παρακαθήμενον λαλεῖν, ἀποβαλόντα μουσικὴν τά τε μέγιστα παραλιπόντα τῆσ τραγῳδικῆσ τέχνησ.
(아리스토파네스, Frogs, episode, antistrohe 11)
ὦ Φαιδρία ταύτασ λαλεῖν ἐάσομεν τοσαυτί;
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, tetrameters10)
δεινὰ γάρ τοι τάσδε γ’ ἤδη τοὺσ πολίτασ νουθετεῖν, καὶ λαλεῖν γυναῖκασ οὔσασ ἀσπίδοσ χαλκῆσ πέρι, καὶ διαλλάττειν πρὸσ ἡμᾶσ ἀνδράσιν Λακωνικοῖσ, οἷσι πιστὸν οὐδὲν εἰ μή περ λύκῳ κεχηνότι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees1)
οἴνου σε πλῆθοσ πόλλ’ ἀναγκάζει λαλεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 6 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION